Neftah / Berdel

20. Bölüm

Selammm bebeklerim uzun bir ara vermek zorunda kaldım sınavlarım yüzünden. O yüzden elimden geldiğince bu beklemenize değecek bir bölüm yazmaya çalıştım umarım beğenirsiniz SİZİ ÇOOOK SEVİYORUM ❤😘

Nefes'ten:

Sabah kendi kendime kalktım bugüm cumartesiydi yan tarafıma döndüğümde Tahir'in uyuduğunu gördüm. Uyurken çok masum duruyordu be. Yavaşca yüzünü okşamaya başladım ve kokusunu içime çektim.

N: Sevgilim

T: Hı

N: Hadi kalk bak saat kaç olmuş

T: Nefes biraz daha

Kıyamam be şu aralar şirkette çok yoruluyordu. Bende öyle nedense ruh gibiydim her yerim ağrıyordu. O yüzden biraz daha yatmaya karar verdim zaten bugün haftasonu

N: İyi tamam

Tahir bana daha çok sarıldığında gülümsedim ve bende ona sarıldım. Bir süre daha uyuduktan sonra artık gerçekten kalkma zamanımız gelmişti. Tahir yatağı toplarken bende duş almaya karar verdim ve havlumu alıp banyoya gittim. Duş almayı çok seviyordum rahatlatıyordu beni. Duşumu aldıktan sonra vücudumu havluyla sardım. Tam banyodan çıkacaktım ki başımın dönmesiyle duvara tutundum. Midemin bulanmaması için gözlerimi sıkıca kapattım. Niye böyle olmuştu ki bir süre geçmesini bekledim ama gözlerimi açamadan tutunduğum duvarı bıraktığımı hissettim.

Tahir'den:

Sabah Nefes'imin bana seslenmesiyle gözlerimi açtım. Gözlerimi açtım diyorum çünkü o kadar uykum vardı ki yataktan kalkamamıştım. Nefes'imle biraz daha uyuduktan sonra kalkmaya karar verdik. Nefes duşa girince bende yatağı topladım ve kahvaltı hazırlamak için mutfağa gittim. Valla benim kadar hamaratı da yok.  Biraz uzun sürmüştü ama cidden çok güzel olmuştu masa. Nefes'imi çağırmak için yukarı çıktım. Banyoya girdim ve kapıyı tıklattım

T: Aşkım sana o kadar güzel bir kahvaltı hazırladım ki parmaklarını yiyeceksin hadi gel

İçerden ses gelmediğinde bir daha tıklattım kapıyı.

T: Nefes

Allah Allah su sesi de yoktu. Kapıyı açtım ama Nefes'i yerde görmemle bağardım

T: NEFES NEFES GÜZELİM İYİ MİSİN NEFES

Nefes'i kucağıma aldım ve odaya götürdüm hızlıca üstünü değiştirdim bir yandan da uyanması için ona sesleniyordum. Tam Nefes'i hastaneye götürecekken gözlerini açtı

N: T-tahir

T: NEFES'İM İYİ MİSİN

N: Su

Hemen aşağıya inip su doldurdum ve Nefes'e içirdim.

T: Dur dikkat et başına. Kalkma hemen

Nefes bir süre daha uzanırken konuşmaması beni daha da korkutuyordu. Sonra kırık bir şekilde gülümsedi

N: Korkma yok bişey dün akşam da yemek yemedim aç değilim diye ondan başım dönmüştür

Yanağını okşadım

T: Bir daha yemek yemezsen saat tutarım haberin olsun hanımağam

Nefes gülmüştü çok güzel gülüyordu be. Saçlarını okşadım

T: İyisin demi doğru söyle

N: İyiyim aşkım, geçti zaten

Nefes'i birden kucağıma aldım ve aşağıya mutfağa götürdüm