EFULİM

1.Bölüm : PARK

"Bu dünya aklımdakine uymadı."

Güneşin gözüme vuran ışıklarıyla saatin epey bir geç olduğunu farketmem bir oldu hemen kısa bir duş alıp okula gitmem gerekiyor, devamsızlığım diz boyu ve son iki gün devamsızlık hakkım var. Üstüme siyah dar jeanimi ve düz beyaz t-shirtumu  giyip telefonumda cebime atıp hemen evden çıkıp okula doğru koşmaya başladım, hemen bi taksi bulmam gerekiyordu. Bu arada bizim okulda  üniforma zorunluluğu yok serbest giyim tek iyi yanıda bu sanırım. Okula vardığımda ilk ders başlayalı sadece 5 dakika olmuştu ilk ders fizik olduğuna göre hoca 10 dakika geç girecek demektir havalara uçabilirim şuan ama derse yetişmem gerekiyor...

....

Okuldan çıkıp çocukluğumdan beri gittiğim huzur bulduğum tek yer olan parka gitmeye karar verdim. Kendime gelmem gerekiyordu ve toparlanamam gerekiyordu. Bu arada ben Dora, sosyalikle alakası olmayan biriyim. Genelde okuldakilerle alakam olmaz, sınıfta merhabadan ileriye giden arkadaşım var diyemem ve ailemle de pek alakam yok aslında, annemin eşi biz küçükken annemi aldatıp sevgilisine kaçmış. Ondan nefret bile etmiyorum, sanki hayatımda öyle biri hiç olmamış gibi davranıyorum. Annemde eşi onu bıraktığından beri benle doğru dürüst konuşmuyor bile...

.....
BU DÜNYA AKLIMDAKİNE UYMADI...

Kulaklığımdan gelen müziğin bu sözlerini düşünüyordum da bu dünya bana hiç uymamıştı ki zaten...

Parka gelince her zamanki gibi büfeden bir paket sigara alıp her zamanki yerime basketbol sahasının arkasındaki yere oturup sigaramı yaktım. Müzik her zaman bana iyi geliyordu. Yağmur yağmaya başladı ve ben yağmura aşığımdır her yağdığında insanların ondan neden kaçtıklarını anlayamıyorum, parkta az insan kalmıştı onun verdiği güvenle şarkı dinleyip yağmurun altında dönüp dolaşıp şarkımı mırıldanıyordum. evet arkadaşlar ne kadar etrafta kimse olmasada ben insanlardan kaçan  ve onlarla göz temasından bile kaçınan biri olarak  ve bağırarak şarkı söylemeyi her ne kadar istesem de yapamıyacak kadar korkak biriydim. Etrafıma baktığımda kimse yoktu ve ilk defa yapayalnız parkta oturuyordum ta ki omzumda bir el görene kadar...

UMARIM İLK BÖLÜMÜ BEĞENMİŞSİNİZDİR. Lütfen okuduktan sonra paylaşarak destek olabilirseniz muq olur...