Arkadaşlar bu yeni hikayem umarım beğenirsiniz..
Aynadaki görüntüme baktım. Ne kadar da değişmiştim. Yıllar geçti aradan koskoca 7 yıl. Kim yapardı benim yaptığımı, kim severdi ki benim kadar? Emre.. Hayatımın aşkı ya da ben öyle sanıyorum bilmiyorum.
7 yıl önce-
"Aşkım gelip isteyelim seni. Evlenelim artık çocuklarımız olsun." bu kaçıncı evlenme teklifiydi. Ama ona da söylemiştim daha 18 yaşında kim evlenmek isterdi ki?
"Ya emre. Manyak mısın aşkım bi dur bu ne acele?" güldüm. Ama emre bozulmuştu baya belliydi bozulduğu.
"Yeter artık Gizem yıllardır on sekizine girmeni beklemedik. Şimdi on sekiz yaşındasın bak hadi güzelim yapma bekletme artık seviyorum seni be." durdu sonra bağırmaya başladı. "Seviyorum ulan seni. Herkes duysun ben Emre Baysal Gizem Şimşek'e aşığım evlen benimle Gizem" kahkaha atıyordum yoldan geçen herkes bize bakıyordu. Kimi alkışlıyor kimi ayıplıyordu. İzmir'i bilen bilir. Her kesimden insan vardır İzmir'de.
"Emree. Hadi gidelim bak rezil olduk" Sanırım kalbi kırılmıştı biraz. Ama daha annem bile bilmiyordu ki Emre'yi tamam 3 yıldır beraberdik ama biraz daha beklemek zorundaydı. El ele kordonda yürüdük akşama kadar. Beni eve bırakacaktı. Akşam olunca arabaya bindik. "Canım ben arkadaşımla buluşucam. Beni bekliyorlar gece ararım konuşuruz" yavaşça eğilip yanağına minik bi öpücük kondurdum. "Bekliyorum" hemen arabadan inip binaya girdim.
Gece Emre aradı sabaha kadar konuştuk. E tabi uyuyamadım haliyle. Sabah annemin bağırışlarıyla uyandım. Annem hastaydı. Ne yaptığının farkında olmuyordu genellikle. Babam her türlü yolu denemiş türlü türlü doktorlara gitmişti annem için. Ama bir şey çıkmamıştı. Üzülüyordum sonuçta annemdi.
Öğlene doğru Emre geldi. Babama haber verip dışarı çıktım. Arabaya binince Emre konuşmadı o konuşmayınca ben de bi şey demedim. Babane önce o konuşsun.
"Gamze konuşmamız lazım" sanırım sinirliydi acaba gene ne bok yedim de sinirlendi diye düşünmeden edemedim. "Peki, konuşalım" sustu bi şey demedi.
"Konuşacaktık?" direksiyonu iyice sıktı. "Bekle" ne olmuştu ki yine?
Ben de bir şey demeden bekledim. Bir cafenin önünde durdu. Önce o indi sonra ben de peşinden gittim. Köşede bir masaya oturduk.
"Eren kim?" yuh Emre Eren'i nerden biliyor lan. Şimdi sıçtım vallaha.
"O kim aşkım tanımıyom ben öyle birini" salağa yatmak en iyisiydi.
"Gizem" dedi uyarıcı bi sesle. "Salağa yatma" anladı tabi. Çocuk zeki.
"Ne duydun Eren hakkında?" Eren tam bi piçti her türlü yalanı söylemiş olabilirdi. Beni seven psikopatın tekiydi. Emre'den ben ayrılmazsan zorla ayıracağını söylemişti. Ben de korkup Emre'ye söyleyemedim tabi. Yemedi olm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Her Şey Seninle
RomanceEmre, ölen aşkım. En sevdiğim, tek varlığım. Batur, Emre'yi unutturmaya çalışan psikopat aşığım. Ve ben Gizem hiçbir şeyi unutmak istemeyen Emre'yi hala seven salak mı salak bi kız. Bakalım bok yoluna gidecem mi? İki ucu boklu değneğin tam ortası...