oturanlar.

Chapter One

Tarih: 20 Nisan 2019
Saat: 09.30

Klasik bir okul günüydü; Gizem ekmek arası sucuk yiyor, birkaçı sıralarını birleştirmiş uno oynuyor, birkaçı yemek yiyor, birkaçı ise sınıfın içinde futbol oymaya çalısıyordu. Sınıfın en dip köşesindekiler ise el ele verip üçgen şeklini almışlardı. Ne yaptıkları anlaşılmıyordu. Anlamak için dakikalarca bakmam gerekirdi ama bunu yapamazdım. Bu korkunç görüntüye biraz daha bakarsam muhtemelen aralarından biri ile göz göze gelebilirim ve bu benim psikolojimi bozmaya yeterdi xd.

Geri önüme döndüğümde ise Irmak yoktu! Olamaz.
Hızlı bir şekilde sıradan kalkıp kantine doğru koşmaya başladım.
Kendimi hızlıca kantine fırlattığımda birden etraftan nerden çıktıkları belli olmayan ışıklar geldi. Gözlerim kamaşıyordu. Neler olduğunu göremiyorumdun.
Birkaç çığlık sesi ve ayak sesi duydum ve ortalık sessizliğe büründüğü zaman gözlerimi bir el kapattı ve kapatan kişi bilmediğim dilde birkaç kelime söyledi. Sesi tanıdık geliyordu, ama kim olduğunu çıkaramıyordum.
Ellerini gözlerimden çektiği zaman öğretmenler odasında olduğumu anladım. Ne ara buraya gelmiştim? Etrafı incelerken buzdolabının önünde duran Aysel hocayı gördüm, göz göze geldik. O anda sesler duymaya başladım.
Ah bu bir rüyaymış! Hızlıca yatağımdan kalkıp havuza ilerlerken kapı çaldı.
-Ah lanet olsun kim bu!
Ağır adımlar ile kapıya doğru ilerliyordum. Her adımımda kapı daha sertçe vuruluyordu. Eğer bir saat boyunca böyle devam etseydi kapı kırılırdı. Kapıya ulaşmıştım, kapıyı ağır hareketler ile açarken arkadaki kişi konuşmaya başladı. Olamaz! Ne işleri vardı burada!