Pa veten per her te fundit ne pasqyr para se te dilte nga dhoma.
Fustani i rrinte ne perfeksion me linjat e saj ttupore dhe floket te kafenjta qe ajo i mbante gjithmon mbledhur, sot ishin bere kacurrela. Takat trokiten ne parket dhe kokat e dy burrave te panjohur per te u kthyen.
Ishte nje burr gati gati ne mosh sa babai i saj. Mbante nje shprehje serioze ne fytyre. Zakonisht nuk ishte se i interesonte ama frika i kishte hyre ne palc.
Personi tjeter ishte nje mashkull i pashem. Floket e zeza te rregulluar ne perfeksion, nje fytyre te bukur dhe nje trup perfekt.
-Keiti eja ulu- ishte zeri i te emes qe ndaloj se analizuari personat perball. U ul ne mes te prinderve dhe po luante me duart e saj. Ndjete veshtrimet e tyre mbi te ama kishte frik te ngrinte koken.
-Pra sic po thonim fejesa do behet sot. Pa 1 muaj do beni celebrimin.-foli burri plak.
-Cfare?!-ishte djali qe pyeti i pari.-Baba sikur tham qe vetem do ta shihnim sot.
-Epo bir nese ti nuk ben nje perpjekje atere do ta bej un.
Ajo kishte ngelur e shokuar. Pa te emen. Tjetra ishte stampuar nje te qeshut dinake ne fytyre. Me pas ktheu koken nga i ati. Buzeqeshja e qepur ne fytyr nuk i jepte shpresa. Donte te qante.
Pa nga djali qe supozohej te fejoheshin dhe pa inat dhe arroganc ne to. E pa ate me urrejtje ama si vinte faji,ishte po aq e pajafshme sa ai ne kte histori.
-P..po sikur ta njohim njeri-tjetrin me mire para se te martohemi?-tha ajo me shpresen se do rregullonte dicka sado te vogel.
-Do ishte mire ama aksionet do kalojn qe dot keshtu qe dua nje bonus per veten.-foli burri tjeter.
-Atere si thoni te shkembeni unazat sot dhe me pas keni kohe 1 muaj te njiheni me njeri-tjetrin.-kete here ishte e ema qe po fliste.
Te gjith u cuan dhe dolen ne oborr. Ishte nje pamje magjepse ama momenti i gabuar. Njera nga sherbyeset i solli umazat.
-Tani Keiti vija ti e para Derekut.-te emes nuk i mbante vendi ne keto momente.
Hapi kutin dhe pa nje unaz me nje kok ujku siper. Nuk dukej si unaz fejese ama kush do e degjonte ate. Nxorri unazen dhe priti sa ai ti drejtonte doren.
Te njejten gje beri dhe ai me te. Unaza e saj kishye nje gur bojqelli. Ishte e skalotur me disa shkrime te pa kuptueshme ne ane ama ishte e bukur.
-Tani le te shtrohet darka.-u tha i ati sherbyesve.
Te gjith ishin futur brenda vetem ata te dy kishin ngelur jasht. Ajo po shihte trendafilat e saj kurse ai ate. Nuk e urrente jo. Vetem se nuk e pranonte dot qe nje human te futej ne boten e tij. Sidomos nje vajz.
%Te neseemen%
U zjua me shpejt nga alarimi. Hapi telefonin dhe pa disa mesazhe nga shoqet e saj. Vendosi te takoheshin ne parkun e qytetit dhe ta benin bashk rrugen deri ne shkoll. Kishte shume per ti treguar.
PERSHENDETJE! SI JENI? MIRE EDHE UN MIR JAM. KJO ESHTE PJESA E NJOFJES SONE. SHPRESOJ TJU KET PELQYER. CIAO!
_k31t_ te dua
