"Bunu nasıl öğreneceğiz ki?" dedi Lidya.
"Evde bir kitap var," dedi Jackson. "Bizim gibiler için ama hiçbir zaman okumadım. Belki aradığımız şey onun içindedir?"
"Bakmakta fayda var," dedim. "Gidip alalım."
"Hayır," dedi Chris. "Hepiniz eve dağılıyorsunuz."
Bana baktı. "Sen yarınki sınavdan yüksek not almaya çalışacaksın."
Jackson'a baktı. "Sen de özel hayatınla ilgileneceksin."
Lidya'ya baktı. "Sen de Em ile onun evine git. Burada tke başına olmanın bir anlamı yok."
Lidya bana bakınca sorun değil anlamında başımı salladım. "Annem seni sevecektir."
"Bence onun yerine hepiniz burada kalın." çantamı aldı. "Anneni ara ve ders için burada kalman gerektiğini söyle."
•••••
Okula geldiğim gibi direkt sınıfa girdim ve Jackson'ı aradım. "Ben geldim. Sınavdan sonra size atacağım konuma kitapla beraber gelin."
"Tamam. Kitap bende ama bir sorun var."
Kaşlarım çatıldı. "Ne oldu?"
"Kitap kilitli."
"Kilidi kır o zaman?"
"Normal bir Kitap değil. Geldiğinde görürsün."
"Em," diye seslendi arkadan bir ses. Chris'di. "O sınavdan yüksek not almazsan bu kitaba bakma şansını kaybedersin."
"Tamam." dedim gözlerimi devirip. Telefonu kapatıp çantama koydum ama birinin yanıma oturmasıyla ona baktım.
"Yine mi sen?"
"Bu sefer takip etmedim," dedi ellerini teslim olurcasına kaldırıp. "Sınav sistemi böyle. Herkes farklı sınıflarda girecek. Benim sıramda burda."
Kapıda asılı olan kağıdı gösterdi. "Bak. Orada ismin, sınıfın ve sıra numaran yazıyor."
Kendi sıramın üstünde 7 yazıyordu. Çantamı koluma takıp kapıya yöneldim.
Kağıtta yerimi bulduğumda sınıftan çıkmadan önce Dylan'a baktım. Kollarını geriye yaslamış,duygusuz bir şekilde bana doğru bakarken göz göze geldim.
Dudağının sol tarafı kıvrılırken kaşlarımı çattım ve sınıftan çıkıp sınava gireceğim yere gittim.
Okulda pek kimseyi tanımam, kimse de beni tanımaz. Bu çocuğun durduk yere benimle iletişim kurmaya çalışması tuhaf gelmişti.
Sırama oturduğumda aklıma Bay ve bayan Taylor'ın söyledikleri geldi. Ya Dylan da bizim gibi biriyse?
Peki ya bir avcıysa?
"Emma Adams!" İsmimin yankılanmasıyla başımı kaldırıp sesin sahibine baktım.
"Pardon?" dedim tanımayarak. "Tanıyamadım."
