Doll || Taekook (დასრულებული)

11/15

-როგორც ჩანს გაიღვიძე
-გთხოვთ ა-არ დამაძინოთ
-ხომ იცი რომ ეს ჩემი სურვილი არ არის
-მაშინ გამიშვი
-ვერ გაგიშვებ ის მომკლავს
-არაფერს არ დაგიშავებს... Გთხოვ, დამეხმარე აქედან გავიდე.

Ჯონგუკი სასოწარკვეთილი იყო, გარეთ გასვლა უნდოდა, აქ ვეღარ დარჩებოდა. Მთელი ეს დრო ის გაყინული იყო. Ვერაფერს ვერ გრძნობდა, რომ არა ტეჰიონი ალბათ კიდევ დიდი ხანი ვერ გაიღვიძებდა.

-კარგი__ კაცმა ნემსი ძირს დააგდო და გვერდით გაიწია. Გასასვლელი თავისუფალი იყო. Ჯონგუკს ნებისმიერ წამს შეეძლო იქაურობა დაეტოვებინა მაგრამ რაღაც ხელს უშლიდა. Უფლებას არ აძლევდა წასულიყო.

-რატომ არ მიდიხარ?! Დიდი დრო არ გაქვს, თუ ჩემი ცოლი მოვიდა და დაინახა რომ არ გძინავს, შენც მოგკლავს და მეც, გთხოვ წადი!

Კაცი ეხვეწებოდა და ჯონგუკს აგდებდა. Ცოტახანში ჯონგუკი ოთახიდან გავიდა და გასასვლელი კარისკენ გაიქცა, ის ის იყო რომ გარეთ უნდა გასულიყო როდესაც უკან მობრუნდა.

-რას აკეთებ?
-ტეჰიონი... Მას რა მოუვა?
-მას მოკლავს
-რატომ?
-ტეჰიონი აქ მხოლოდ ექსპერიმენტის გამო იყო. Შენ თუ რამე დაგემართება მასაც იგივე მოუვა.
-რომ წავიყვანო?
-არა, ან შენ წახვალ ან ის. Გადაწყვიტე, ორივე ვერ წახვალთ.

Ჯონგუკმა ღრმად ჩაისუნთქა და  ფიქრი დაიწყო.

Ტეჰიონმა მე გადამარჩინა, მისი წყალობით სითბო ვიგრძენი... Მისი წყალობით განვთავისუფლდი, ის რომ აქ დავტოვო უსამართლობაა. Მაგრამ მას გარეთ სამყარო არც კი უნახავს, მისთვის სიცოცხლეს რა აზრი აქვს, იმის შემდეგ რაც მოხდა ტრავმირებული იქნება.. Მაგრამ..

-რა გადაწყვიტე? __ კაცმა კითხა და უკვე შიშისგან კანკალებდა.

Ჯონგუკმა უკანასკნელად შეხედა ტეჰიონის ოთახის კარს და სანამ რამეს მოიმოქმედებდა ქალის კივილის ხმა გაიგონა. Დაუფიქრებლად კარის სახელური ჩამოსწია და გარეთ გავიდა.

(კარის კოდი იმ კაცმა ჩაწერა და ჯონგუკმა მაგიტომ გააღო ასე მარტივად კარები.)

Ამდენი წლის შემდეგ მან როგორც იქნა თავი დააღწია იმ ჯოჯოხეთს, ის ახლა თავისუფალი იყო.

* * *

Რამდენი ხანია ახალი თავი არ დამიდია 🐢

Შემდეგ თავს არ დავაგვიანებ და ვეცდები მალე დავდო.