16 āļšāˇœāļ§āˇƒ

1.7K 396 14
                                    

ටික වෙලාවක් මටත් නොදැනීම මිආ ගේ මතක වල ගිලිලා ඉදපු මාව පියවි සිහියට ආවේ ටෙරස් එකේ දොර ඇරගෙන කවුරු හරි කඩාගෙන ආව නිසා...

" JK...ආ...යිගෝ...." යා....හ් මම හොදටම බය උනා..."

" ජිමිනා.......ම....මට...."

මට කියාන්න බැරි උනා...වචන වෙනුවට ඇස් වලින් කඳුළු බේරෙන්න පටන් ගත්තා....ජිමිනා දුවගෙන ඇවිත් මාව බදාගත්තා...

" ජි...ජිමිනා...මිආ.....මගේ මිආ..."

" JK...අඬන්න ඇති වෙනකම් අඬන්න...ඒත් මෙතනින් පස්සේ හිත ගලක් කරගන්න....මෙතනින් පස්සේ ඉවර කරන්න..."

ජිමින් එහෙම කියලා මාව අල්ලගෙනම ඉදියා....විනාඩි කීපයක් මම ඇති වෙනකම් ඇඬුවා...

" ජිමින්..කොහොමද මම ඉන්න තැන හොයාගත්තේ....? "

" වේදනාවකදී ඔයා වෙන කොහේ යන්නද JK...."

ජිමින්ගේ තේරුම් ගැනීම ගැන මට වෙලාවකට පුදුමත් හිතුනා...

" ජිමිනා.....මිආ වේදනා විදින්න ඇතිද...අපේ මිආ කොහොමද මේවා ඉවසන්න ඇත්තේ ජිමින්...මිආ මලක් වගේ...කොහොමද ඒවා දරාගත්තේ.?"

" ඒ ගැන මතක් වෙන හැම වෙලේම මට මා ගැනම කලකිරෙනවා jk.මට බැරි උනා කැම්පස් එකෙන් එලියෙදි එයාව පරිස්සම් කරන්න...මම එයා වෙනුවෙන් මුකුත්ම කරලා නැ.."

ජිමින් වේදනාවෙන් බිම බලාගෙන කියනකොට මට ලොකු දුකක් දැනුණා...මම නැති කාලේ මගේ මිආව පරිස්සමින් බලාගත්ත ජිමින් අද එයාටම දොස් කියාගන්න එක ගැන මට වේදනාවක් දැනුණා..

" අනී...අනී....මම එදා කීවා වගේම මගේ මිආව මටත් වඩා ආදරෙන් බලාගත්තේ ඔයා ජිමින්..."

මම එහෙම කියනකොට ජිමින් ලොකු හුස්මක් පිට කරලා අහස දිහා බලාගෙන ඇස් පියාගත්තා...ටික වෙලාවක් ජිමින්ට එහෙම ඉන්න දීලා ඉතුරු වෙලා තිබුන බියර් කෑන් එකක් කඩලා මම ජිමින්ගේ අතේ තිබ්බා...ජිමින් කිසිම දෙයක් නොකියා හිස් හැඟීමකින් බියර් එක අරගෙන බොන්න පටන් ගත්තා...

" ජිමින්...මේ දේ ගැන නීරාට නොකියා ඉමු...ඩ්‍රග්ස් ගැන කීවත් අනිත් කාරණාව නොකියා ඉමු...එයා මිආගේ යාලුවා..එයාට ඒ වේදනාව දරාගන්න අමාරු වෙයි.."

🍂 Mr.JK 🍃 || JJK ||( Completed )Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum