Hayalet Deku

#1 (Bir ölü)

~Katsuki'den~

UA'da ikinci yılımdayım İzuku'yu görmeyeli 1 yıldan fazla oluyor ona beslediğim duyguların onu görmeme rağmen bu kadar artması sinir bozucu.

Orta okuldaki son senemizde dönem ortası okulunu deyişmiş bir anda ortadan kaybolmuştu. İnko teyzelere gidip onu sormuştum ama nerde olduğuna dahir hiçbir şey bulamamıştım.

En azından ondan bir kerede olsa özür dileyebilmek isterdim.

Çalan ders zili ile sınıfa girip yerime oturdum. Sınıftaki diyer extralar konuşurken Aizawa sensei içeri geldi.

Aizawa:Evet çocuklar bu sene sınıfımıza yeni öğrencimiz var. (Kapıya bakar) İçeri gelebilirsin.

Sensei bunu dedikten sonra sarı tulumunun içine girdi.
Herkes kapıya bakarken kapı yavaşça açıldı içeri havada süzülerek giren çocuğu görünce sıramdan yere inmem bir oldu.

Katsuki:İzuku... (mırıldanıyo)

Herkes büyülemiş şekilde yeni gelen öğrenciye bakıyodu.

İzuku sınıfın ortasına geldi. En ilk bana bir bakış attı ve sınıfa dönüdü.

İzuku:Merhaba arkadaşlar ben İzuku Midoriya umarım beraber iyi vakitler geçiririz.

Mina arkadan bir anda konuşmaya başladı.

Mina:Peki özgünlüğün nedir?

Bi dakka lan İzuku'nun özgünlüğü yokki. Merakla İzuku'ya baktım. O da bana baktı be devam etti.

İzuku:Aslında ben özgünlüksüz doğmuş biriyim ama ben öldükten sonra bir kaç güce sahip oldum. Bir nevi ben bir hayaletim. Tam olarak bende bilmiyorum ama yaşamsal faliyetleri gerçekleştirmeme gerek yok.
Öldükten yarım saat sonra uyanmıdım ve uyandığımda güçlerim vardı.

Uzun bir sesizlik oldu. Kimse ne diyeceğini bilmiyordu ama bu durum benim için daha zordu...

~Flashback~

-Yazar Anlatımı ile-

Katsuki İzuku'yu yere itmiş ve konuşmaya başlamıştı.

Katsuki:Çatıdan atlayıp gelecek hayatında bir özgünlüğünün olması için dua etmeye ne dersin?

~Flashback sonu~

Yaptı mı yani gerçekten çatıdan atladı mı? Benim yüzümden mi öldü? O zamanlar İzuku'ya beslediğim duyguları yanlış buluyor ve ona kötü davranıyordum. Başkaları ile konuşunca kıskanıyor ve yine ona kızıyordum. Ama ona dediğim bu şeyi yapmasını beklemiyordum. Ne yani ben şimdi sevdiğim çocuğun ölümüne mi sebep oldum?

İzuku yavaşça arkamdaki sıraya geçti. Aizawa sensei hala uyuduğu için bir kaç kişi İzuku'nun yanına toplandı.

.
.
.

(Zil çalma efekti)

Ayağa kalktım İzuku'yu kolundan tuttum ve okulun arkasına götürdüm. İzuku'yu duvarla aramda bıraktım ve kaçamaması için kollarımı iki yana koydum.

Katsuki:Nasıl?Ne zaman? Nerede? İnko teyze neden bana demedi? Neredeydin bunca zaman?

İzuku gözlerime baktı bakışları çok farklıydı sanki benden nefret ediyor gibiydi.

İzuku:Bu konu hakkında konuşmak istemiyorum , özellikle seninle konuşmayı istemiyorum Bakugou.

İzuku bunu derdemez duvarın içinden geçti ve beni orda yalnız bıraktı.

Demek yapmıştı atlamıştı çatıdan. Bana kacchan bile dememişti...

-Devam Edecek-