Chapter 17 The start of my revenge

271 5 0
                                    

Kenniel's POV


Since nakalabas na ako sa hospital wala parin akong maalala about sa present and past wala din pati yung mga kaibigan ko hindi ko rin sila makilala napakamalas ko namang tao sa lahat ng mangyayari bakit ang pagkawala pa ng importanteng bagay ang kinuha at yun ang memory ko kasalanan to ni Author eh! at isa pa ginawa pang selected memory lost dapat wala ng lost eh! (walangjo ka bakit ako may kasalanan gusto mong untog kita sa pader para bumalik ang memory pero wag kang excited babalik din yan sa tamang panahon nga lang :P)


"wassup men kumusta ang hospital"-pangangamusta ni Whendil ang bestfriend ko daw

"okay lang bro ano meron dito sa botique nyo ni Natasha"-tanong ko naman may pagbibigyan kasi ako ng damit

"syempre damit pumili ka lang dun wala kang discount ngayon"-sabi nya naman

"okay lang bro marami naman akong pera eh!"-sabi ko sa kanya sabay nag kalkal na ako ng damit pang babae

"para kanino ba pare yung pinipili mong damit"-tanong nya sakin

"para kay lee"-sabi ko naman sa kanya sya nga pala nakwento na nila ang lahat ng mga pinagsamahan namin magbabarkada

"sinong lee"-tanong nya ulit sakin

"basta bro pag nagising na yun dadalhin ko dito sa botique nyo"-sabi ko sa kanya sabay punta sa counter at nagbayad na para dun sa nakuha kung damit and accessories

"sige na nga bro punta ka sa linggo sa bahay"-sabi nya

"saan yun sunduin mo na lang ako"-sabi ko sa kanya tsaka lumabas na ako ng botique may pagkabobo din yun si Whendil  nakitang may amnesia papapuntahin nya pa ako sa bahay nila baka natatandaan ko diba naku naman


(FAST FORWARD)


"tito ano po pala ang pangalan nya"-tanong ko naman kay tito Robert nandito nga pala ako sa hospital

"Pauleen, bakit mo naman natanong"-tanong naman sakin ni Tito Robert

"teka Tito parang narinig ko na yung ganyang pangalan diko lang alam kung saan"-sabi ko kay Tito para talagang narinig ko na ang pangalan na yun pero diko maalala kung saan


"ah! baka sa baguio oh! sa bar mahilig kasing mag bar hopping yan eh! kung minsan nga mapapasama pa sa gulo kaya sakit sa ulo ko yang batang yan pero hindi naman ganyan yan dati eh!"-sabi sakin ni Tito sabay lapag ng juice


"ah! siguro nga po"-sabi ko kay Tito

"ah! naku hijo magmeryenda ka muna"-sabi nya sakin mabait si Tito sakin hindi ko alam kung ganun talaga ang ugali nya kung titingnan sya parang masungit  dahil sa kilay nya pero sa mukha mabait, maamo kasi yun parang yung anak nya


"ah! sige po salamat, ah! Tito pwede po akong magstay dito hanggang mamayang gabi"-tanong ko sa kanya ewan ko ba kung bakit ako interesadong bantayan si Pauleen


"okay lang pero wag mo syang iiwan dito ha!, hijo bakit hindi ka pa pala nagpapahinga kakalabas mo lang ng hospital last week diba" tanong sakin ni Tito


"ayoko ko po kasi naman po almost 4 months na akong nasa hospital na tulog tapos magpapahinga pa ako diba lalo po yung nakakapagod at nakakabagot"-sabi ko naman

Mr.Maniac married Ms.GangsterTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon