នៅខុនដូមួយនៅកណ្តាលទីក្រុងមានក្មេងប្រុសមុខសរស្អាតដៃជើងស្អាតឥតទាស់ប្រៀបដូចក្មេងស្រីទាំងដែរខ្លួនក្នុងវ័យ25ឆ្នាំទៅហើយ...រាងតូចកំពុងដេកលើពូកដ៏ធំរបស់ខ្លួននិងរមៀលចុះរមៀលឡើងឲ្យពេលពូកដូចស្មុកនិងរឿងអីមួយចឹង
«អាឡូ!!ជុងហ្គុកហា៎ស»រាងតូចកំពុងនិយាយអ្នកម្ខាងទៀតក្នុងទូរសព្ទ
«ហា៎ស!!ថីឯងហា៎សមីន»
«ឯងទំនេរទេ?»រាងតូចសួរទៅអ្នកជាមិត្តតាមទូរសព្ទ
«មានអីមែនទេមីននី»
«ជូនយើងទៅកម្មវិធីគេជំនួសមីងយើងតិចនិងណា៎»រាងតូចនិយាយបែបញិកញក់ចង់ឲ្យអ្នកម្ខាងទៀតយល់ព្រមនិងខ្លួន
«ថ្ងៃនិងយើងរវល់ខ្លាំងជាប់ប្រជុំហើយមានណាត់ជាមួយនិងដៃគូរប៉ុន្មានអ្នកទៀត...ឯងរកអីជិះតិចទៅ»
«អើ!ក៏បាន»រាងតូចនិយាយបានប៉ុនឹងអ្នកម្ខាងទៀតក៏ចុចបិទយ៉ាងលឿងមើលទៅតូចប្រញាប់ណាស់ចឹង
«អើយ...ភ្លេចឲ្យឆឹងថាយើងគ្មានអាវទៅចូលកម្មវិធីស្អីទេ....អូនឹកឃើញហើយ» រាងតូចក៏ដើរទៅទូរខោអាវក៏ឃើញមានអាវរបស់មនុស្សប្រុសពាក់ធ្វើការប៉ុន្មានកំផ្លេដែរ...វាមិនចម្លែកទេដែរមានអាវទាំងនេះនៅក្នុងទូទាំងម្ចាស់វាថាគ្មានព្រោះម្ចាស់ខោអាវនេះគឺជាមិត្តគេ ជុន ជុងហ្គុក នេះឯងតែងតែមកគេងជាមួយនិងគេញឹកញាប់គួរសម
«ខ្ចីអាវឯងពាក់មួយកំផ្លេក៏មិនអីដែរណ៎» ថាហើយក៏ទាញយកអាវនោះយកទៅផ្លាស់ក្នុងបន្ទប់ទឹក
«អើយ...អាវឯងអីក៏ធំម្លេះ...សាកពាក់ខ្សែក្រវ៉ាត់មើល
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
(ពាក់ខ្សែក្រវ៉ាត់ស្រដៀងនិងឯង)
«មើលទៅមិនអីទេពាក់អានិងចុះចឹង»
និយាយហើយក៏រៀបចំខ្លួនដើម្បីទៅកម្មវិធីដេញថ្លៃជំនួយអ្នកមីងរបស់ខ្លួន ក្រោយពីរៀបចំខ្លួនហើយក៏ចុះទៅក្រោមដើម្បីរកតាក់ស៊ីជិះ
ក្រោយពីរកបានហើយរាងតូចក៏ជិះទៅចូលរួមកម្មវិធីនោះ មើលចុះទីនោះសុទ្ធតែអ្នកហាយសូការស្លៀកពាក់និងដំណើរថ្លៃថ្នូរសមជាអ្នកមាន
YOU ARE READING
My cool (Boy)FRIENDS✅
Short Story«មែន..យើងស្រលាញ់» «ឯងយកស្អីមកគិតហា៎សជុង» «គ្មានបានយកស្អីមកគិត...យើងជាមនុស្សមករហូតតែព្រោះតែឯង..កាលនៅវិឡាល័យយើងក៏បានលុងស្រលាញ់ឯងតែហេតុខ្លាចថាថាគ្មានអ្នកគាំទ្រក៏សុំឯងធ្នើមិត្តតែឯងទៅស្និតស្នាល់និងមនុស្សគ្រប់គ្នាទើបធ្វើឲ្យយើងខ្លាចជាមនុស្សមុខមាំបែបនេះយលងគ...
