Sabah gözümü açınca iki dakika etrafta bakındım sonra aklıma dün gece olanlar geldi. Louis yanımda yoktu. Kalkıp dün gece yere attığım tişörtü giydim. Odadan çıkıp evi gezmeye başladım. Aşağı indiğimde louisi gördüm kahvaltı hazırlıyordu. Merdivende durmuş onu izliyodum
L: günaydın
N: günaydın
Merdivenden inip yanına gittim ona arkadan sarıldım ve kahvaltı konusunda yardım ettim. Masaya oturduğumuzda konuşmaya başladık
L: dün gece konusunda pişman-
N: louis dün geceyi hatırlıyorum ve pişman değilim
L: peki bu akşamki yemeğimizi unutmadın di mi
Unutmuştum
N: ah hayır unutmadım normal sevgililer gibi çıkıcaz
Louisle sevgili olma düşüncesi bile garipti
N: önce evime gitmem lazım ama
Derken aklıma annem geldi. Telefonumu alıp kendalı aradım
N: annem evde mi
Bir kaç saniye sessizlikten sonra devam etti
K: hayır havaalanına bıraktım
N: ne kadar teşekkür etsem az sana
K: rica ederim
Derin bir nefes aldım. Kalkıp evin geri kalan yerlerini dolaştım. Ailesi ve arkadaşlarıyla resimlerinin olduğu bir köşe vardı tek tek resimleri inceledim
N: sanırım artık benim resmimi de buraya koymalısın
L: az kalsın unutuyordum
Soru soran gözlerle ona bakarken üst kata çıkmıştı. Aşağı inerken elinde iki çerçeve vardı. Mutluluktan ağlayabilirdim şuan. Çerçevelerin birinde ikimizin Paris'te ki paparazi fotoğrafımız vardı diğerinde hikayeme attığım yine ikimizin olduğu fotoğraf vardı. Louis fotoğrafları özenle yerleştirirken hala inanamamış gibi ona bakıyordum. Gidip ona sımsıkı sarıldım.
L: bugün sete uğramam lazım akşam seni evinden almaya gelirim
N: tabi
Evde biraz daha oyalanıp hazırlanıp çıktık. Evime geldiğimde louisle vedalaşıp asansöre bindim. Kapıyı açıp içeri girdim. Kendal hemen yanıma geldi
K: öncelikle sakin olmanı istiyorum
N: ne
Odamdan annem çıktı
N: şaka mı bu !?
K: annenle oturup konuştuk lütfen daha fazla onu hayatından uzaklaştırma
N: buna sen mi karar veriyorsun
K: iyiliğini istiyorum
Annem: nora lütfen konuşalım sonra hala gitmemi istiyorsan giderim
Koltuğa oturdum annem konuşmasına devam etti
Annem: sen gittikten sonra sana sinirlenmiştim sonra hatamın farkına vardım bu senin hayatındı ve istediğini yapmakta özgürdün seninle konuşmaya cesaretim olmadı
N: 5 yıl boyunca mı ? başka bahane bul beğenmedim bunu
Annem: neler başardığını televizyonlardan gördüm en başta sana destek olmalıydım çok özür dilerim
N: peki ya babam? O buralara gelmeye bile zahmet etmemiş
Annem: o..
N: ne
Annem: hastanede kalıyor
N: ne neden
İstemsiz olarak ağlamaya başladım
Annem: kanser
N: iyileşecek mi peki
Annem: doktorlar da bir şey diyemiyor iyileşmesini bekliyoruz
Her şeyi bir kenara bıraktım ve anneme sıkıca sarıldım. Kaç yıl üstüne bu çok iyi gelmişti. Kendimi güvende hissettim. Sarılmayı bıraktığımda kendal ağlıyordu ciddiyetimi bozup ona gülmeye başladım.
