The Lost Sister

5

Lexi POV

Ήταν η ώρα του μεσημεριανού και προχώρησα προς την καφετέρια.

Πήγα στο πίσω μέρος της και έκατσα σε ένα τραπέζι μόνη μου.

Όπως παντα.

Είμαι το φρικιό εξάλλου.

Το έχω συνηθίσει.

Αφού καθόμουν και χάζευα το κενό άκουσα τις καρέκλες δίπλα μου να σέρνονται.

Κοίταξα δίπλα μου και είδα μια χαμογελαστή Ruby και μια ακόμα πιο χαμογελαστή Maya.

Τους έδωσα ένα αμήχανο χαμόγελο και κοίταξα τα χέρια μου.

Μ: γιατί κάθεσαι μόνη σου;
Με ρώτησε μετά από λίγο.

L: γιατί δεν ξέρω κανέναν.
Απάντησα απλά.

Γιατί είμαι φρικιό.

R: ξέρεις εμάς. Όποτε από εδώ και πέρα θα κάθεσαι στο τραπέζι μας.
Σχεδόν με πρόσταξε.

Πήγα να αρνηθώ αλλά δεν πρόλαβα γιατί με τράβηξαν από το χέρι και σχεδόν με έσυραν προς το τραπέζι τους.

Εκεί καθόντουσαν αλλά 6 άτομα που με κοιτούσαν χαμογελαστά.

Μερικά από αυτά τουλάχιστον.

Πάγωσα όταν είδα αυτόν που μου μοιάζει.

Γαμωτο.

Με κοιτούσε έντονα αλλά απέφευγα το βλέμμα του.

M: από εδώ ο Hunter.
Είπε και μου έδειξε έναν ξανθό με κάστανα μαλλιά.

Εκείνος μου έδωσε ένα μεγάλο χαμόγελο.

Μ: από εδώ ο Jason.
Είπε και μου έδειξε αυτόν που μου μοιάζει.

Jason.

Κάτι μου θυμίζει.

Εκείνος δεν μου χαμογέλασε καν.

Με άγριο κοιτούσε βασικά.

Γιατί;

Δεν έχω ιδέα.

Παρατήρησα μια 'κοπέλα' να κάθεται στα πόδια του.

Έχει βαμμένα ξανθά μαλλιά και μπλε μάτια.

Τα χείλη της φαίνονται παρά φουσκωμένα προφανώς από πλαστική.

Κλασική μπαρμπι.

Εκείνη με κοιτούσε ακόμα πιο άγρια.

Μ: ναι.. από εδώ η Allison.
Είπε και μου την έδειξε.

R: αυτος είναι ο μεγάλος αδελφός του Jason, ο Ethan.
Είπε και μου έδειξε έναν γαλανομάτη με κάστανα μαλλιά που φαινόταν έναν χρόνο μεγαλύτερος.

Με επεξεργάστηκε λίγο και μου έδωσε ένα μικρό χαμόγελο.

R: δίπλα του ο άλλος μεγαλύτερος αδελφός του, ο Blake.
Είπε και μου έδειξε έναν που φαινόταν 2 χρόνια μεγαλύτερος με κάστανα μαλλιά και κάστανα μάτια.

Εκείνος μου έδωσε ένα πολύ μεγάλο χαμόγελο.

Συνέχισε να μου στήνει τα άτομα που καθόντουσαν στο τραπέζι.

-

Αφού τελείωσε η ώρα του μεσημεριανού βγήκαμε από την καφετέρια.

Πήγα προς την τουαλέτα αλλά κάποιος με έσπρωξε στον τοίχο.

Γύρισα και κοίταξα τον Jason.

J: σε ξέρω από κάπου;
Με ρώτησε επιθετικά.

Τον κοίταξα με σηκωμένο φρύδι.

L: δεν νομίζω.
Ψυθίρισα.

Με άφησε απότομα και έφυγε.

Τι στον διάολο ήταν αυτό;

Αφού έκανα την δουλειά μου στην τουαλέτα πήγα πίσω στην τάξη.

Μ: γιατί φαίνεσαι θα ταραγμένη;
Με ρώτησε μόλις έκατσα.

Ανασήκωσα τους ώμους μου και δεν μίλησα.

Γαμωτο γιατί μου φαίνεται τόσο γνωστός;

Και γιατί μοιάζουμε τόσο πολύ;

Σύμπτωση θα είναι μην το σκέφτεσαι.

Πήρα μια βαθιά ανάσα και συνέχισα να προσέχω στο μάθημα.

-

Ο: που ήσουν;
Με ρώτησε μόλις μπήκα 'σπίτι'.

L: σχολείο.
Μουρμούρισα.

Μου έδωσε ένα χαστούκι.

Ο: Που ήσουν;
Φώναξε.

L: σχολείο κύριε.
Είπα και έδωσα έμφαση στην τελευταία λέξη.

Ο: δεν πιστεύω να έκανες φίλους;
Με ρώτησε άγρια.

Πριν προλάβω όμως να απαντήσω άρχισε να γελάει.

Ήρθε και η Penelope και άρχισε να γελάει και εκείνη μαζί τους.

Τους κοίταξα απορημένη προσπαθώντας να καταλάβω για ποιο λόγο γελάνε.

Ο: κ-και να ήθελες να κ-κανείς φ-φίλους, ποιος θ-θα έκανε παρέα με ένα φρικιό;
Είπε μέσα στα γέλια του.

Αυτό τους έκανε να γελάσουν ακόμα περισσότερο ενώ εγώ έτρεξα προς το δωμάτιο μου συγκρατώντας τα δάκρυα μου.

Έχει δίκιο.
~~~~~~~~~~~