The Campus Heartbrob's Dairy (ON-GOING)

CHAPTER 2: To save her

CHAPTER  02: To Save Her

Ithan's POV.

Dear Dairy,

You can love anyone so much... But you can't love people as much as you miss them.

    Kahapon lang nagkita kaming dalawa ni Shere Ann sa roof top ng building kung saan ako laging tumatambay –ayy mali ako lang pala ang nakita sakanya dahil hindi nito ako na pansin na nandoon ako sa lugar na yun, na nasa likodan nila lang pala ako habanv umiiyak siya dahil binully na naman ito ng mga Estudanyte ng Danforth University.  Maybe it was good way ng hindi niya ako napansin. Why? Because I don't want her to see the demon inside of me that time —dahil sa sobrang galit ko dahil sinaktan na naman siya ng mga babaeng yun.

Yes. I am a demon but I become a demon when someone hurts my queen –and that is Shere Ann.  Sobra-sobra ang galit ko ng makita ko ang itsura ni Shere kahapon, sobra dumi ng suot nitong uniform at dahil sa galit ko ah pinagbayad ko ang mga estudanyting ng bullying kay Shere. Pinabagsak ko ang lahat ng companies na meron sila, kung paano nila sinaktan at binully ang babaeng mahal ginawa ko rin sa kanila. Kumuha ako ng mga taong pweding saktan ang mga nagbully kay Shere Ann, inutusan ko sila na saktan nilang ang mga babaeng yun double pa sa kung paano nila sinaktan ang Shere Ann.

I want them to feel the hell. I will make there life's miserable. Like what they d to the life of my Queen.

                           Ithan Tyler

                         The Heartbrob,

***

NATIGILAN NAMAN AKO sa pagsusulat ko sa dairy ko ng biglang magsalita ang isa sa mga katulong rito sa Mansion namin.

"Sir Ithan. Nakahanda na po ang sasakyan na maghahatid po ninyo sa University po."-sabi ni Manang Lordes sa labas ng kwarto ko

Marahas naman akong bumuntong hininga sa isinara ko ang hawak kong notebook na siyang naging Dairy ko saka inilagay ko ito sa school bag ko.

"Okay, Manang Lordes. Just tell the driver na hintayin nalang ako sa labas ng Mansion."-simpling lintaya ko kay Manang Lordes

"Opo, Sir Ithan."-saka umalis na ito sa pintoan ng kwarto ko

Tumayo naman ako mula sa pagkakaupo ko sa sofa at tumingin ako sa repliksyon ko sa salamin.

Lihim naman akong napangiti sa sarili ko ng makita ang gwapo kong mukha. "What a handsome man."-puri ko sa sarili habang nakatiting parin sa sarili ko sa salamin

Siguro noong nagsabuy ng katalinuhan at kagwapohan si Bathala ay ako lang siguro ang gising ng oras na yun dahil masalo ko ito lahat.

Pero agad din nagbago ang expression ng mukha ko ng biglang pumasok sa utak ko ang imahe ni Shere, mapait nalang akong napangiti.

Kahit gaano ba siguro ako kagwapo at kayaman at katalino hindi parin ako magagawang mapansin ni Shere Ann, papaano niya naman ako mapapansi kung torpe naman ako.

At sigurado akong kapang nalaman niya ang ginawa ko sa mga nangbully sakanya kahapon ay magagalit ito sakin at mas lalayo pa ito saakin —sigurado ako doon dahil masama akong tao. Dahil kahit pa paulit-ulit binubully si Shere Ann kaya parin nitong maging mabait sa kapwa at yun ang pinagkaiba naming dalawa.

Anghel siya at demonyong nagbabalat kayo lamang.

Pero anong magagawa ko kung hindi ko makontrol ang sarili ko tuwing nagagalit ako kapang nakikita ko siyang masasaktan. Tao lang naman ako nagkakamali din at nakakagawa ng mga bagay na hindi dapat ginagawa ng isang ordinaryong tao sa kapwa tao.