"අනේ මගේ වස්තුවේ..වේ...මොකද උනේ..? කොහොමද මේ තුවාල උනේ..? ආ...යිගෝ...ආ...යිගෝ..."
නැනී ඔම්මා කෑම ප්ලේට් එක ඇඳ උඩින් තියලා අත් දෙකෙන්ම මගේ මූණ අල්ලගෙන ඇස් දෙකේම කඳුළු පුරවන් අහන්න පටන් ගත්තා..
" රන්ඩුවක්වත් උනාද...? බයික් එකෙන් වැටුනද..? නෑ නේද...? ආයිගෝ..."
නැනී ඔම්මා මාව හරව හරව මට තුවාල වෙලාද බලන්න පටන් ගත්තා..
" අ...අනී...අනී...නැනී ඔම්මා...අහන්නකො මගෙ ඔම්මා...මට කිසිම ප්රශ්නයක් නෑ...මගේ ඔම්මා කලබල වෙලානේ..."
" ප්රශ්නයක් නෑ කියන්නේ කොහොමද...මේ කම්මුල හොඳටම තඩිස්සි වෙලා...ඉන්න...
ඔහොම ඉන්න මම බෙහෙත් අරගෙන එන්නම්..."මම කොච්චර කිව්වත් නැනී ඔම්මා ඇහුවේ නෑ...පහලට ගිහින් බෙහෙත් ටියුබ් එකක් අරගෙන ඇවිත් මූණ තුවාල උනු තැන ගාලා මට කවන්න පටන් ගත්තා..
" දැන් මේක කන්න...කෝ කට අරින්න.."
නැනී ඔම්මා කඳුළු පුරවගෙන කියනකොට මට ගොඩක් දුක හිතුනා..ඔම්මා වගේම වෙනසක් නැතුව නැනී ඔම්මා මට ආදරේ කලා..නැනී ඔම්මා නිසා මට ඔම්මා නැති පාළුව දැනුනේ නෑ...කන්න තරම් බඩගින්නක් නොතිබ්බත් ගෙනාපු කෑම ඔක්කොම කෑවේ නැනී ඔම්මා දුකින් ඉන්න නිසා...
" අරස්සෝ මගේ වස්තුව දැන් නිදාගන්නවද ? කොට්ටෙන් ඔලුව තියන්නකො.මම නින්ද යනකම් ඔලුව අතගාන්නම්.."
"අනී...අද මම මෙහෙම නිදියන්නම්.."
එහෙම කියල මම නැනී ඔම්මගේ උකුලෙන් ඔලුව තිබ්බා.නැනී ඔම්මා දුකින් ඉන්න වෙලාවට එයාව සනසන්න හරි අමාරුයි.ඒ වගේම ඒක කරන්න පුලුවන් මට විතරයි...මම උකුලෙන් ඔලුව තිබ්බම නැනී ඔම්මා මගේ නලල ඉඹලා ඔලුව අතගාන්න පටන් ගත්තා..ටික වෙලාවක් යනකොට මට ඉබේම නින්ද ගිහින් තිබුනා..
පසුවදා
------උදේ ම ඇහැරිලා පහලට ගියේ වෙනදට වඩා ගොඩක් සතුටින්...ජිමින් මගේ එක්ක ඉන්න එක මට ලොකු හයියක් උනා..නැනී ඔම්මා ඊයෙ රෑත් අවුලෙන් ඉදපු නිසා මම කාලම කැම්පස් එකට යනවා කියල හිතාගෙන කෑම මේසෙට ගියා.මම කෑම මේසෙට යනකොටත් අබොජි කෑම කනවා..
ESTÁS LEYENDO
🍂 Mr.JK 🍃 || JJK ||( Completed )
Fanfic"වෛරයෙන් මත් වුන සෙල්ලක්කාර ආදරවන්තයෙකුගේ සෙනෙහෙබර ආදර කතාව..."🖤🥀 "වේදනාවට පුලුවන් ආදරණීය හදවතක් අමු අමුවේ මරලා දාන්න.හරියට JK , ජන්ගුක්ව මරලා දැම්මා වගේ 🍃🍂"