utracona dusza
nie zazna ukojenia
rozbita
na tysięczne kawałki
krwawi tęsknotą
.
.
.
serce
zatraca się w mroku
pulsując coraz słabiej
staje się nicością
.
.
.
wewnętrzny ból
doprowadza do szaleństwa
nieujarzmionym krzykiem
bezsennych nocy
.
.
.
kolejna maska
znikająca twarz
.
.
.
przecież jest dobrze
czyż nie?