N: o zaman sana burdan ev tutalım babamı da burdan bir hastaneye yatıralım
Annem gülümseyerek bir kez daha bana sarıldı
Annem: artık gidiyim uçağı kaçıracağım
Şöförlerimden birini arayıp annemi arabaya kadar bıraktık. Artık hayatımdalardı ve hayatım git gide güzel oluyordu. Tekrar kendalla eve döndüğümüzde
N: bence artık burdan taşınmalıyız
K: neden
N: asansör sıkıntısı oluyor ve komşuların sürekli fotoğraf çekmesinden rahatsız oluyorum hem evde küçük
K: ben de öyle düşünmüşüm peki ama nasıl taşınıcaz buralarda güzel ev bulmak sıkıntı
N: ben bugün bir kaç yerle görüşürüm sana haber veririm
K: tamamdır benim de bir kaç işim var akşam görüşürüz
N: görüşürüz
Kendal kapıdan çıktı ben de üstümdeki tişörtle eşofmanı çıkarıp normal bir şeyler giyip evden çıktım. Bütün emlakları dolaşıp seçenekleri kendala attım. Tekrar eve geldiğimde louisle olan yemeğim için hazırlandım. Dışarı çıkıp louisin gelmesini bekledim. Nihayet geldiğinde arabaya bindim louisi öpüp kemerimi taktım
L: sana iltifat etmekten yoruldum
N: bu sefer nereye
L: görürsün
Yolda havadan sudan konuşuyorduk. Akşam olduğu için yollar karanlıktı sadece arabanın farlarında ışık vardı. Yolun üstünde siyah bir şey vardı emin olamadım. Louis hala konuşuyordu
N: louis arabayı durdur
L: ne ne oldu
N: louis durdur!
Ani frenle birlikte arabadan inip yanına gittim. Yerde yatan yavru siyah bir kediydi
N: aman tanrım
Louis yanıma geldiğinde dehşet içinde bakıyordu. Hala yaşıyor umuduyla elimi kalbine koydum
N: hala yaşıyor yakınlarda veteriner var mı!
L: geldiğimiz yolda görmüştüm
Kediyi kucağıma alıp tekrar arabaya bindik. Çok hızlı bir şekilde arabayı sürüyordu veterinerin önüne geldiğimizde arabadan inip koşa koşa veterinere girdim. İçeridekiler hemen yanıma gelip kediyi elimden aldı ve bir odaya girdiler. Doktor yanıma geldi
Doktor : merhaba neler oldu böyle
N: biz yolda giderken
Korkudan kekelemeye başladım sözüme louis devam etti
L: yoldayken yerde yatıyordu neler olduğunu bilmiyoruz hemen buraya getirdik
Doktor: hemen getirdiğiniz için teşekkürler elimizden geleni yapacağız siz gidebilirsiniz
N: hayır hayır burda beklemek istiyorum
Koltuğa oturduğumuzda louisin elini sıkıyordum. Yaklaşık yarım saat sonra aynı doktor yanımıza geldi
Doktor: neyse ki vaktinde yetişmişsiniz arabayla sıyırmışlar kediyi, bacağı kırılmış ve iç kanaması vardı ama durdurduk
Rahatlamış gibi derin bir nefes aldım
Doktor : kalıcak bir yeri olmadığı için iyileşene kadar küçük dostumuzu burada tutacağız
N: çok teşekkürler
Veterinerden çıkıp arabaya bindik. Tekrar yoldayken konuşmaya başladım
N: küçükken hep kedi isterdim
L: sahiplendin mi ?
N: hayır annem izin vermezdi ben de dışarda ki kedilere bakardım
Gözyaşlarımın arasından gülerek devam ettim
N: bir gün okul çıkışı dışarda gördüğüm bi yavru kediyi alıp çantama koydum eve geldiğimde annemden gizli dolabımın içine yatak yapıp oraya koymuştum. Tabi kedi miyavlayınca annem geldi ve kediyi gördü o gün kızmıştı bana. Ertesi gün kediyi aldığım yere geri bırakırken kedinin annesi gelip beni ısırmıştı ağlaya ağlaya eve gittim. Ondan sonra her gün kediden özür dilemek amaçlı ona mama bıraktım
Louisde gülmeye başladı. 10 dakika sonra restoranda gelip içeri girdik. Bize ayırtılan yere geçip yemeğimizi yedik
