~°Kırmızı Boncuk°~ (RusKey) (Tamamlandı)

~°10. BÖLÜM: İZİN°~

~Önceki Bölümden~
Of! Nefret ediyorum babamın bu hareketlerinden! Tamam, anladık kızını korumaya çalışıyor, ama onun kiminle çıkıp çıkmayacağına karışırsa aksine bu onu daha fazla üzer!
~~~~
Ben ofisime doğru ilerlerken bir bağırma sesi duydum. Merakımdan dolayı aşağıya indim. Gördüğüm manzara ile ağzımdan çıkan kelime;
-Baba?...
~°~°~°~

~3. Kişinin Gözünden~

Osmanlı, Türkiye tam geldiği sırada Rusya'yı tutmuş ve tokatı yapıştırmıştı.

Rusya hissettiği acıyla kafasını anında sol tarafa döndürdü.
-SENİ TERBİYESİZ. SEN NASIL BANA BUNU SÖYLERSİN?! AHLAKSIZ HERİF.
-BABA!

Osmanlı gözlerini kızının olduğu yöne döndürdü.
-SEN NE YAPTIĞINI SANIYORSUN?!
Diye hiddetle bağırdı Türkiye.
-ONA İSTEDİĞİ ŞEYİ VERİYORUM.

Türkiye onu dinlemeden hızla Rusya'nın yanına gitti ve elini yanağına koydu.
🇹🇷: S-sen iyi misin...?
🇷🇺: Evet... Evet.

Diğer ülkeler sadece ne olduğunu anlamaya çalışıyor, onlara bakıyordu.

Osmanlı;
-Sen Rus. Bir daha sakın kızımla görüşme. Türkiye sen de sakın onun yanına gitme. Sadece iş.

Büyük bir sıkkınlıkla iç çektikten sonra kafasını salladı. Yapmayacaktı, gitmesi için kafasını sallıyordu sadece.

Osmanlı,
-Umarım.

O gittikten sonra diğerleri hemen yanlarına geldi. Ame söze girdi.
-Neler oluyor? Osman Amca neden sinirli?
Rusya morali sıfır bir şekilde,
-Türkiye ile görüşmemi istemiyor. Çünkü benden nefret ediyor! Dün evlerine geldiğimde beni kovdu... Şimdi de tokatı yedim işte.
🇰🇷: Ya... Kötü olmuş.
🇬🇷: Peki ne yapmayı planlıyorsunuz?
🇷🇺: Bilmiyorum... Ama Türkiye'yi bırakmam ben!

Türkiye'nin elini tuttu ve hafifçe sıktı. Türkiye üzgünce gülümsedi.
🇯🇵: Bırakma da... Hani... Belki gönlünü alabilirsin?
🇷🇺: Tamam da, nasıl?
Dedi hâlâ yanağını sıvazlarken.

🇰🇷: Bilmiyoruz ama size yardımcı olabiliriz!
Diğerleri ona katılarak kafa salladı.
🇺🇸: Ne kadar da ikinizi sevmesem de, yardım ederim.
🇹🇷: Teşekkür ederiz...
🇯🇵: Şimdi ikiniz de hüzünlenmeyi bırakın da ne yapabileceğimizi düşünelim!
~~~~~~~~~
Yunanistan aniden "BULDUM!" diye bağırınca herkes ona baktı. Merak etmişlerdi.
"Ne buldun peki?" Diye sordu Türkiye.
"İlk başta hepimiz böyle bir gidelim. Topluca. Onun sevdiği her şeyi alalım ve hediye olarak verelim. Bu arada Japonya senin annen ve onun babasının iyi arkadaş olduğunu sanıyorum. Onu da çağırsak? Belki onu ikna eder."

🇯🇵: Neden olmasın?
🇺🇸: Gelmek istemezse?
🇯🇵: Heey, annem zalim bir kadın olsa da böyle şeylere karşı yumuşaktır.
🇷🇺: Ya ikna edemezse?
🇯🇵: Tanrım, ne kadar da negatif düşünüyorsunuz! Deneyeceğiz işte.
🇬🇷: Haklı.

Yunanistan Türkiye'den nefret ederdi. Onların ilişkisini desteklemesi ve yardım etmesi alışa gelen bir olay değildi. Bu, herkesi şaşırmıştı.
🇰🇷: Her neyse, ne zaman gelebiliriz evine Türkiye?
🇹🇷: Bilmiyorum, babama sormam lazım.
🇺🇸: Ara!

Türkiye dediği gibi yapıp telefonu aldı ve onu aramaya koyuldu.

Aradan 5-10 dakika geçince, babası gelmesine izin verdi.
"Akşam 8-9'da gelirsiniz o zaman."
Hepsi kafasını salladı.

Burdaki birçok kişi arkadaşlarını mutlu etmek istiyordu. Bu yüzden Osmanlı'nın fikrini değiştirmesini sağlayacaklardı. Bir kişi dışında,
Almanya.