It was an Eclipse

Chapter 3

Cyian's POV

I was in a mess a few hours ago but I gathered my strength to fix myself. Nako, baka Cyian Day Perejelios ata to at hindi basta-basta umiiyak. Ako ang nagpapaiyak ng babae at yun dapat yun.

This morning was too much for me. I met Zhane again. I know we were bound to see each other since pareho kaming estudyante sa academy but I think it's too early for me. Hindi pa ako prepared nun eh, sobrang daya talaga ng tadhana. I keep on running from the pain and you can't blame me, it's a matter of self-protection. Hindi pa sapat ang tapang na naipon ko para harapin ang sakit at pighati. Pero siguro kanina nangyari lahat ng iyon para malaman ko na hindi pa talaga ako okay. That I still can't forget her and that I still care.

My thoughts made me end up sa rooftop ng building ng Junior High Department sa academy. Ito ang tambayan ko palaging mag-isa dahil tago eto at merong maliit na silong. Ngayon ko lang ulit binisita to kaya medyo maalikabok na at madumi.
Kinuha ko ang isang makapal na comforter at isang maliit na unan na ibinalot ko sa plastic noon. Mabuti nalang at hindi pumupunta yung janitor dito at baka natapon pato sa basurahan lahat.

I gaze at the clouds and the sky, gosh it's so beautiful. Naririnig ko din ang tunog ng mga ibon na tila bang isang kanta na nagpakalma saakin. This is the place where I spend my time to think by myself. I discovered this place last year at ako lang ang nakakaalam nito. Even Addy and Keyn have no idea na nandito siguro ako. Bawal kasi pumunta sa rooftop pero pasaway ako eh kaya hindi ako sumusunod. Si Cyian Day Perejelios ata to, a guy that loves to break the rules.

As I close my eyes and hum with the birds. Tinutulungan ako ng sorroundings na mas maging okay. Mula sa pwesto ko, kitang-kita ko dito ang mga bahay sa likod ng academy at yung pinaka-malaking puno dito sa paaralan. Tinitigan ko iyon at biglang naalala ang mga past memories ko.
"It's too impossible, alam kong wala na akong pag-asa" sambit ko sa sarili ko

Memories flashed through my mind.
My heart is beating faster again. Ang mga alaalang iyon ang nagbibigay ngiti and at the same time kirot sa puso ko.

*Flashback*

"Sino yan?" agad kong sigaw sa likod ng puno. Alam kong may tao na nakatago pero hindi ko masyadong nakita. How the hell did this person got in here in the first place. Masyadong tago ito at restricted din para sa mga estudyante.

"Uh-uhhmm I'm sorry I didn't mean to eavesdrop" biglang sambit ng babae at kasabay nito ay ang paglabas niya sa pagtatago sa likod ng puno.

And there I saw a girl with a long, straight and black hair. I studied her appearance habang nakayuko siya. Medyo cute ang height niya at mukhang junior high palang ata dahil iba ang uniform naming mga senior sa kanila.

"Show your face and explain why you are here"  sabi ko ng may awtoridad ang tono.

And there I saw her face. The first time my eyes landed on hers made my heart beat abnormally. Ang ganda niya sobra, hindi yung tulad ng mga babae dito sa academy na nakikita ko. Her facial features look so pure, innocent but sweet. She has this big almond eyes that shimmer as the sunray kisses it's domain. Her lips was so pink,thin and kissable. He had a perfect nose too and semi thick eyelashes na mas nagpaamo sa kaniyang mukha. Damn, ano'ng nangyayari sayo Cyian? Umayos ka at baka mapahiya ka, babae lang yan.

"Uuh-uhmmm, tell me anong ginagawa mo dito?" I tried not to stutter when I asked her.

"Pa-p-pasensya na at m-mukhang nagulat ka s-sakin. I was just touring the  whole academy and I g-got lost. I'm sorry kasi transferee ako dito k-kaya gusto ko sanang tingnan ang ibat-ibang parte ng a-academy pero n-naligaw ako" paliwanag niya saakin habang nakayuko. I smiled when I saw how she can't speak proper in front of me. Parang may humaplos sa puso ko ng maramdaman kong naapektuhan siya sa presensya ko. Damn, she's so fucking cute. Kaya pala hindi ako familiar sa kaniya at bagong salta lang pala siya sa academy.