Riddle Kızı

Kompartman

Merhabaa yeşil elmalarımmm kitap kapağında bir değişiklik yaptım. Diğerine göre daha iyi ama gine kötü oldu:( Aranızda kitap kapağı yapmayı bilen varsa bana dm den yazabilirmi acep??
Herneyse biz bölüme geçelim...

Gözlerim yavaşça açıldığında etrafımda kimse yoktu. Bu üzmüştü...

Yavaşça hareket etmeye çalıştığım da belim arıyınca bundan vaz geçtim.
Birkaç dakika sonra içeriye altın üçlü girince şaşırdım ne için gelmişlerdiki?

Ron uyanık olduğumu görünce sevinçle yanıma koştu,

"Uyanmışsın, daha iyi misin?"
Ufak bir gülümseme takınıp başımı hafifçe salladım.

Herm elimi tutup yanımdaki sandalyeye oturdu,
"Biz teşekkür etmek için geldik. İyi olmana sevindim"

İşte bu sefer gerçek bir gülümseme takındım.

"Şeyy biliyorsun, bir hafta sonra okul kapanıyor.
Bende düşündüm ki eğer Kovuk'a gelmek istersen-"

"Ne dedinnnnn"

Ron dudağını dişledi
"Biliyorsun Kovuk, eğlenceli olur diye düşündüm. Sen, ben, Hermione, hatta belki de Harry bile gelir ama tabi istemezsen sorun deği-"

"Ron hayır sen beni yanlış anladın tabikide Kovuk'a gelmek isterim"

"Peki o zaman ben annem gile geliceğini haber ediyorum. Seni çok merak ediyor"

Ron heyecanla kapıdan çıkarken Hermione'de onun peşinden gitti,

Şimdi sadece Harry ve ben vardık.

"Ben... Seni öyle görünce çok korktum"

Benim için endişelenmişti,

"Bize gerçekten çok yardımın dokundu, teşekkür ederim"

Yüzümdeki gülümseme daha da arttı

"Ben sanırım Kovuk'a gelemeyeceğim, teyzem ve eniştem buna izin vermez arkadaşlarımla görüşmemi istemiyorlar"

"Hadi ama Harry sırf teyzen ve enişten bizimle görüşmeni istemiyor diye Kovuk'a gelmemezlik yapamazsın"

"Ama-"

"Aması yok Harry sensiz eğlenicek değiliz ya"

"Teşekkür ederim"

Diye bir fısıltı çıktı Harry'nin ağzından ardından içeri Malfoy girdi Harry'e bir bakış attıktan sonra benim yanıma geldi.

Harry sıkıntıyla iç çektikten sonra hızla kapıdan çıktı.

"Ne var Malfoy"

"Sen Gryffindorlulara yardım mı ettin"

"Onlar benim arkadaşlarım"

"Onlar bir Gryffindor"
Sıkıntıyla içecektim bu Malfoya laf anlatılmazdı vaktimi onunla harcayacak değildim ya.

Ayağa kalkıp gidecekken Draco tekrardan konuştu,

"Hey bekle nereye gidiyorsun"
"Bu seni ilgilendirmez"

İç çekti, benimle muhatap olmak istemiyor gibiydi o halde niye benimle konuşuyordu ki?

"Bak... Emin ol seninle konuşmaya pekte hevesli değilim, ama... babam seni korumam gerektiğini söyledi. Çünkü sen lordun çocuğusun, her yer sana zarar vermek isteyen insanlarla dolu ve sen Weasley'lere gidiceksin öylemi? Onlar lord ve lordla ilgili olan herşeyden nefret eder bil istedim"

Derin bir nefes aldım, bu çocuk beni sıkmıştı,

"Birincisi Malfoy, merak etme kendimi koruyabilirim.
İkincisi Weasleyler bana asla zarar veremezler.
Üçüncüsü ve en önemlisi ise Herkesi kendin gibi sanma, Ron ve ailesi sizin gibi değiller"

Bir an için Draco'nun gözlerinde bir hüzün kırıntısı gördüğümü sandım, bu bile beni pişman etmeye yetmişti.
Ardından burnundan soluyarak hızla dışarı çıktı.
Bense arkasından bakmakla yetindim içimden bir ses bunun son olmayacağını söyüyordu.

Bir Hafta Sonra
"Oliva tarağımı gördünmü"

Oliva hayır anlamında kafasını sallarken bende yatağımın altındaki yeni gördüğüm tarağımı alıp saçımı taramaya başladım

Seçimlerden sonra Oliva, Pansy, Ben, ve Mell adındaki bir kız ile birlikte aynı odada kalmaya başlamıştık Pansy'ile pek anlaşamasamda Oliva buradaki en yakın arkadaşımdı aslında biraz sıradışı bir kızdı ama fazla zeki ve fazla sinsiydi bazen beni bile korkutuyordu Mell ise sakin bir kızdı ancak karanlık sanatlara olan ilgisi fazlaydı onu Slytherin yapanda buydu işte

Ben düşüncelere dalmışken Oliva'nın kedisinin bacağımı tırmalamasıyla düşüncelerimden sıyrıldım.
Ayağı kalkıp valizimi ve çantamı aldıktan sonra Zoe'nin kafesini elime alıp yukarı çıktım eksperss yaklaşık yarım saat sonra kalkıyordu bu yüzden acele etmeliyim

Kompartman

Burada fazla gergin bir hava vardı,her ne kadar birbirimize yardım edip konuşsak da aramızdaki buzlar hala erimemişti

"Teyzem ve eniştem konusunda ne yapıcaksın gerçekten merak ediyorum Viola"

"O iş bende Harry, merak etme gerekeni yapıcağı ve bu yazı sen, ben, Ron ve Herm ile birlikte geçiriceğiz"
Harry sıkıntı ile nefesini verdi

"Şey.... Onlara.... Zarar vermiceksin değilmi?"
Bozulduğumu belli etmemeye çalışarak sorusunu yanıtladım

"Hayır, tabikide onlara zarar vermicem"

Ardından herkes sustu Harry bir elini boynuna götürüp sıkıntıyla ovdu, sorduğu sorudan pişman olmuş bir hali vardı.

Hızla ayağa kalkıp kapıya yöneldim kapıyı aralayıp bizimkilere döndüm

"Ben çikolata kurbağa alıcam isteyen varmı"

Ron mahçupça gülümseyip elini kaldırdı

"O zaman ben birkaçtane alıyorum beraber yeriz"
Kapıyı kapatıp koridorda yürümeye başladım Harry'nin bu yaptığı gerçekten incitmişti

Düşüncelerinden sıyrılmama sebep olan şey birinin kolumdan tutup çekmesiydi, peki ya bu kimdi. Tabikide bizim mükemmelimiz Draco Malfoy! peki ya şaşırdık mı? Tabi ki hayır.

"Gene ne var Malfoy"
"Bizimle kalıcaksın, Malfoy malikhanesinde, güvende"

Kahkaha attım,
"Güvende ha? İnan bana en savunmasız ve güvensiz olacağım yer sizin ev"

"Ne saçmalıyorsun? Biliyor musun seninle uğraşmicağım. Sen aptal bir kanı bozuksun"

O sinirle oradan ayrılırken arkasında şaşgın bir ben bırakmıştı bu kadar erken pes edeceğini hiç düşünmemiştim açıkçası. Ama umrumda değildi.

Satıcı kadını bulamayınca bende tekrar kompartman'a gittim

"Kadın'ı bulamadım"
Diyince Ron'un hevesli gözleri hüzünle doldu