The Lost Sister

6

Lexi POV

Ντριν...

Ντριν...

Ντριν...

Σκάσε πια!

Μούγκρισα δυνατά και έκλεισα εκνευρισμένη το ξυπνητήρι μου.

Τεντώθηκα ασυναίσθητα αλλά ένας πόνος διαπέρασε το σώμα μου.

Γαμωτο!

Χτες με έριξαν από τις σκάλες 'καταλαθος' και τώρα πονάνε τα πλευρά μου.

Σηκώθηκα με χίλια ζόρια και πήγα στην τουαλέτα.

Αφού έκανα ένα γρήγορο μπάνιο και έπλυνα τα δόντια μου, άνοιξα την ντουλάπα μου.

Πήρα μια μαύρη φόρμα και ένα μπλε φούτερ και τα φόρεσα.

Περπάτησα σιγά σιγά και πήγα προς την κουζίνα.

Αφού κατάλαβα ότι δεν έχουν ξυπνήσει ακόμα βγήκα γρήγορα από το σπίτι. 

Δεν τους αντέχω άλλο πραγματικά!

Έπιασα το κολιέ στον λαιμο μου και το έσφιξα.

Γιατί με αφήσατε;

Γιατί;

-

Μπήκα στο σχολείο με το κεφάλι σκυμμένο όπως πάντα.

Πήγα στο ντουλαπάκι μου και έβαλα μέσα τα βιβλία μου.

Το έκλεισα και πετάχτηκα όταν είδα την Maya και την Ruby να είναι στηριγμένες στα ντουλαπάκια από δίπλα μου.

Και οι δύο έχουν ένα τεράστιο χαμόγελο χαραγμένο στα χείλη τους συνεχώς.

Που την βρίσκουν τόση χαρά δεν ξέρω.

Μακάρι να ήμουν και εγώ τόσο χαρούμενη.

Αλλά με τέτοια ζωή είναι αδύνατο.

Μ: λοιπόν έχουμε μαζί μαθηματικά όποτε πάμε.
Είπε και με τράβηξε από το μπράτσο.

Ξίνισα την μούρη μου μόλις άκουσα το μάθημα που έχουμε και την ακολούθησα.

Προσπάθησα να μην αντιδράσω όσο μου κρατούσε το μπράτσο καθώς πονούσα λόγο των μελανιών που έχω εκεί.

L: η Ruby δεν θα ερθει;
Ρώτησα παραξενευμένη.

Αυτές πάνε παντού πακέτο.

Μ: πρέπει να κάνει ένα τεστ επειδή έλειπε την ημέρα που το γράψανε.
Είπε και έγνεψα θετικά.

Κάτσαμε στο πίσω μέρος της τάξης και άρχισε το μάθημα.

-

Βαριέμαι.

Βαριέμαι.

Βαριέμαι.

Αυτή την στιγμή είμαι στην τάξη και κάνω ιστορία.

Υπέροχο;

Όχι.

Βαριέμαι απίστευτα πολύ.

Οι μισοί μαθητές κοιμούνται ενώ οι άλλοι απλά κοιτάνε το κενό.

Δυστυχώς αυτή την τάξη δεν την έχω ούτε με την Maya αλλά ούτε με την Ruby.

Την έχω όμως με τον Jason.

Ο οποίος αυτή την στιγμή κοιμάται.

Ξαφνικά ακούστηκε ένα δυνατό μπαμ και όσοι κοιμόντουσαν σηκώθηκαν απότομα τρομαγμένοι. 

Η καθηγήτρια είχε χτυπήσει το χέρι της πάνω στην έδρα ενώ μας άγριο κοιτούσε όλους.

Καθάρισε τον λαιμό της και μας κοίταξε αυστηρά.

Κ(καθηγήτρια): όπως έλεγα θα κάνατε μια εργασία.
Είπε χαρούμενη.

Μουγκρητά ακούστηκαν από τους περισσότερους μαθητές.

Κ: σιωπή! Τέλος πάντων θα την κάνετε σε ζευγάρι. 

Όχι ρε γαμωτο.

Αυτό μου έλειπε τώρα.

Δεν έχω όρεξη για κοινωνικοποίηση.

Θέλω να την κάνω μόνη μου!

Άρχισε να διαβάζει τα ονόματα και τα ζευγάρια των παιδιών.

Κ: John και Lina, Aaron και Polly, Lexi και Jason-

Α εντάξει δεν τον ξέρω.

Μετά από μερικά δεύτερα συνειδητοποίησα για ποιον μιλάει.
 
ΤΟΝ JASON ΕΙΠΕ;!

Τον γνωστό Jason?

Γύρισα σιγά σιγά το κεφάλι μου και τον κοίταξα.

Με άγριο κοιτούσε λίγο και ήρθε να κάτσει δίπλα μου.

Πήγα να του πω για την εργασία αλλά με πρόλαβε.

J: θα πάμε σπίτι μου μετά το σχολείο.
Ήταν το μόνο που είπε πριν κάτσει πάλι στην θέση του.

Σπίτι του;
~~~~~~~~