6

1K 91 11
                                    

სახლში წავედით , ჩონჰი კი გაკვირვებული ოყო .... იმის გამო თუ რა მატირებდა მე , როცა იუნგიმ ყველაფერი უთხრა მან ჩემი დამშვიდება და გამხიარულება სცადა , გამოუვიდა კიდეც ... ხასიათზე მომიყვნაა...ჯიმინზე როცა მეფიქრება ჩემს თავს ვკიცხავ , ეს ადამიანი როგორ მიყვარს? თუნდაც როგორ მიყვარდა?....სულ გაცხოველდა...უსირცხვილოა!
ხვალ საერთოდ არ მინდა მისი სიფათების , დანახვა მაგრამ მის გამო არ მინდა ლექციები გავაცდინო ... თან მეშინია კიდევაც მისი მაგრამ ამას არ დავანახებ
მის წინ მამაცი ვიდგები ... ჯანდაბა ჯიმინ ჯანდაბა.

- ადექი გაგვიანდება
*დამყვირის ჩონჰი , მე მოულოდნელობისგან ვხტები და ძირს ვეცემი*

*მესმის ჩონჰის სიცილი*

სასწრაფოდ ავდექი და ჩავიცვი , მართალია იმ საზიზღარი ჯიმინის დანახვა არ მინდა მაგრამ უნდა წავიდე....დღეს მინჰო არ მოდის რადგან სხვაგან მოუწია წასვლა ... ჩემი თავი მინჰომ იუნგის დაუტოვა , რადგან იმ ჯიმინისგან ყველაფერია მოსალოდნელი , გუშინ ყველანაირ ზღვარს გადავიდა ... ნაძირალა.
*უნივერსიტეტში მისულს კი ჯიმინი , დაგვხვდა რომელიც კართან იყო ატუზული და ვიღაცას ტელეფონზე ესაუბრებოდა...წინ მე მივდიოდი ამიტომ წინ გამოიწია მაგრამ იუნგი დამეწია და ხელი გადამხვია , აქედან გამომდინარე ჯიმინმა მოსვლა ვერ გაბედა...მაგრამ მომაძახა
- დღეს უნივერსიტეტის უკან გელოდები პატა ძუკნა
ამის გაგონებაზე ამასხა , მივვარდი და ერთი ვუთვაზე შემდეგ კი ქოჩორზე მოვქაჩე

- პაკ ჯიმინ შენ რა დამიძახე ახლა?
როგორ ბედავ და ძუკნას როგორ მეძახი , შე გარყვნილო(მე)

- რაიყო პატარავ? არ მოგწონს ახალი სახელი?(ჯიმინი)

- ახლა ყურები გათავისუფლე და კარგად მისმინე , კიდევ დამიძახებ მასე და დაგჩეხავ , გაიგე(მე)

- კი როგორ არა! შენი ცხოვრების სიყვარული როგორ უნდა აჩეხო?(ჯიმინი)
*დამცინავი ხმით*
ამაზე ქოჩორზე მოვქაჩე და ყურში ჩავჩურჩულე

გრძნობებზე თამაში  🖤Where stories live. Discover now