HEPİNİZE MERHABA ARKADAŞLAR
HİKAYEME VE BU BÖLÜMÜME HOŞ GELDİNİZ.
UMARIM BÖLÜMÜ BEĞENİRSİNİZ.
SINAVLAR YAKLAŞTIĞI İÇİN ONLARA ÇALIŞIYORDUM.
O YÜZDEN BÖLÜM ATAMADIM.
HADİ O ZAMAN BAŞLAYALIM.
ZEYNEP'TEN
Çünkü o kuzenim berke'ydi. Şaşırmamın nedeni ise o Antalya'da yaşıyordu. Ben ise İstanbul. Berke topluluğa küfrede küfrede yanıma geldi.
- Nasıl hissediyorsun kendini güzelim?
- İyiyim yakışıklı. Senin ne işin var burada?
Biz Berke ile hep böyle konuşurduk. Tabi bizi kuzen bilmeyen kişiler hep sevgili sanıyorlar. Ben bunları düşünürken başımı sola doğru çevirdim. Enes sinirli bir şekilde Berke'ye bakıyordu. Ben niye öyle bakıyor acaba diye düşünürken kafam bir an dank etti. ENES BENİ KISKANMIŞTI. Bizi büyük ihtimalle sevgili sanıyordu. Eee o zaman ben de bu oyunu devam ederim. Yaa kıskanılmak çok güzel bir duygu... Bir an Berke'nin beni dürtmesiyle kendime geldim.
- Kızım sen beni dinlemiyon mu?
- Yok dalmışım ondan. Sen bir daha söyle.
- Diyorum ki ben buraya sana sürpriz yapmak için geldim. Maalesef yapamadım. Şimdi bana her şeyi anlat nasıl oldu bu?
Başımdan geçen her şeyi anlattım. Küçücük bir şeyi anlatmadım. Bunların oyun olduğunu. Ama benim ne suçum var reddetseydi. Ben her şeyi anlattıktan sonra Berke sinirlendi. Tam gidecekken kolundan tuttu.
- Bak yakışıklı buna değmez anladın mı ne hali varsa görsün. BENİM İÇİN LÜTFENNNN.
Hemen 1 numaralı kedi bakışımı attım. Hemen Berke yumuşadı ve bir uyarıda bulundu.
- Bak güzelim eğer karşına veya benim karşıma çıkarsa onu olunmayacak birine döndürürüm. Anlaştık mı?
- Anlaştık. Bu arada beni kim hastaneye getirdi? Sen mi?
- Hayır ben.
Sesin gelmesiyle o tarafa döndüm. Enes beni buraya getirmişti. Ayy aşırı mutluyum. Acaba beni kucağında mı taşımıştı? Berke'nin konuşmasıyla kendime geldim.
- Sağol kardeşim.
Sonra bana dönüp
- Ben bi doktorunla konuşup geleyim. Burada bekle.
- Sanki nereye gideceksem?
- Haa bi de arkamdan konuşma!
- Emredersiniz efendim.
- Haa şöyle ya.
Hemen yanımdaki yastığı alıp kafasına attım. Direk havada tuttu. Daha sonra gülerek çıktı. Berke'nin çıkmasıyla herkes çıkmıştı. Çünkü Berke demişti. (Ne ara dediyse artık) Sadece 1 kişi çıkmamıştı Enes...
- Ooo Enes'le baş başa kaldın.
- Sus iç ses ya! Sen niye geldin?
- Sana ne.
- Saman ye.
- Iyy ilkokul bebesi.
- Siktirip gider misin iç ses.
- İyi be ama sonra beni ararsın.
Enes'in konuşmasıyla kendime geldim.
- Erkek arkadaşın mı?
- Evet.
- Anladım.
- Teşekkür ederim.
- Kim olsa aynı şeyi yapardı.
- Enes niye böyle mesafelisin.
- Çünkü öyle olması gerekiyor. Hem sen ne kadar da sürtük bir kızsın Ege ile Berke'yi birlikte yürütmüşsün.
- Ama öyle deği-
- Neyse ben gidiyorum.
Kapıyı çarpıp çıkmıştı. Eğer beni dinleseydi ona kuzenim olduğunu söyleyecektim. Bana nasıl sürtük derdi ya. Pişman olacağı sözle söylüyordu. Hemen arkasından koştum.
- Enes dur bi.
Ama arkasına dönmemişti. Öylece yürüyordu. Tam bir daha bağıracakken ağzıma bir mendil dayandı. Koklamamaya çalışıyordum. Ama boşunaydı. Bayılmadan önce sadece ENES diye bağırmıştım.
ENES'TEN
Arkamı dönmemle Zeynep'i bir arabaya götürdüklerini gördüm. Hemen oraya doğru koşmaya başladım. Ama yetişememiştim. Hepsi benim suçumdu. Keşke gitmeseydim. Hemen Zeynep'in o yakışıklı sevgilisinin yanına gittim.
- Bir bakar mısın Zeynep'in sevgilisi?
- Bana mı diyorsun kardeşim?
- Evet sana diyorum.
- Bir yanlışın var. Ben Zeynep'in kuzeniyim.
- NEE!
- Doğru duydun.
- Kusura bakma ama sana kötü bir haberim var.
- Zeynep'e bir şey mi oldu?
- Evet kaçırıldı...
HEPİNİZE TEKRARDAN MERHABA ARKADAŞLAR
UMARIM BÖLÜMÜ BEĞENMİŞSİNİZDİR.
SİZCE ZEYNEPİ KİM KAÇIRDI?
YORUMLARINIZI BEKLİYORUM.
SINIR: 20 OKUNMA 10 OY 15 YORUM
