Sensiz kalmak!

Kalmak

Bir gün “ben”i çağırırsan

“Sen”i duymayacağım.

Bir gün kapımı çalarsan

“Kim o” demeyeceğim.

Ne sana geleceğim

Ne sana döneceğim

Kapımı ise asla açmayacağım.

Bir zamanlar tatlı hayallerim

Uykularımda pembe rüyalarım

Gün ortasında hülyâlarım

Ümitlerimde solmayan çiçeğimdin.

Şimdi değilsin,  kabullensen de kabullenmesen de.

Biliyorum,

“Sen”idin ve yine “Sen”sin görünen her yönden.

Dememiş miydim; “Fazla naz âşık usandırır”…

Şimdi de “ben”im “Sen”i görmeye şevkim yok.

Biliyorum istemiyorsun böylece silinmek…

O halde dinle gönlümün sessiz ve sözsüz mesajını

İnan ki  kolay olmadı

“Ben”den ayrı düşmüş “sen”i dünyamdan ve kalbimden silmek.

Bu vakitten sonra tekrar merhaba diyemem,

Sana gelemem,

Sana “gitme!” diyemem.

Elvedâ “canım”

Elvedâ “bir tanem”

Şimdi “Sen”den başka sevdâlardayım

Ve seni yavaş yavaş unutmaktayım.

Bitmeyen serenâdlarla

Bir ömür boyu kapımdan gitmesen.

Mâtem püskülleri takıp karalar bağlasan.

Hatırı kırılmaz elçilerle

Ucu yanık mektuplarla

Cevap beklesen

Duyacağın tek şey:

“Kusura bakma gönlüm çok dar… Fakat

“Sen”den başka her sevgiliye yer var”.

Bir gün çağrına “kim o” dersem

İster  “Sen”im de

ister “Sensin” de

Hiç ümitlenme canım

Mavi boncuğuna

Bir daha asla aldanmayacağım

Kapımı sana ebediyen açmayacağım.

Hâlâ bekliyorsan, dışarımdaysan

Hâlâ bekliyorsan,  içerimdeysen

“Gölgen gibi ayrılamam” diyorsan

Ne olursun içimden de dışımdan da, “ben”den de

Hem uzakta kal, hem de unut.

Unut “ben”i bir an

Bir an da olsa “sensiz kalmak”

Kendimle baş başa olmak

“Ben”deki “sen”den ve “Sen”deki “ben”den özgürleşmek istiyorum.

Bırak “ben”imle yürümeyi bir an

Bir an da olsa sensiz dolaşmak

Yeşil vâdilerin serin havasını özgürce solumak

İlkbaharın gül bahçelerinde tek başıma yorulmak

Yaz sıcağında kavrulmak

Sonbahar rüzgârlarıyla sararmış yapraklar gibi savrulmak ve

Kışlar boyunca uyanmadan uyumak istiyorum.

Sevme “ben”i bir an

Bir an da olsa sevilmeden yaşamak

“Sen”den “başka”larını sevmek

Ve sevdiklerimle “sensizliğe” yelken açmak istiyorum.

İşitme beni bir an

Bir an da olsa öylesine şeyler söylemek

Çocukça çığlıklar atmak

Dilediğimce konuşmak istiyorum.

Görme beni bir an

Bir an da olsa göz hapsinden çıkmak

Gözetlenmeden gözetlemek istiyorum.

İsteme beni bir an

Bir an da olsa istenmeyen olmak

“Ben” de “sen”in kalbinden kopmak

Ve korkusuz “asla sana dönmeyeceğim” diyebilmek istiyorum.

Hayatından hayatıma hayat ve aşk nefesi üfleme bir an.

Bir an da olsa

“Sen”siz zirvelere tırmanarak aşksız ve soluksuz yaşamak

“Sen”inle başlayan

“Sen ve Ben” adlı derinlerdeki sevdâ mâcerama “son” gongunu vurarak

“Sen”siz,  “ben”siz  ve sessiz kalmak istiyorum