Bros before HOEZ🤪 (ქართული)

2

-აბა გოგოებო
ტიტველო ქათმებო
წიწილებო
თავში ავარდნილებო
გაიღვიძეთ თქვენიანებთან    მივდივართ!

დილაუთენია ჩემი ძმის 'უნატიფესი' ხმა მაფხიზლებს.
ოდნავ ვიშმუშნები და თვალების გახელისგარეშე ვზმუი.

-რაგინდა ირაკლიი
-ადექით უკვე გათენდა.
-მჰმჰჰ
-მალე

თქვა და კარი გაიხურა მეც გავახილე თვალები და ოდნავ ჭამოვიწევა ვცადე მარა ჩემი ფეხები...
ნუცას თავი ჩემს ფეხებთან აქვს და მთელი ძალით მეზუტება ფეხებზე, მე კი მის ცალ ფეხს ვეხვევი მეორე კი ტარკზე მადევს.

წუთიც არარი გასული ისევ ირაკლი ყვირის მაგრამ ამჯერად ბიჭების ოთახში.

-აე ყლეებო
უტვინო სირაქლემებო
შიგნაკრავებო
ააჯვით მივდივართ.

მალევე იოანეს ღრიალიც ისმის.

-ჩაიჯვი ირაკლი!

იოანეზე მეცინება და პირი შუაზე გამეპო მაგრამ როგორ შეიძლება დილა ნორმალურად დაიწყო როცა ეს გომბეშო ფეხებში მიწევს.
ფეხი რომელიც ჩემს საჯდომზე ესვენა ასწია და პირდაპირ მომღიმარ სიფათში გამარტყა.
-ნუცააა ფეხებს მოგამტვრევ
-ჰო
-გაიღვიძე
-ჰო
-ნუცა
-ჰო
-რა გქვია
-ჰო
-ღმერთო რა სიკო ხარ
-ჰ..აბა ეხლა
-გაიღვიძე იდიოტო ჩემიძმა შემოვარდება მალე.
-მღვიძავს
-ხოდა ავდგეთ
-აბა რა. გოგო
-ჰმ
-რაუნდა ირაკლის
-არვიცი

ჩემი პასუხის მერე რამდენიმე წამით გაჩუნდა მაგრამ მალევე პირიდან შესანიშნავი ჰანგები ამოუშვა.

-არვიციი დღეიდაან ვინ უნდა მიყვარდეეეს ან ვინღაა მომიტააან უთვალაავ მიხაკეეებს

ღმერთო დაიწყო. დღეს მთელიდღე ვერავინ დააწყნარებს ნებისმიერ სიტყვაზე რამე შტერობა სიმღერას იმღერებს... მერედა რა შესანიშნავი ხმა აქვს.

-ჩვენ შორიიის ჩამდგარააა გულცივიი კედლებიი რაც უფროო მშორდებიი თავს ვეღარ ვევლებიი

ოთახში გაგა ჩემორბის და ცეკვას იწყებს.

-ძმახარ გაგაა

ხელს ურტყავენ ერთმანეთს

-კიკი ვარ ხოდა ეხლა ადექით.

ოთახის კარს არ კეტავს ისე გადის გარეთ და ნუცაც უცებ ხტება საწოლიდან

-მაგარი მოხოდილი ვარ იმენა

მოკლე შორტით და გრძელ სახელოიანი საროჩკით ტრაკის ქიცინით გადის ოთახიდან.
მეც ვდგები, არც მე ვიცვლი მაგრამ ხალათს ვიცვავ და სამზარეულოსკენ მივდივარ.
ყველანი მაგიდასთან სხედან ირაკლის გარდა რომელიც იდკ სად არის და ასევე იოანეც არ ზის,
ის რათქმაუნდა გაზქურასთან ტრიალებს და სავარაუდოდ ისევდაისევ კარტოფილს წვავს.
ნუცა კი რათქმაუნდა ღიღინებს და გაღებულს მაცივართან ცეკვავს.

-ნუცა ვიცით რომ შენი მეგობრები ვართ და რამე მაგრამ იქნებ ჩაიცვა? მაინც ბიჭები ვართ რავი...

-რაიყოთ ბიჭბო აგიდგაათ?

სიცილით ვეკითხები რაზეც სამივე მიბღვერს. უნახავები.

-აგერ იოს ტრაკს უყურეთ ნახეთ რალამაზია.

ისევ მე ვამბობ და იოანეს ტრაკზე გაშლილი ხელი მივცხე.

-ეხლა შეენ

რაღაც უზარმაზარი ხის ჩანგალი მომიქნია.
ხელები დანებების ნიშნად ავწიე და სკამზე ჩამოვჯექი.

-გაიღვიძეთ?
-არა ჯერ კიდევ გვძინავს ირაკლი.
თვალებს ვატრიალებ და იოანეს მადლობის მთქმელი თვალებით შევცქერი კარტოფილისთვის რომელიც ახლახანს წინ დამიდო.

-ჩაალაგეთ მიდიხართ.
-სად სად და რატომ "მიდიხართ" და არა მივდივართ?

გიორგი კითხვის ნიშნებით სავსე სახით უმზერს და კარტოფილს პირში იტენის.

-სოფელში
-რაგვინდა სოფელში?
-რანაირი კითხვაა?
-იდეალური
-რაგინდათ და უბრალოდ უნდა წახვიდეთ და დაისვენოთ არაა საკმარისი? მეც მოვდიოდი მაგრამ აღარ მცალია ამიტომ მარტო თქვენ წახვალთ.