Serendipity

*11* İHANET

"Bana güvenmeni söylemiştim, ama...." 

Draco bana güvenmemişti. Harry'nin ölmediğini ona söyleyememiştim. Sinirden gözümden yaş geliyordu. Bu salak Voldi ise ortada kahkaha atıyordu. Asamı çaktırmadan Voldemorta doğru tuttum. 

Draco:"Ne yaptığını sanıyorsun, yakalanırsan.." 

Draconun sözünü kestim. 

"Bundan sana ne? Bana inanmayan sensin. Bırak ta en azından seni kurtarabileyim." 

"AVADA KEDAVRA" 

Kahretsin isabet ettiremedim. Harry hemen asasını alıp kendini savunmaya başladı. Draco ise, bir dakika kaçmış. B-bu nasıl olur. Şuan onu değil kendimi düşünmeliyim. Ron ve Hermione son hortkuluğu öldürmeye gittiler. Film sona yaklaşıyordu. Hemen kendimi savunmaya başladım. 

***************************************

"AVADA KEDAVRA" 

Sonunda Voldemortu öldürmüştüm. Harry az kalsın ölüyordu. Şimdi herşeyin sonu muydu bu? Ne yapacağımı bilmiyorum. Fred... Fred ölmüştü. Göz yaşlarımı tutamadım ve ağlamaya başladım. Kimsem yoktu yanımda. Ailemi çok özlemiştim. Hogwartsta son senemdi. Draco.. Ona sıra gelince beni bırakıp gitmişti. Demekki dikkatim dağılmasın diye söylemediği şey buydu. Ama geriye baktığım zaman çoğu kişiyi kurtarmıştım. Fredin ölmesini istemiyordum ama olmadı. Kendimden nefret ediyorum. Şimdi ne yapacağını bilmeyen aciz bir kız olmuştum. Herkes Fred için asalarını aydınlattı(tam olarak anlatamadım). 

***************** 19 YIL SONRA*******************

Savaştan sonra muggle dünyasında bir işe girmiştim ve o günden sonra Dracodan başka kimseyi sevmemiştim. Bugün Hogwartsın ilk günüydü. Yeni öğrenciler gelicekti. Eski anılarımı göz önüne getirmek için onları izlemeye gidecektim. Bugün için izin almıştım. Peron 9 3/4 işte buldum. Gözlerime inanamıyorum. Harry ve Ginny evlenmiş. Çocukları var. Ron ve Heemione ahh ağlamak istemiyorum. Onlar daha demin bana el mi salladı. Ama en son onlara ihanet ettiğimi düşünmüşlerdi. Yanıma geldiler. 

Hermione:"S/A sana o gün teşekkür edemedik. Bize ihanet ettiğini düşünmüştük. Sana çok şet borçluyuz. Bizi affedebilir misin?" 

Gözlerim dolmuştu. Kafamı evet anlamında sallayıp onlara sarıldım. Bir dakika o-o Draco Malfoy mu? Yanında 1 çocuk var ama çocuk onun olsa annesi kimdi? Yanında kadın yoktu. Beni fark etmemesi için elimden geleni yaptım ama fark edip yanımıza geldi. 

Draco:"Bu gerçekten sen misin? Tanrım inanamıyorum.." 

Birşey demeden koşarak oradan uzaklaştım. Bana yaptığı ihaneti asla unutamazdım. Ağlamamak için göz yaşlarımı tutmaya çalışıyorum ama beceremiyorum. Hemen eve gitmeliydim. 

************************

Yarım saatin sonunda eve gelebilmiştim. Ailemden hala uzak bir yerdeyim. İçeri girdim ve üzerimi değiştirdim. Dracoyu görmeyeli uzun zaman olmuştu. İçimdeki sevgi eksilmedi ama nefretim sevginin önüne geçiyordu. Yüzümü yıkadım ve televizyonu açtım belki kafam dağılır diye ama işe yaramıyordu. Kapı çaldı. Off noldu yine ya. Televizyonun sesinide çok açmadım kim bu? Ayağa kalktım ve kapıyı açmaya gittim. A-ama bu oydu. 

******** *******

SINAVLARIM VAR ANCAK BU KADAR YAZABİLDİM :'). HİKAYEYİ DAHA BİTİRMİYCEM. BU BÖLÜMDEN SONRASI SARAR MI SİZİ? YOKSA BİTİRMELİ MİYİM? BUNU LÜTFEN YAZIN. ÇOK KARARSIZIM. SİZİ BEKLETTİĞİM İÇİN ÇOK ÖZÜR DİLERİM. BİR DAHA BEKLETMEMEYE ÖZEN GÖSTERECEĞİM. AMA BU HİKAYENİN DEVAM ETMESİ SİZİN YORUMLARINIZA BAĞLI😣😣 SİZİ SEVİYORUM❤️❤️❤️❤️