Oh Luhan Story...(Hunhan FF.)

EPILOGUE

Dedicated to tayam_anne26 enjoy!

Luhan's POV

Pumunta kami sa *** street kaming mag-asawa lang hindi namin sinama si Seth baka masali pa sya sa gulong to ano pa bang kailangan mo Irene!? Ako! Ako nalang! Wag mong isali ang mga anak ko please.

Pumasok kami sa isang madilim na bahay nakahawak lang ako sa kamay ni Sehun .

Nang marating namin ang dulo kita ko ang mga anak kong nakatali sa upuan

"Mama!! Daddy!!"

Tawag ng kambal ko agad kaming lumapit ni Sehub sa kambal para alisin ang tali sa anak namin..

"Sehun may bomba!"

Maingat naming inalis ang tali sa kambal dahil baka sumabog ang bomba

Nakaraos naman kami nang itatakbo na namin ang kambal..

*bang!*

Sehun's POV

"Luhan!"

Agad kong sinalo ang asawa ko matapos syang barilin ni Irene.

"Se-sehun...alagaan mo...a-ang..m-ga.bata.."

That is the last words i heard for him hindi ko mapigil ang luha ko sa pagdaloy nito..

Binuhat ko na si Luhan saktong dating ng NBI para hulihin si Irene....

*

Sinugod namin si Luhan sa hospital dahil marami nang dugo ang nawawala sa kanya ang ikinatatakot ko pa ay saktong sa may puso sya nabaril ni Irene...

Hindi ko mapigil ang pag-iyak dahil sa mga nangyayare.. nagsisisi ako na nakilala ko si Irene hindi ko alam na mamamatay tao pala sya..

"Sir. Hanggang dito nalang po kayo."

Bago pa man makaalis ang doctor hinawakan ko sya sa braso.

"Do anything to make him live. Im begging you.."

"We will do anything."

Limang oras kaming naghintay
Limang oras kaming nagdasal para sa kanya.
Ang Diyos nalang ang pag-asa ko..

Bumalik na ako sa tapat ng emergency room nakatulog na ang kambal sa sa upuan hindi ko muna sila pinauwi at baka kunin ulit sila ih..natatakot na ako..

Lumabas ang doctor . Yung gloves nya ay punong puno ng dugo.

Binigyan nya lang ako ng isang iling.

After 2 years.

"I love you Luhan.."

Pagsabi ko sa aking asawa..

"Daddy? Nasa heaven na ba si Mama?"

Tanong ng anak kong si Hanni.

"Syempre ate. Mama has been a good Mama to us ih."

Sagot naman ni Seiji

Oo ngayon nandito kami sa harap ng lapida ni Luhan. Dalawang taon na ang nakalipas bago sya namatay dahil sa pagkakabaril sa puso.

Naisipan kong wag nang mag-asawa ako na lang ang tatayong ina at ama sa tatlo kong anak. Kaya ko naman ih.

Nakita ko naman si Seth na lumuhod sa lapida

"Mommy sorry ngayon lang kita natawag na mommy sorry talaga sana kasama mo na si Lord dyan i love you mommy."

For the first time ngayon ko lang narinig na tinawag ni Seth si Luhan na mommy kasi nga may galit parin sya pero nawala yon nung binigyan sya ni Luhan ng mga kapatid.

"Promise i'll be a good kuya to Hanni & Seiji"

Bago pa man kami makaalis sinulyapan ko muna ang lapida ni Luhan masaya ako dahil apelido ko ay nasa pangalan nya na kahit nasa langit na sya natutuwa ako dahil namatay sya bilang isang..

Oh Luhan.

-

Yehey! Tapos na!! Thank you for Reading! Thanks for your comment! And comment pa den how is it? Is it real ?! Is it real? Haha xD