NEHYAM (İstek Sahne)

Acı (Part 1)

•Çok acıklı bir bölüm olacak şimdiden söylüyorum ama istek sahne olunca yapmam diyemedim. Yorumlarınızı bekliyorum. Şarkıyı açmayı unutmayın☝🏻

Arık: evet şimdi seçin ilk öldürmeye kimden başlıyorum.

Nehir: it bırak bizi.

Arık: oğlunuz mu oluyor sizin?

Nehir: sus lan sus.

Damla'dan
Hayatımızdan çatapat hiç eksik olmuyordu. Nehirin doğumuna son bir ay kalmıştı. Bir oğulları olacak ve adını Umut koyacakları. Onların umutları olacaktı o bebek. Karaca, sadiş, nehir ve ben alışverişten dönerken kendimizi Arık'ın arabasında bulmuştuk. Bizi bir depoya getirmişti. 3 saattir burdaydık. Karaca ve sadişi korkulu gözlerle Arık'a bakıyordu. Biz ise nehir sadece kurtulmayı düşünüyorduk. Belirgin olmayan bir karnım vardı. Hatta şu an onun belirgin olmamasına şükrediyordum. Bu adam en az bir canavar kadar tehlikeliydi.

Arık: bakın hepiniz çok güzel kızlarsınız aslında kocakarınız da elimde sayılır çünkü siz elimdesiniz ve onların sizin için yapamayacağı hiç bir şey yok.

- ha şunu bileydin.

Nehir: ne istiyorsun.

Arık: kızlar derdim sizinle değil onlarla.

Nehir: çok çaresizsin.

Arık: bu çaresizliğimi size de tatdırcam. Özellikle yamaç koçovalıya.

Nehir: iyi ya derdini yamaç koçovalıyla çöz.

Arık: kalk oturduğun yerden. Şimdi sana bir iyi bir de kötü bir şey yapıcam senin seçim yapma ihtimalin sıfır ama.

Bu adam hiç normal değildi. Gözleri dönmüştü sinirliydi. Kinle bakıyordu hepimize. Nehir ayağa kalktığında arık elindeki silahı nehirin karnına dayanmıştı.

Nehir'den
Şu an namlunun ucunda ben değil umut vardı. Kalbim vardı, canım vardı, kanım vardı. Bir adım geri atacağım sırada arığın silahın tetiğini çektiğini gördüm.

Damla: hayır hayır.

-Ben ne istiyorsan yaparım.

Arık: yapamazsın. Koçovalılar benim tüm ailemi aldı ben de onunkini alıcam.

Bunu söylemek çok zordu benim için de ama söylemezsem biliyorum o çok acı çekecekti.

- o değil ben olayım namlunun ucunda onu alma.

Arık: sen işime yaramazsın. Hepinizi yerle bir edicem.

Arık daha fazla konuşmadan ateş etmişti. Gözümden akan yaşlarla elim karnıma gitti. Kızların hepsi yüzüme bakıyordu. Yüzüme acı bir gülümseme taktım.

- baban kurtarıcak bizi. Sakın bırakma beni.

Damla'dan
Arık hepimizin ellerini çözdü. Saadete telefonu uzattı.

Arık: al ara yamacı gelsin karısını kurtarsın bakalım. Yapabilicek mi?

Sözünün bitmesiyle depodan çıktı saadet tefonla uğraşırken karacayla ben de nehirin yanına gimiştik. Karnından hunharca kan akıyordu. Ellerini karnından çekemeyip bir karnına bir bize bakıyordu.

Nehir: geçicek. Gidicez baban gelicek çıkıcaz. İyi oluncaz.

Bir çok sıralı cümle kurmuştu. Kan içinde kalan ellerini karnından çekmesini sağladım.

Nehir: çabuk gelir dimi yamaç?

- Gelicek sen derin derin nefes al ver kendini yorma.

Nehir: acımıyor bir şey olmaz dimi olsaydı çok acırdı ama acımıyor.