Cattie 《Minsung》

32

Catboi:

Jisung size geliyorumm ...

Hey neredesin?

Neden internetin kapalı.

----

Elindeki poşetlerle neredeyse koşar adımlarla Jisungun evine gittiğinde kapıyı aralık gördü. İçeriden bağırış sesleri geliyordu.

"Her şeyi benden çaldın seni lanet sürtük. Bu yaptığımı hak ediyorsun hahahahahaha."

Duyduğu kadın sesine anlam vermeye çalıştı Minho. Kadının sesi gittikçe yükseliyordu. 

"Babam yetmedi sevdiğim kişi seni sevmeye başladı. Sen ortadan kalkmadıkça ben mutlu olmayacağım. Senin yüzünden Minhoyu öldürebilirdim ama  çocuk güzelmiş onun yerine seni öldürmeye karar verdim."

Duyduğu şeyleri hazmetmek istedi ama Jisungun sesini duymuyordu ve bu onu daha çok korkutuyordu. Yavaşça içeri ilerledi yerde yatan küçük bedeni ve ona doğru silah tutmuş kızı gördüğünde ne yapacağını şaşırdı. Hala deli gibi bağıran bedeni arkasından yaklaştı. kenarda gördüğü vazoyu kızın kafasına geçirirken olacak hiç bir şeyi umursamıyordu.

yerde bebeğinin kafasından kanlar süzülürken kızı umursamadı. gelen ambulans sesine karışan polis sireniyle içeri giren kişiler bir olmuştu.  Minho soğuk kanlı olmasına ilk defa şükretmişti. gördüğü olayla şok olmak yerine gerekli yerleri aramıştı. sağlık görevlileri minik bedeni sedyeye alırken yanında bayılmış kızı da aldılar. kızın yanında bir kaç polis gitmişti ama Minho umursamadı. bu zamana kadar yaklaşmaya korktuğu beden şuan bilinçsiz bir şekilde sedyeyle götürülüyordu. Jisungu bindirdikleri ambulansa yetişerek Jisungun yanında yerini aldı.

------

Hastane kokusu burnuna gelirken gözlerini araladığında kafasında bir ağrı hissetti. Son hatırladığı şey üvey ablasının nasıl girdiğini bilmediği evine gelerek kendini ittiğiydi. Gözlerinin hafifçe aralarken yoğun ışıktan dolayı elini gözüne kapatmak istedi. eline sarılan ve uyumuş çocuğu da böylelikle fark etti 

Gözü duvardaki saate kaydığında neredeyse gece yarısında olduklarını anlayınca Minhoyu rahatsız etmeden saçını okşadı. Sevdiğinin saçını okşarken seslendi.

"Minho!"

Hafif kıpırdanan beden sesi algılayınca direk uyanarak kalktı. 

'Jisung iyi misin? Ağrın mı var? Gerçi doktor büyük bir şey olmadığını söyledi ama.'

Elinin çocuğun ağzına götürerek susturdu.

"Minho iyiyim ben ama sen nasıl?"

Sinirle olan biteni anlatan bedeni izledi Jisung. Sonunda buraya nasıl geldiğini anladı.

"Minho, Siyeon benim üvey ablam. Küçüklüğümden beri her daim başına gelen olumsuzlukların benim yüzümden olduğunu düşündü. En son sevdiği kişide yüzüne karşı seni değil kardeşini seviyorum deyince işler rayından çıktı. Bir şekilde seni sevdiğimi öğrenmiş. Ve işler bu noktaya geldi."

Ortam sessizliğe kavuşurken Minho inanamıyordu bu olanlara. O kadar zaman aradığı fakat bulamadığı kişi gerçekten diplerinde miydi?

"Ayrıca sana ulaşmak içinde Jaehyun'u kullanmış. Hatta onu tehtit bile etmiş Taeyong'a zarar vereceğini söyleyerek korkutmuş."

Minho bu kadar şeyin nasıl başlarına örüldüğüne anlam veremedi. Yine de en azından şu an Jisung iyiydi ve elini tutuyordu. Herşey bitmişti.

'Jisung tüm yaşananları bu hastane odasında bırakıp buradan sevgili olarak ve yeni bir başlangıçla çıkalım mı?'

Jisung karşısındakinin omzuna vurarak güldü .

"Yah daha romantik olamazdın."

İkiside gülerken Minho aklına gelen şiiri fısıldadı.

'Kanımı kaynattın benim

Aklımı oynattın benim

Çevir bana gözlerini

Yudum yudum iç bebeğim'

Kahkahaları daha da gürleşirken yan tarafta yatan amca homurdanınca ikisi de sustu.

________

Kaos büyüdükçe büyüyordu bu yüzden bitirip güzel bölümlere geçmek istedim.

Aklınızda bir soru kaldıysa lütfen sorun...

İyi okumalar.

Hyunjin ve Stray Kidsle kalalım ♡