Üçüncü aşama:
Sahnelerin yazılması
Bu aşamada başlıklar halinde ele aldığınız sahnelerin içini doldurmanız gerekmektedir. Eğer yeni sahneler yaratmakta zorlanıyorsanız; bir karakter seçin, ona bir problem verin ve bunun karşısında neler yapacağını yazmaya başlayın. Onun duygularını ve hareketlerini açığa çıkaracak diyaloglar yazın. O sahneyi, seçtiğiniz kahramanın kafasından yazın. Diyalogları yazarken duyguları belirtmeyi ihmal etmeyin.
Sahneleri yazmaya başladığınızda karakterler size neler yapıp, neler yapamayacaklarını gösterecektir. Bununla birlikte ilerledikçe karakterlerin kurgusunda değişiklikler yapabilirsiniz.
Romanda bir olayın sahnesini yazarken önemli olan, yarattığınız karakterin, kişiliği ve problemleriyle ne anlatmak istediğini bilmektir. Onu yazarken okuyucunuza anlatmak istediğiniz şeyden emin olun! Karakteriniz hakkında okuyucunuza ne hissettirmek istiyorsunuz? Karakterinizin kararlı olduğunu mu; korkak olduğunu mu düşünmelerini istiyorsunuz? Bundan emin olun!
Burada önemli olan diyaloglardır. Bir romanda olayları, karakterlerin yaşayarak ve konuşarak anlatmasına izin verin. Bu sizin anlatmanızdan çok daha etkili olacaktır.
İyi diyalog yazmanın birkaç kuralı vardır:
1) Var olan durumu izah edebilmek: kişiler konuşurken hikayeyi bizim için anlamlı hale getirmeli.
2) Karakterleri açıklamalı: ne tür insanlar olduklarını açıklamalı; kendilerine has özelliklerini açıklığa kavuşturmalı
3) Hikayenin geçtiği zaman ve mekan hakkında bilgi vermeli.
4) Var olan çatışmayı geliştirmeli.
5) Okuyucu, kişi konuşurken neler yaptığını da merak eder. Konuşma sırasında nereye bakıyor? Ellerini kullanıyor mu? Oturdu mu? Ayağa mı kalktı? Bunlara da diyalogları yazarken yer verilmeli.
Diyalog kurarken kaçınılması gerekenler:
1) Çok fazla ‘dedi’, ‘söyledi’ gibi vurgulardan kaçınılmalı. Sadece karıştırılması muhtemel konuşmalar için kullanılmalı;
2) “Ondan nefret ediyorum!”, “Onu çok seviyorum” gibi cümleler kullanmak yerine okuyucu bunu kendi anlamalı.
Bu aşama da karakterler, kurguya uygun şekilde geliştirilmeye devam edilebilir. Hikayedeki rolü, roman içindeki amacının ne olduğu, değerleri, kaygıları, hayal kırıklıkları, zayıflıkları… İstediklerine neden ulaşamadığı, paradoksları vb… belirginleşir. Karakterler böylelikle kurguyla bütünlük sağlar.
Bu noktada en önemli şey, karakterin baskın hisleri, inançları ve davranışlarıdır. Bunların açıklığa kavuşturulması gerekmektedir. Bunu yaparken küçük ayrıntılara, alışkanlıklara yer verilmesi, romana renk katacaktır. Ayrıca ana karakterin dış görünüşüyle, iç dünyası arasında ikilik yaratmak okuyucuya her zaman ilginç gelmiştir. Örneğin çok sert ve korkusuz bir kahraman, köpeklerden ya da farelerden aşırı korkabilir.
