Natapos na ang practice namin at inaayos kuna ang mga gamit ko, 6 narin kasi ng gabi kaya paglabas ko madilim na plus pinadilim pato sa nagbabadyang ulan tskk mukang uulan pa ngayon ha. Kaya mas binilisan kopa ang paglalakad ko para hindi maabotan ng ulan napapatingin ako sa paligid at wla ng students baka natakot sila sa ulan. Malapit na sana ako ng biglang bumuhos ang malakas na ulan kaya dali dali akong tumakbo papunta sa malaking puno para don sumilong, shyt naman oh nabasa tuloy ako tskk bakit ngayon pa ghadd!!
Habang nag hihintay na titila ang ulan kinuha ko ang phone ko para sana mag pa sundo kay kuya or kay manong.
Bwesit!! Mura ko ng makitang lowbat na ito kaya wla akong nagawa kundi ang maghintay na tumigil ang ulan. Niyakap ko ang sariling ko dahil nakakaramdam na ako ng lamig panay lang din ang lingon ko baka kasi may students na may dalang payong para sana makasabay pero wla tanging ako lang mag isa ang nakatayo dito. habang ng mumuni muni sa ilalim ng ulan at minumura ang ulan ng may biglang nag salita sa likod ko na syang nagpatalon sakin sa gulat.
Basang basa kana, sabi ni mr.glasses.
Bwesit ka bakit ang hilig mong manggulat ha!! Sigaw ko sa kanya.
He chuckled before he speaks,
I'm sorry, sabi niya inirapan ko na lang sya.
Sabay kana sakin, offer nya. Napatingin naman ako at don ko nakita may payong pala syang dala.
Ayaw ko dadating din yong sundo ko, mataray na sabi ko.
Damn kahit sa ganitong sitwasyon nagtataray ka parin? Manghang sabi niya.
Ano pake mo! Nakataas kilay na sabi ko.
Come on sabay kana sakin wla yong kotse nyo sa labas, sabi niya.
How sure you are na wla yong kotse namin, sabi ko sabay cross arm.
Dahil alam ko ang kotse nyo its a gray MUX right, sabi niya napanganga naman ako pano niya nalaman na yon ang car namin?
Alam ko kasi nakikita kita na bumababa sa kotse nayon, sabi niya ng pamansin ang reaction ko.
Sabay kana gabi na at delikado dito, sabi niya, wla na akong magawa kundi ang pumayag kanina narin kasi ako nakatayo dito at nilalamig nadin ako.
Here wear this, sabi niya sabay bigay sakin ng polo nya, ng makita nyang hindi ako gumalaw sya na mismo ang naglagay non sa balikat ko wlang lumalabas na salita sa bibig ko hindi man lang ako makapalag hinaahayaan kolang sya. Binuksan na nya ang payong at pinayongan ako pero dahil medyo maliit ang payong kaya magkadikit na yong balikat namin at medyo ako naiilang don.
Tahimik parin ako hanggang sa makaabot na kami sa parking lot.
Pasok na, sabi niya sakin, agad naman akong pumasok at tinignan sya na umikot papunta sa driver sit ng nakasakay na sya agad na nyang pinaandar ang kotse panay lang ang tingin ko sakanya hindi ko alam pero ayaw kumawala ng paningin ko sa kanya tskk.
Are you ok ms.mataray ang tahimik mo yata, sabi niya sa kalagitnaan ng beyahi.
Yeah medyo pagod lang, sabi ko at agad na tumingin sa labas ng bintana pagod talaga ako to the point pati sa pagsasalita nakakapagod na tskk.
You scaring the shyt out of me you know i used na hindi ka ganyang ka tahimik, sabi niya sabay sulyap sakin hindi korin mapigilang magtaka sa mga sinasabi niya.
Yup ok lang talaga ako sadyang pagod lang talaga, sabi ko nalang. At narinig kong napabuntong hininga na lang sya kahit ako hindi ko alam, sadyang wla lang talaga ako sa mood.
Look I'm sorry ms.mataray sa nasabi ko kanina sa gym i didn't mean it nadala lang ako, sabi niya ng hindi tumingin sakin.
Its ok wla nayon, simpling sabi ko.
BINABASA MO ANG
Twisted
Ficção Adolescentepano kaya pag ang buhay na inaakala mong maganda at perpekto ay biglang mag bago? makakaya mo kayang lagpasan ang pag baliktad ng iyong mundo? pano pag ang kilalang reyna ng campus ay maging isang reyna ng kahirapan?. yan ang kwento ni madison na a...
