EGOİST SEVGİLİM

12.BÖLÜM

**Multimedyada Burak.**

♥♥

Yorgunlukla kendimi eve attığımda çoktan akşam olmuştu.Tabi bir de annemin zoruyla yemeğe katılmıştım.Tek çocuk olmanın dezavantajlarıydı işte.İlgi sadece ben de oluyordu.Annemler turnuvayı kazandığımızı duyunca çok sevinmişlerdi.Hatta bunu bir ara kutlamayı düşünmüşlerdi.Güzel ve eğlenceli geçen yemekten sonra günün yorgunluğu nedeniyle nihayet odama çekilmiştim.Tam tavşanlı pijamalarımı giyinip yatağıma girmiştim ki telefonum titredi.Burak mesaj atmıştı.

"Kumsal yarın müsaitsen birşeyler yapalım mı?"

Belki biraz vakit geçirmek iyi gelirdi.Malum aklımı dağıtmam gerekiyordu.

"Tabi olabilir.13:00'de bize gelirsin o zaman."

Birkaç saniye sonra elimdeki telefon titredi.

"Tamam tatlım, iyi geceler ;)"

Daha yeni tanışmıştık ama çok çabuk ısınmıştım ona.Çok güzel ve pozitif bir enerjisi vardı.Karşısındaki insanı sürekli güldürebiliyordu.

"Sana da ;)" yazıp gönderdim.

Telefonumu da komidine koyup şarja taktım ve yatağıma iyice yayılıp kendimi uykunun şefkatli kollarına bıraktım.

***

Sabah kibarca! esneyip gözlerimi açtım ve şarjdaki telefonumdan saate baktım.12:00'ydi.Hemen kalkıp kot şort tulumumu ve içine I'm Not Normal yazan beyaz tişörtümü giydim.Saçlarımı düzleştirip açık sarı tonlarında bir bandana taktım.Biraz makyaj yapıp beyaz vanslarımı da giyerek aşağı indim.Annemler evde yoktu.Ben de aceleyle çikolatalı ekmek yedim.Saate baktığım da on dakikam kaldığını gördüm ve hızlıca yukarı çıkıp dişlerimi fırçaladım.Küçük bir çantaya da telefon-para gibi temel ihtiyaçlarımı koyup aşağı inmiştim ki zil çaldı.Kapıyı açtığımda bana sırıtarak bakan Yektayla karşılaşmıştım.Yekta ne alakaydı ki şimdi.

"Kumsal biraz vaktin varsa konuşabilirmiyiz?"

O konuyu açacaktık anlaşılan.Çünkü benden hemen kestirip atmamamı, biraz düşünmemi istemişti.Tamam anlamında başımı sallayıp geçmesi için kenara çekildim.İçeri geçince ben de peşinden gidip oturdum.Sadece birbirimize bakıyorduk.Yekta da sıkılmış olmalı ki derin bir nefes alıp konuşmaya başladı.

"Kumsal bak ben dayanamıyorum artık.Lütfen artık bir karar ver.Sen de bana karşı ufacık da olsa birşeyler hissediyor musun?"

Derin bir nefes aldım. "Yekta, ben de seni seviyorum tabiki ama sadece bir abi gibi.Ben sana hiçbir zaman öyle bakmadım ve bakmam da doğru olmazdı zaten.Bence eskisi gibi kalmamız daha iyi.Hem birbirimizi daha fazla incitmemiş oluruz." dedim gülümsemeye çalışarak.

Yekta'nın gözleri doldu ve birkaç saniye sonra ayağa kalkıp bana sarıldı. "Özür dilerim cadım.Sana öyle bakmamalıydım.Artık yine sadece kardeşimsin."

Ben de ona sarıldım."Kardeşiz.Hem aramızda birşey olsaydı annem o terliğiyle ikimizi de mahvederdi zaten."

Kıkırdayarak geri çekildi ve yanağıma bir öpücük kondurup gülümsedi."Neyse ben artık gidiyim.Sen de bir yere gideceksin heralde, geç kalma."

"Tamam, sonra görüşürüz."diyip ben de onu öptüm.

Gülümseyip kapıyı açınca Burakla karşılaştı.Burak da gülümseyerek Yekta'ya elini uzattı.

"Merhaba, ben Burak.Sen de Kumsal'ın abisi olmalısın." dedi.

Yekta bu dediğine ne kadar sinirlense de gülümsemeye çalışarak elini sıktı. "Yekta, Kumsal'ın arkadaşıyım"bana dönerek "Neyse sonra görüşürüz canım." dedi ve Burağa da baş selamı verip gitti.

Burak bana dönüp kocaman gülümsedi."Hazırsan gidelim mi?"

Gülümseyip tamam anlamında başımı salladım.Arabanın yanına gidince ilk benim kapımı açtı, kendi de yerine geçip arabayı çalıştırdı.Kısa bir yolculuktan sonra zaten evimize yakın olan sahilde, sürekli gittiğimiz kafeye gelmiştik.Burak elini belime koyarak üç kişinin olduğu masaya yönlendirdi.Masada gördüğüm kişi karşısında küçük bir şoka uğramıştım.Bu dün çarpıştığım çocuktu.O da beni görünce şaşırdı ve çapkınca güldü.Burak oturunca ben de tek boş yer olan, egoistin yanına oturdum.

"Merhaba arkadaşlar, bu size bahsettiğim Kumsal.Kumsal bunlar da arkadaşlarım Melih, Naz ve Batı.."

Egoist yani Batı, siyah saçları ve siyah gözleriyle fazla taştı.Melih de Batı kadar olmasa da yakışıklı biriydi.Naz ise tatlı ve güzel bir kızdı.

"Memnun oldum."dedim samimi bir gülümsemeyle.

Batı suratsızı dışında gülümsediler. "Biz de canım." dedi Naz.

"Sana görüşeceğimizi söylemiştim değil mi ufaklık." diye kulağıma fısıldayan Batı'ya ters bir bakış atıp önüme döndüm.

O sırada yanımıza gelen garsona siparişlerimizi vererek sohbete devam ettik.Çok iyi çocuklardı gerçekten.Atalar Kolejinden olmalarına rağmen hiç öyle zengin züppe tipler değillerdi.Bir kişi hariç tabi.Kendisi okulun çakma bad boyu falandı heralde.Onu fazla umursamamıştım açıkcası.Onun dışında özellikle Naz ile çok iyi anlaşmıştım.Çok samimi ve tatlı bir kızdı.Bizim çocuklardan birine ayarlamayı aklımın bir köşesine not etmiştim.Melih ve Burak da çok komikti.Espriler ve arada Batı'nın kaçamak bakışlarıyla güzel bir gün geçirmiştim doğrusu.Saat geç olduğu için Burak beni eve bırakmayı teklif edince kabul etmiştim.Eve geldiğimde teşekkür edip hızlıca indim ve zile bastım.Kapıyı açan anneme gülümseyip odama çıktım ve hızlıca pijamalarımı giyip yorgunlukla uyuyakaldım.