Acuérdate de mí, Mi Amor

Kabanata Dalawa

Kabanata Dalawa; Mission–✓

Aalis na sana s'ya ng hawakan ko ng mahigpit ang mga kamay n'ya.

"Wait," Diretsahang bulong ko sa tenga n'ya, dahilan para magka-dikit ang tenga n'ya at ang mga labi ko.

Dumistansya ito sa'kin. Katahimikan ang bumalot sa buong paligid.

"Tanungin mo kung ano ang pangalan n'ya," Diretsahang pag-uutos ko rito. Lumapit ako sa kanya, s'ya naman palayo ng palayo.

Nakikita kong masasalo na ng misteryosong lalaking iyon si Teah kaya itinigil ko ang paghakbang palapit kay Teah at kumilos ng mabilisan upang itulak s'ya.

Drie's Point Of View

Naka-upong abalang-abala ako sa pag-te-text kay Amarha. Halos masira na ang muka ko dahil sa pag-kunot ng noo ko halos hindi na maipinta ang muka ko dahil sa sobrang pag-kunot ng noo ko.

Hindi ako mapakali dahil sa hindi nag-re-response si Amarha. Hindi na talaga maipinta ang muka ko sa pag-aalala kay Amarha, tatayo na sana ako upang umuwi at hanapin s'ya kaso isang babae ang gumulat sa akin.

Tila ba may nagtulak rito. Hinawakan ko ang braso nito tsaka pina-upo sa inupuan ko kanina.

"Ayos ka lang?" Nag-aalala kong wika rito pero sa kinaloob-looban nag-aalala talaga ako kay Amarha.

"Eh, ehehehe," Namumulang saad nito habang nagda-dalagang Pilipina.
"By the way... Can I ask your name? If it is okay?" Seryosong dagdag pa niya habang ang kilig sa mga mata n'ya ay dahan-dahang nawawala.

"Drie Montivilla."

After I say those words, she immediately run to a girl wearing a red dress and a red boots. Her hair is like a gold, shining, shimmering.

Amarha's Point Of View

Medyo lumayo ako ng kaunti ng mag-usap sila. I just don't want to hear nor see them.

"I miss the old one," As I whisperred, someone tapped my shoulder's. I immediately turned to face him/her.

"Yep," Tanging lumabas sa bibig nito. Kahit itago n'ya man ang blushing effect n'ya sa'kin, mas kitang-kita ko pa, the more na tinatago n'ya.

"Huu?..." Halos hindi maiguhit ang muka ko dahil sa kalituhan. Bakit ba kase may lito-lito effects pang nalalaman 'tong si Teah.

"Aisht..." Nasira ang muka nito sabay kamot sa ulo n'ya. "S'ya daw si babie Drie," Makikita mo sa mga mata nito kung gaano s'ya kasaya, sinabayan n'ya pa ito ng lundag.

Walang pag-aalinlangang lumapit ako rito—sa katabi kong lalaki kanina. Niyakap ko agad ito tsaka umupo at inakbayan ito.

Bakas sa muka nito ang labis na pagtataka. Halos gusto na sumabog ng muka n'ya dahil sa pagtataka.

I knew it! Hinding-hindi n'ya ako makikilala. Glow up is real.

"Ilang weeks lang tayong hindi nagkita. You can't remember me na?" Napuno ng kalungkutan ang mga mata ko, but deep inside my soul was so happy.

"Wait ms. I mean binibini, matanong ko lang sino ka? Sorry ah, loyal lang ako sa bebe ko," He smiled as he speaks.

"Luh! Sana ol loyal," I whisperred.

Tumayo ako at dito na magsisimula ang dramahang mangyayare dinagdagan ko pa ito, lumuhod ako at umiiyak habang nagmamakaawa rito.

"Please pardon me boss. Hindi ko nagawa ang mga household chores na ipinapagawa mo sa'kin," I begged as my tears slowly falling down.

Dahan-dahan n'ya ako, I expected that he will gonna do something, but I was wrong. Really wrong. Now I know.

"Wait?! What yah saying 'bout?" He said while his tears are slowly falling down. Did I do it wrong? OMG!

Teah's Point Of View

Kasalukuyan akong nanonood sa ka-drama-hang ginagawa ni Amarha but in secretly.

Pero gulat ang sumalubong sa bibig ko ng biglang lumuhod si Amarha.

"W-what is this Amarha?" Litung-lito kong tanong sa sarili ko. Gusto ko s'yang itayo but I can't, parang may pumipigil sa akin na gawin iyon.

What is she doing? Is she crazy? Baliw na baliw na ba talaga s'ya? Ako nga baliw na baliw na sa kanya pero para atang binabalewala n'ya lang ang feelings ko for her.

Many minutes has passed.

Finally, may balak na akong tanggalin ang eyeglasses ko. Siguro hindi n'ya ako makilala-kilala dahil sa pinasuot ni Teah na mild (light) pink eyeglasses.

Dahan-dahan kong tinanggal ang eyeglasses ko tsaka tiningnan s'ya sa mata sa mata.

"Is this you Amarha?" He finally asked as his smile got wider and wider.

I just nodded as an answer. He hugged me immediately after I nodded, I hugged him back. Syempre kinilig ako at medyo nahiya dahil sa mga taong biglang dumadami.

"Are you okay? Alam mo bang nag-aalala ako sa'yo?" He worriedly asked.

"Yah! I'm fine," Hindi maipinta ang muka ko sa saya. Hindi na ako nagpaliguy-ligoy pa kaagad kong hinila ang kamay n'ya papunta sa ferris wheel.

"Wait... Ferris wheel? Diba takot ka sa heights? Baka mapano ka n'yan,"  Bakas sa muka nito ang pag-aalala.

"Kasama ko kaya ang guardian angel ko so bakit pa ako matatakot? Wala ng takot-takot dito," Natatawa kong wika habang tinuturo ang puso ko, pero ang totoo talaga takot parin ako.

"Okay. It's up to my princess," He winked at me, hinila n'ya ako papasok sa ferris wheel, kahit gusto kong umalis at bawiin ang sinabi ko pero tutuloy nalang baka masira pa itong pangyayare ng dahil sa akin.

We made a happy moments together,
Marami tayong pinuntahan,
Marami rin ang mga ngiting nasilayan ko.
Kay sarap sa pakiramdam,
Kapag kasama mo ang mahal mo sa trip mo o kalokohan.
I wish palaging ganito nalang tayo.
Puno ng saya,
Walang kalungkutang bumabagabag.
Ngiti at tawa lang.
Sana, sana at sana palaging ganito.
Kapag masilayan ko lang ang muka mo buo na ang araw ko paano pa kaya kapag kasama kita araw-araw?
Siguro pati mga langgam makiki-party dahil sa tamis ng pag-iibigan nating dalawa.

"Hiningal ako sa pagtakbo dito takbo doon ah!" Hingal na hingal kong saad, akala mo naman galing sa Mt. Everest.

Huminto muna kami at nagpahinga sandali.

"HAHAHAHA... Sabi sa'yo hindi mo talaga ako mahuhuli," Biro nito saby tawa kahit hinihingal na ng husto.

"Tara na. Uwi na tayo. Sa inyo muna ako matutulog ngayon if okay lang sa'yo," Hindi maitago sa muka ko ang saya.

"Amarha!... Amarha!... Amarha!..." The last words I heard and then I slowly closed my eyes.