ՄԻԱՅՆ ԻՄԸ

մաս 11

-Չիմին,խ՞ի ես լացում,ինչ-որ տեղա ցավում?(Յուն)
-պապչկա խնդրում եմ մի կպեք ինձ(Չիմ)
-Չիմ ինձ էլ պապչկա մի ասա,ես քեզ սիրում եմ,դու էլ իմ խաղալիքը չես(Յուն)

Չիմինը ոչինչ չասեց նա լուռ պառկել էր։

-Չիմ ինչ-որ բան կուզես?(Յուն)
-Պապչկա կարող եմ ջուր խմել(Չիմ)
-հա իհարկե,հիմա տամ,բայց Չիմ ինձ պապչկա մի ասա(Յուն)

Յունը մոտեցավ սեղանին և ջուրը վերցրեց։Մոտեցավ Չիմինին և օգնեց,որ խմի։

-պապչկա խնդրում եմ,ես ինքս(Չիմ)
-լավ(Յուն)

Չիմինը չէր հավատում Յունի խոսքերին։Յունը ասել էր,որ նա պետք է երբեք չհավատա նրա խոսքերին։Դրա համար էլ Չիմը չէր հավատում Յունի խոսքերին։

Չիմինը ջուրը խմեց և պառկեց ու քնեց։
Յունը ամբողջ գիշեր մնաց նրան մոտ։

Առավոտյան Չիմինը բացեց աչքերը և տեսավ Յունին իր ձեռքը բռնած ու քնած։Նա փորձում էր իր ձեռքը հետ քաշել,բայց Յունը արթնացավ և ավելի ուժեղ բռնեց նրա ձեռքը։

-պապչկա խնդրում եմ բաց թող(Չիմ)

Չիմինը սկսեց լացել և դողալ։

-Չիմ ինչա քեզ եղել?խ՞ի ես լացում։Խ՞ի ես դողում։Ինձանից ես վախենում?(Յուն)

Չիմինը գլխով《այո》արեց։

-Չիմ ես քեզ սիրում եմ։Ես չեմ ուզում,որ դու ինձանից վախենաս։Ես շատ եմ քեզ սիրում(Յուն)

Յունը պինդ գրկեց Չիմինին և սկսեց շոյել գլուխը։Չիմինը նրա գրկում հանգստացավ,բայց նա միևնույն է վախենում է իր պապչկայից։

-Չիմ դու պետքա հիմա ուտես(Յուն)
-պապչկա չեմ ուզում(Չիմ)
- Չիմին եթե ասեցի պիտի ուտես ուրեմն պիտի ուտես(Յուն)
Յունը մի քիչ ձայնը բարձրացրեց։

Չիմինը վախեցավ և սկսեց լացել ու դողալ։Յունը հասկացավ,որ Չիմը շատ է վախենում իրենից,գրկեց Չիմինին։

-Չիմ կներես ես չէի ուզում։Ես ընդհամենը ձենս բարձրացրեցի,իսկ դու լացում ես։Չիմ հասկացի ես քեզ սիրում եմ(Յուն)

Չիմինը հանգստացավ և հեռու գնաց Յունգիից։

Բժիշկը մտավ ներս։

-Պարոն Յուն կարող եք գնալ տուն(բժիշկ)
Չիմինը սկսեց դողալ և լուռ լաց լինել։

-լավ բժիշկ(Յուն)

Բժիշկը դուրս եկավ պալատից։Յունը հավաքեց Չիմինին իրերը և մոտեցավ նրան։

-չէ խն..դրում եմ,պա..պչկա մի մ..ոտե..ցի խնդ...րում եմ(Չիմ)
Չիմինը ուժեղ լաց էր լինում։

-Չիմ հանգստացի ես ոչինչ չեմ անի արի գնանք տուն(Յուն)

Յունը մոտեցավ Չիմինին և գրկեց նրան։Հետո բռնեց նրա ձեռքը և դուրս հանեց հիվանդանոցից։Երբ դուրս եկան հիվանդանոցից նրանց մոտեցան Յունի թիկնապահները։Չիմինը երբ տեսավ նրանց մոտեցավ Յունգիին և գրկեց նրան։Յունը հասկացավ,որ նա վախենում է թիկնապահներից։Նա Չիմինին ավելի մոտեցրեց իրեն և հրամայեց թիկնապահներին։

-կանգնեք ձեր տեղները։Մի մոտեցեք մեզ։Մեմք կարող ենք նստել մեքենան(Յուն)

Թիկնապահները կանգնեցին իրենց տեղերը։Յունը Չիմինին առավ իր գիրկը և մոտեցրեց մեքենային։Յունը Չիմինին գրկած նստեց մեքենան։Նա բաց չէր թողում նրան։Երբ նրանք ճանապարհին էին Չիմինը քնեց Յունգիի գրկում։Նրանք արդեն հասնում էին,երբ Չիմինը արթմացավ։Նա տեսավ Յունի տունը և սկսեց լացել։Յունը դա նկատեց։

-Չիմ ինչա եղել?(Յուն)
Չիմինը ոչինչ չասեց։Նա իջավ Յունի գրկից։

Յունը և Չիմինը իջան մեքենայից և գնացին տուն։

Յունը հանում էր վերարկուն։Իսկ Չիմը խելոք կանգնել էր։

-Չիմ խի չես հանում վերարկուդ?(Յուն)

Տան աշխատողները եկան և ուզում էին հանեին Չիմինի վերարկուն։

-մի ա..րեք։Խն..դրում եմ մի ա...րեք։Պապ..չկա խնդր...ում եմ աս...եք չան..են։Մի արեք(Չիմ)

-ես ինքս կանեմ գնացեք դուք(Յուն)
Աշխատողները գնացին։

Յունը մոտեցավ նրան և փորձեց հանել Չիմինի վերարկուն։

-պա..պչկա խնդ...րում են։Մի ա..րեք։Ես ա..մեն ինչ կա..նեմ,մենա..կ մի ար..եք հիմ..ա։Խնդր..ում եմ պապչ..կա(Չիմ)

-ՉԻՄԻՆ ՀԱՆԳՍՏԱՑԻ ԵՍ ՎԵՐԱՐԿՈՒԴ ԵՄ ՀԱՆՈՒՄ։ԵՍ ՈՉԻՆՉ ՉԵՄ ԱՆԻ ՔԵԶ։ՀԱՆԳՍՏԱՑԻ(Յուն)

Յունը արագ հանեց Չինինի վերարկուն։Չիմինը ընկավ հատակին և կծկվեց։

Յունը գրկեց նրան և տարավ սենյակ։Չիմինին պառկացրեց մահճակալին և պառկեց նրա կողքը։Չիմինը 20 րոպե հետո քնեց։Յունը դա նկատեց և կամաց դուրս եկավ սենյակից։

*Յունի մտքերը*

Նա շատ է վախենում ինձանից։Բայց ես նրան սիրում եմ։Ես ամեն ինչ կանեմ,որ նա հասկանա,որ իմ սերը իսկական է։Ես շատ եմ տխրում,երբ նա ինձ պապչկա է ասում։Ես ամեն ինչ կշտկեմ։Ես իմ ճուտիկին կապացուցեմ,որ սիրում եմ իրեն։

*end Յունի մտքերին*

*երեկոյան*

շարունակելի....

(ոնցա ստացվում?)