Yeonjun hâlâ gördüğü rüyanın etkisindeydi.Yatağın içinde oturmuş gözlerini kırpıştırıyordu.
Rüyasında Soobin'i görmüştü.
Soobin gelip Yeonjun'un yanına uzanıyordu,ona sarılıp özür diliyordu.Yanağından da öpmüştü.
Yeonjun gerçek gibiydi diye düşündü.Yastığını yüzüne bastırıp hemen geri çekti.Ipıslaktı çünkü.
Yataktan kalktı.Yatağın yanındaki komidinin üstünde bir not vardı.
"Yeonjun uyandıktan sonra kafetaryaya gidip kahvaltı yap.Biz ormana çıkacağız yine.Bay Jeon'a hasta olduğunu söyledim.Seni seviyorum.Salakça bir şeyler yapma.Ha bide seni Wooyoung aradı.Geri ara çocuğu.
-kızıl kafa"
Yeonjun kağıdı okuduktan sonra buruşturup çöpe attı.
Bok gibi hissetsede yüzünü yıkayıp dışarıya çıktı.Kapının önündeki sandalyeye oturup telefonunu çıkardı.Wooyoung'un numarasının üstüne tıkladı.Biraz çaldıktan sonra açmıştı Wooyoung.
"Alo,beni aramışsın.Noldu?"
"Sesin çok kötü geliyor.İyi misin?"
Yeonjun derin bir nefes aldı.Ağlamamak için kendini sıkıyordu.
"Değilim."diye mırıldandı.
Arkadan Yeji'nin sesi geldi.
"Noldu?"diye seslendi.
"Çok kötü bir şey oldu Yeji.Her şeyi berbat ettim.Soobin her şeyi öğrendi.Yüzüme bakmıyor bile."dedi Yeonjun hıçkıra hıçkıra ağlayarak.
"Yeonjun...Ne?Sen ciddi misin?Nasıl öğrendi?"dedi Beomgyu telaşla.
"Lia, günlüğümü bulmuş.Herkesin ortasında okudu.Rezil etti beni."dedi Yeonjun.
"O kıza bunun bedelini ödeteceğim."diye konuştu Yeji sinirle.
"Yeonjun sabret tamam mı?Yarın geliyorsun,ben senin yanındayım."dedi San.
"Sizi seviyorum.Kapatmam gerekiyor."deyip cevabı beklemeden telefonu kapattı.
Kafasını elleri arasına alıp derin bir nefes aldı.Art arda mırıldanıyordu."Benden nefret ediyor,benden nefret ediyor..."
"Selam.Iyi misin?"sesini duyunca kafasını kaldırdı Yeonjun.Karşısında Shuhua'yı görmeyi beklemiyordu.
Hızlıca gözlerini silip gülümsedi."Selam,iyiyim."
"Yalan söylüyorsun."dedi Shuhua gülerek.
"Yalan söylüyorum.Bok gibiyim."
"Farkındayım.Anlatmak ister misin?"
"Sevdiğim aynı zamanda en yakın arkadaşım olan çocuk onu sevdiğimi öğrendi.Pek önemli bir şey değil."dedi Yeonjun burnunu çekerek.
