Jullieen's POV
" sorry best " sabi ni lovelyn
"Ok lang " i said at nginitian nalang sila ayaw ko kasing idamay sila sa kaartehan ko ei
Naalala ko yung mga panahong andito pa si jake at joshua yung mga tawanan namin asaran at mga outing namin nakakamiss lang
Flash back
" babe what's the problem" tanong niya at umupo sa tabi ko naka upo kasi ako sa buhanginan
Yeah it was jake my boyfriend our childhood friend na naging boy friend ko
"Nothing babe masaya lang kasi magkasama tayo naiisip ko lang kung pano kung iiwan ni joshua si bleass iiwan mo rin kaya ako " seryoso kung sabi sa kanya at parang nagulat naman siya sa sinabi kung yon
" bakit mo naman na sabi yan babe ofcurse not! kamabal kami pero di naman kambal ang pag iisip namin and we're not the same way to love " i love you so much you know that at hindi kita iiwan I promise " sabi niya sabay halik sa noo ko
" thank you babe i love you " sagot ko sa kanya
"I love you too babe" sabi rin niya
ang saya ko nung araw na yon lagi niyan pinaparamdam sakin na mahalaga ako sa kanya at mahal na mahal niya ako
After two weeks
Nasa bahay lang kami nag uusap ng mga kaibigan ko ng biglang tumunog ang cellphone ni bleassy agad niya naman tinignan yon then she smile'd to us at alam na namin kung sino ang tumatawag at sinagot niya na yung tawag
" i miss you " sigaw niya pag kasagot niya peru biglang nag iba ang mukha niya yung kaninang masaya unti unting lumungkot " wait lang po " sabay bulong na "loud speaker ko "
"hello ano po yun ulit" tanong niya sa kabilang linya
"good morning ma'am this is doc. Sandoval wala na po kasi kami ibang ma contact na kakilala ni Mr. Ethan Garcia nandito po sila sa hospital car accident po may kasama pa siyang tatlo yung kapatid niya and the other is her mother and father --.........."
May sinabi pa yung doctor pero di ko namarinig dahil parang sasabog na yung puso ko nabibingi ako sa lakas ng kabog nito at ang luha ko tuloy tuloy na lang sa pag daloy
"Hindiiiiii" sigaw ni bleassy at natauhan naman ako sa sigaw niya
nag katinginan lang kaming dalawa
"this is not true right?" tanong niya sakin pero di ako makasagot lalo akung kinabahan sa tanong niya parang may iba, pagkarinig ko kasi na kasama si jake parang na blanko na yung utak ko di ko na narinig sinabi ng doctor
"magiging ok din sila best wag kang mag alala" sabi ko sa kanya pero mukhang nagulat sila sa sinabi ko may nasabi ba akong mali
"Why?" Tanong ko peru nagkatinginan lang sila
"jullieen wala na sila " pagkasabi nun ni cristel ay parang pinag sakloban ako ng langit at lupa pero pinilit ko parin ang sarili ku na hindi ko alam ang sinasabi niya
"anong sinasabi mu diyan tara na punta na tayo sa hospital baka hinihintay na ako ni jake dun walang mag aalaga sa kanya" pagtapos kung sabihin yun niyakap nila ako habang umiiyak
" best wala na sila patay na sila pati mama at papa nila " dun aku parang na lumpo sa sinabi niya dahan dahan akong napaluhod ang sakit subra yung marinig mu na wala na yong taong mahal mu nangako siya na hindi niya ako iiwan
" he promise me that he will never leave me ! He promise! " sabi ko na nag uunahan sa pag tulo ang mga luha ko peru napansin kung tahimik lang si bleassy kaya nilapitan ko siya at niyakap
End of flash back
"Hello may nakikinig pa ba sa mga sinasabi namin" sabi ni lovelyn na kinagulat ko pati rin pala si bleassy nakatulala rin
"Tara na baka ma late na tayo" sabi ko sabay tapik sa balikat niya tumango naman siya "parehu siguro tayo ng iniisip best" sabi ko sa kanya sabay ngiti
"Siguro nga " sabi niya at ngumiti rin
dumiretsu na kami sa room namin pero maya maya lang ay
"anak ka naman talaga ng nanay mo oh" anu na naman ba ang problema niyo wala na ba kayong magawang matino mga bastos to" sabi ni lobelyn tinignan naman namin kung sino ang mga kausap niya yung tatlong kupal pala kasi yung isa tahimik lang na nakaupo
"Bakit anong nangyari" tanong agad ni bleassy sa kanya
"Mga kupal kasi tong mga lalaking to e dadaan na lang manunulak pa tala ei" reklamo niya
" bakit angal ka " sabi nung isang lalaki na mukhang babaero kay bleassy
" bakit pag umangal ba ako may magagawa ka" sagot sa kanya ni bleassy
" aba ! Matatapang pala to mga pre e subukan nga natin ang mga tapang niyo"
ngumise naman ang mga kasamahan niyang mga ugok !tsk
bago pa makapagsalita ang kaibigan ko ay dumatin na ang lec namin nag discuss lang at break na ulit
nasa canteen kami ngayon at kumakain ng biglang may sumagi sa lamesa namin ayun tapon lahat sa amin ang mga inumin namin pinag tawanan naman kami ng mga tao run dahil sa mga natapon sa amin bigla naman uminit ang ulo ko nung makita ang mga lalaking asungot na naka ngisi pa
" ano masaya ba? sabi pa nung xander ba yun
"So kayo pala ang may gawa nito" tanong ku sa kanila
" nagustuhan mo ba jullieen" sabi paniya
Nilapitan ko siya at nginisihan di
"Oo nagustuhan ko " kinuha ko yung baso na may laman pang juice sa lamesa sa tapat nila at binuhos din yun sa kanya " at ito naman para sayo " sabi ku at nginisihan din siya sabay irap
"bakit mo ginawa yun" sigaw niya at hinarap ko rin siya
"dahil gusto ko may angal " sabi ko sa kanya sa sobrang galit niya halos manlisik na yung mata niya kulang nalang lamunin niya ako hahaha
"di pa tayo tapos " sabi niya at tinignan niya kami isa isa at umalis at nag apir naman kaming apat
" ang galing mo best simula ngayon di na tayo paapi sa kanila" sabi ni lovelyn na tuwang tuwa pa
" pikon din pala yun e lakas mang asar " bakla ata yung mga yun e hahaha " dag dag pa ni cristel na sinundan namin ng tawanan
Natapos ang afternoon class na walang gulo wala kasi ang apat na mga baliw na lalaki pinag uusapan siguro nila kung pano sila maka gani sa amin
"Sorry nalang sila dahil simula ngayon hindi na tayo aatras sa kanila " sabi ni bleassy ang palaban naming kaibigan bumalik na
pagkauwi namin dumiretsu na agad ako sa kwarto para maka pag bihis at bumaba din agad
Nanood lang kami ng tv tapos nag dinner at umakyat na para matulog
YOU ARE READING
Love Your Enemy
Fanfiction""gaano man kalaki ang galit mo sa isang tao kailangan mo talaga maging mapag patawad para sa ikabubuti ng lahat""
