Hala o zarfın Kapan Otelinden geldiği konusunda şüpheliyim.
Bugün Kapan Oteline gideceğim, umarım beni otelden kovmazlar.
Kapan Otelini bilmeyen yoktur tabii ki ama orası herkesin gidebileceği tarzda bir otel değil, oraya sadece seçilenler gidebilir. Seçilmeden gidebilmek için ya Otelin ortaklarından biri olmak ya otele bağış yapmak ya da dünyada ki sayılı zenginlerden biri olmak gerekir. Aslında Otelin ilk yıllarında çok fazla dedikodu ortaya çıkmıştı ama hepsini yalanladılar.
Oteli diğerlerinden farklı kılan çok fazla özellik var ama en göze çarpanı diğer lüks oteller gibi çok ihtişamlı olmaması, yani gerçekten de ihtişamlı ama alışılmışın dışında bir tarza sahip olması, asla çocuk kabul etmemesi vesaire.
*2 saat sonra*
Yemeğimi yedim ve üstümü değiştirdim, birazdan ilk uçak ile Luxanburg'a gideceğim.
Havalimanına vardım ve 2 ya da 3 saat içerisinde Kapan Otelinde olacaktım, gerçekten davet edilmiş olmayı düşünmek bile rüya gibiydi ama kendimi de çok fazla umutlandırmak istemiyordum.
Uçaktan indim ve hemen bir taksi çevirdim. Otelin önüne vardığımda gözlerime inanamadım, canlı canlı görmek fotoğraflarda görmek gibi olmuyormuş gerçekten de. İçeri girdim ve davetiyemi göstermek için hemen bir görevlinin yanına gittim.
-Pardon bakar mısınız ?
-Tabi buyrun?
-Bana bir zarf gönderildi Kapan Otelinden yazıyor ama ben gerçek mi emin olamadım.
Bir anda suratı düştü, endişeli bir şekilde etrafa bakındı ve bana doğru yaklaştı.
-*fısıldayarak* bakın şuan kendinizi çok şanslı sanıyor olabilirsiniz, anlıyorum ama bana inanın, gerçekten burada kalmak iyi bir fikir değil, burası düşündüğünüz gibi bir yer değil.
-Anlayamadım burası nasıl bir yer?
O cevap veremeden başka bir görevli onun koluna girdi ve bir yere doğru cekistitmeye başladı.
Gerçekten çok tuhaftı.
Üstünden bir kaç dakika bile geçmeden onu çekiştiren adam yanıma geldi.
-lütfen onun kusuruna bakmayın, daha yeni ailesini kaybetti ve aklı çok karışık umuyorum ki sizin de aklınızı karıştırmamıştır. Tekrar kusura bakmayın.
Sorun olmadığını söyledim ve oradan uzaklaştım, devasa giriş katı o kadar güzel gözüküyordu ki o adamın dedikleri aklımdan uçup gitti, zaten çokta önemli gelmemişti o sırada.
Lobiye doğru ilerledim ve davetiye mi gösterdim. Oda kartımı aldıktan sonra asansöre doğru yöneldim ve karşıma ürkütücü bir maske takan bir adam çıktı. Bu David Dawson'dı. Yıllar boyunca bu maskeli imajını koruyarak geziyordu ta ki bir paparazzi 2017 yılında onun maskesini çıkardığı görüntüleri paylaşana kadar, o zamandan sonra da tarzını değiştirmedi ama gizemini kaybetmişti, yani bizim bildiğimiz kadarıyla.
-Merhaba
-Merhaba, siz Donna Evans olmalısınız öyle değil mi?
- Evet, doğrusu beni tanımanıza çok şaşırdım.
- Müşterilerimi bizzat ben seçerim, her yıl davetiye ile 30, vip müşteriler ile 45 müşteriyi ağırlarız. O nedenle sizi tanıyor olmam o kadar da tuhaf bir durum değil. Sizinde gelmenizle beraber şuan tam 43 kişi olduk 2 vip müşterimiz sağlık sorunları nedenleriyle bu yıl aramızda olmayacak.
-Anladım, bende şimdi odama 0çıkacaktım.
-Sizde kabul ederseniz size eşlik etmeyi çok isterim, birazdan da bu yaz sezonunun açılışını yapmak için katılımın zorunlu olduğu bir ziyafet düzenledik, gecikmeyin.
