𝐓𝐎𝐌 & 𝐉𝐄𝐑𝐑𝐘 [𝐂𝐎𝐌𝐏𝐋𝐄𝐓𝐄𝐃]

မတည့္အတူေန - ၂၀

ZAWGYI

သူတို႔လုပ္ရမယ့္ေဆးရံုေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ဆရာဝန္ေတြ
အမ်ားႀကီး ထြက္ႀကိဳၾက၏။
အမ်ားႀကီးဆိုေပမယ့္လဲ...အင္း...သူတို႔ေဆးရံုရဲ႕ ဌာနတစ္ခုစာေလာက္ေတာင္ မရွိပါ...

ေဆးရံုကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူတို႔ေဆးရံုရဲ႕ (၅)ပံု (၁) ပံုေလာက္ေတာင္ မရွိေခ်...သို႔ေပမယ့္လဲ ေသးေသးေလးနဲ႔ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ၾကည့္ေကာင္းေနသည္။

ေဘးမွာစိုက္ထားတဲ့ အပင္ေလးေတြကလဲလူကိုဆြဲေဆာင္
သလို ပန္းနံ႔ခပ္သင္းသင္းေလးကလဲ လူကိုလန္းဆန္းတက္ႂကြ
ေစ၏။

"မဂၤလာပါ...ကၽြန္ေတာ္က ဒီေဆးရံုရဲ႕ ေဆးရံုအုပ္ပါ...
ေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္ ဗ်ာ....ကၽြန္ေတာ္တို႔ေဆးရံုက လိွုက္လဲစြာ ႀကိဳဆိုပါတယ္"

ဆရာဝန္ေတြထဲကမွ ေရွ႕ကဦးေဆာင္ေနတဲ့ အသက္ခပ္
ႀကီးႀကီး အဘိုးတစ္ေယာက္က ႏႈတ္ဆက္လာေတာ့ ေနာက္ကဆရာဝန္ေတြသူနာျပဳေတြကလဲ အကုန္ဦးညႊတ္
ႏႈတ္ဆက္ၾကသည္။

"ေတြ႕ရတာဝမ္းသာပါတယ္ ေဆးရံုအုပ္ႀကီး"

သူတို႔ခ်က္ခ်င္းပင္ ဦးညႊတ္ၿပီး ျပန္ႏႈတ္ဆက္သည္။

"ဟဲ့ဟဲ့....ဆိုးလ္က ဆရာဝန္ေလးေတြက ခ်စ္စရာေလးေတြဟယ္..."
"ၿမိဳ႕သားေတြက ေသေအာင္ေခ်ာတယ္ဆိုတာ အရမ္းမွန္တာပဲ...."
"ဟဲ့..မွန္းမေနနဲ႔..အခ်ိန္တန္ရင္ နင္တို႔ဒီၿမိဳ႕က ေတာသားကိုပဲ ရမွာ..."
"သိပါတယ္ေအ...ဒါေပမယ့္လဲ ေခ်ာလို႔ေခ်ာတယ္
ေျပာတာပါ..."

တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္အသံေတြၾကားတာေၾကာင့္ အသံလာရာ ေဆးရံုဂိတ္ေပါက္ဝကို Seokjin လွည့္ၾကည့္လိုက္မိသည္။
OMG...shirt ပြပြႀကီးေတြနဲ႔အတူ အပြင့္
ေဘာင္းဘီအပြေတြကို ဝတ္ဆင္ထားၾကတာ....
နည္းတဲ့လူအုပ္ႀကီးမဟုတ္ပါေရာလား...

"အာ..သူတို႔က ဒီအနီးအနားရြာကပါ...ဒီေန႔ ေဒါက္တာ
ေလးတို႔ လာမွာသိၿပီး လာစပ္စုေနၾကတာ"

သူၾကည့္ေနတာကိုသိေသာ ေဆးရံုအုပ္ႀကီးက ေျပာျပလိုက္ေတာ့ အကုန္လံုးက ေဆးရံုဝန္းထဲ ဝင္ခ်လာ၏။

လူအုပ္ႀကီးဆိုေတာ့ Seokjin ေၾကာက္ေၾကာက္လန္႔
လန္႔နဲ႔ ေဘးက Jungkook လက္ေမာင္းအား ဖမ္းဆုပ္မိသည္။