"Em?" Dedi Chris ben hızla masaya oturunca. "İyi misin?"
Derin bir nefes aldım. "Hayır değilim! Hiç bu kadar kötü olmamıştım."
"Noldu?"
"Bugün üç kişi benim etrafımı çevirdi."
"NE!?" Üçü aynı anda aynı tepkiyi verince derin bir nefes aldım.
"Neden peki?" Dedi Jackson.
"Gücümün olduğunu ve bunun elektrik olduğunu biliyorlardı. Beni sınıftan almaya çalıştılar."
"Delirmiş olmalılar." dedi Lidya.
"Tuhaf olan o da değildi." dediğimde kafalarındaki soru işaretinin büyüdüğünü hissettim. "Gücümden etkilenmediler bile. Ölümcül şekilde kullanmadım ama en ufak kullanımımda bile bir kaç saat kendine gelmemesi gerekiyordu ama o sadece bir kaç saniye geri gitti. İkinci defa da ise hiç hissetmedi."
"Olamaz!" Dedi Chris. Gözlerindeki korkuyu görmüştüm. Chris ilk defa korkuyordu.
"Ne olamaz?"
"Onun gücü de bu zaten." Kaşlarımı çatıp ona bakarken sandalyede iyice doğruldu ve hepimize teker teker baktı. "Bizim güçlerimizden etkilenmiyorlar ve bunu Avcılar yapıyor."
"Nasıl yani?" dedi Jackson."Yapay bir güç mü?"
"Evet." Derin bir nefes aldı." Daha önce bizi yenmelerinin sebebi buymuş. "
"Bu nasıl mümkün olabilir."
Başını bilmiyorum anlamında salladı."Ama artık o okula yalnız gidemezsin. Çok ileri gittiler."
"Ne?" dedim heyecanla. "Yani okuldan kaydımı alabilir miyim?"
"Hayır küçük hanım!" dedi hevesimi kursağımda bırakmak için. "O okula biz geleceğiz."
"Ah ne güzel." dedim hayret ederek. "Otuz yaşında üç tane bakıcım var. Ne hoş ama!"
"Ben otuz yaşında değilim." Dedi Jackson. "28 yaşındayım."
"Ben de 25 yaşındayım." Dedi Lidya.
Geriye yaslandım. "En azından Chris için doğru söyledim. Öyle değil mi Chris?"
"Ben de 28 yaşındayım."
Başımı geriye yaslayıp tavana baktım. "Ama bence okumak için çok yaşlısınız."
"Oraya okumaya değil, senin öğretmenin olarak geleceğiz."
Hızla doğrulup şaşkınlıkla ona baktım. "Bu duyduğum en berbat fikir olabilir. Hatta berbattan da öte."
"Ben öğretmen olmak için çok gencim." dedi Lidya. "Ayrıca Üniversiteye her türlü öğretmen almıyorlar."
"Ben her şeyi ayarlarım." dedi Chris. "Emma'nın yalnız olmaması gerekiyor."
"Ne yani," dedim sinirle. "Hepimiz bir arada olalım ki topluca infasımızı mı gerçekleştirsinler? Şaka mı yapıyorsun?"
