Eylül'de Sert Poyraz

*6*

Ayın 12 siydi yaşadıkları mahallede adet olan "Bahar Yemeği" için herkes bir araya gelmişti. Eylül çok sinirliydi hâlâ çünkü resmen sözlü taciz edilmişti. "Şimdi o domuzu benim karşıma çıkarın valla onu eşek sudan gelinceye kadar döveceğim." diye sayıklayıp duruyordu. O sırada Altınten ailesi gelmişti ve tabi ki onların büyük oğlu Poyraz da gelmişti. Poyraz, Arslanel ailesinin yanına gelmek için yürüyordu ki Eylül ile gözgöze geldiler. Eylül bir şiddetle ayağa kalktı "Senin ne işin var burda domuz? Burası bir aile yemeği. Domuzlar giremez." Ali Bey  sus işareti yapıyordu Eylül'e doğru. Eylül "Baba susmayacağım bu adamlıktan nasibini alamamış domuz bana askıntı oldu." Ali Bey sinirli gözlerle Poyraz'a döndü. Poyraz tabi ki inkar etti. Herkes ikna olmuş gözüküyordu. Poyraz ve Eylül tanışmak için ellerini birbirine uzattılar. Eylül "Ben Eylül." Poyraz "Ben de Poyraz. Memnun oldum." Poyraz, Eylül'den etkilenmiş gözüküyordu. Eylül de Poyraz'dan etkilenmişe benziyordu. İkisi de ailelerinden izin aldılar ve biraz dolaşmaya başladılar. Eylül " Ya ben seni bir yerden hatırlayacağım ama bulamadım." Poyraz "Hatırlamaman çok normal çok uzun zaman oldu. Nereden baksan 15 yıl geçti görüşmeyeli. Abinle bizde kaldığınız dönemde biz seninle sevgili olmuştuk. Sen benim ilk aşkımdın. Dün annem fotoğrafını gösterinde tanıdım. Eylül şok olmuştu. Birden herşey dank etmeye başladı.