Serendipity

*2*- İLK GÜN

Sabah olmuştu. Hagrid beni uyandırmış üstümü giyinmem için çıkmıştı. Hemen formamı giydim. Kitaplarımı alıp hemen Hagridin yanına gittim. Geldiğimi görünce Hogwarts binasına doğru yürümeye başladık. Şuan ilk adımımı atıyoruuum ve attım. Herkes kendi masasına oturmuş oha filmdeki gibi Harry, Ron, Hermonie, Malfoy ve herşey. Tabi bunları bilmemezlikten gelmek zorundayım. Şimdi benim kapının önünde beklemem söyleyen Hagrid işleri olduğu için gitti. İsmim söylenince içeri girmem gerekiyormuş. Profesör Dumbledore kürsüye çıktı ve boğazını temizledikten sonra konuşmaya başladı. 

Dumbledore:"Sayın öğrenciler bugün okulumuza yeni bir öğrenci gelmiştir." 

Konuştukça heyecanlanıyordum. Herkes kendi aralarında konuşuyor ve 1.sınıf olduğumu düşünüyorlar. Kesin içeri girince liç yiyeceğim. 

Dumbledore:"Sessizlik! Bayan S/S/A lütfen içeri giriniz." 

Bu sözlerin ardından yavaşça içeri doğru girdim. Her adımımı attıkça içimi saran heyecan daha çok büyüyordu. Umarım Slytherin binasına giderim. Ama Harry, Ron ve Hermonieyle iyi anlaşmak istiyorum. Sonunda Profesörün yanına geldim ve oturmam gerek sandalyeyi gösterdi. Şuan herkes kendi aralarında konuşuyorlardı. Hemen sandalyeye oturdum. Seçmen Şapkayı kafama koydular. Ksık bir şekilde 

"Lütfen Slytherin olsun." 

Diye mırıldanıyordum. 

Seçmen Şapka:"Hmm... Bir Türk. Demek Slytherin istiyorsun. Ama sen muggle doğumlusun" 

Dediği anda Slytherindekiler bana baktılar ve yüzleirni buruşturdular. 

Seçmen Şapka:"Çok cesursun ve bir o kadar da zeki. Sen bence Gryffindor da kendini gösterebilirsiniz. Hmm... Çok zorr" 

"Lütfen Slytherin olsun, lütfenn" 

Seçmen Şapka:"Gerçekten çok zor bir seçim. Hmmm... Buldum SLYTHERİNNN." 

Slytherin dışında herkes beni alkışladı ve yavaş yavaş masama gidiyordum. Bu kişilerin hepsini tanıyorum. Ama tanımıyormuş gibi davranmam lazım. Draco Malfoyun karşısı boştu oraya oturacakken hemen yandaki kişi oraya oturdu. Hemen masadan bir ses

" Burada BULANIKLARA yer yok" 

Dedi kimse yanına oturmam istemiyordu. İstemeden moralim bozuldu. Masanın en sonunda tek başıma oturdum. Önümüzde yemekler belirdi. Yemek istemiyordum. İlk günden böyle olacağını tahmin etmemiştim. Şimdiden ailemi özledim. 

*******

Yemek bitmişti masadaki herkes kalkmıştı. Bende arkalarından gidiyordum. Yanlarında istemiyorlardı. Mutsuzdum.

" S/S/A, hey bekle" 

Bu Hermonie'nin sesiydi. Şimdi onunla tanışacağım. Arkamı döndüm ve burukça gülümsedim. 

"Ben Hermonie Granger" 

"Bili..." neredeyse ağzımdan kaçırıyorum. 

" Adım S/A  S/S/A, bu arada soy adımı nereden biliyorsun?" 

Hermonie:"Profesör seni çağırdığı zaman" 

Bu kıza bayılıyorum. 

"Tanıştığıma memnun oldum." 

Hermonie:"Sen kısacası bana Herm diyebilirsin." 

Dedi ve arkadan Harry ve Ron, Hermonie ye çağırıyordu.

Herm:"Çocuklar gelin, sizde tanışın." 

"Umm... Merhaba ben S/A" 

"Ben Harry Potter, tanıştığıma memnun oldum."