Sonsuz bir sınırsızlık ya da bedenimizi ve zihnimizi her anlamda kısıtlayan sınırlar...
Sınırsızlığı genellikle olumlasakta, doğamız gereği dışımızdaki gerçeklik tarafından kuşatıldığımızdan, sınırlar bizim için zorludur. Kurduğumuz ilişkiler, düşün...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İzmit
Merhaba Profesör; İzmit’in, çok eskiden sular altında olan bir bölgesinde, çirkin yapılı eski yüksek apartmanların balkonunda, evimdeyim. Denizi seyrediyorum ve bu notları yazıyorum. Akşam mavi ışık çökmek üzere, akşam ezanı okundu ve Çocuklar evlerine koşuyor. Bugün doğum günüm, evden dışarı çıkmadım, evimdeyim.
Çayımı bitirip dışarı çıkacağım, yürümek iyi geliyor. Acele etsem iyi olur, İzmit genelde biraz fazla karanlıktır biliyorsun. Bugün sualtında ki İzmit’i düşündüm, Olbia’yı, Nikomedya’yı... Ablamın anlattığı hikayelerde, Olbia güçlü bir kadın; kendi adını alan büyük bir şehri yönetiyor. Yarı insan, yarı balık bi adama olan aşkıyla anılıyor. İnsanlar sever aşk hikayelerini, dahası hikayeleri sever. Ama en çok aşk hikayelerini severler. Çünkü Bir şehri de yönetsen, seni aşkınla anarlar. Sana bütün hikayeyi anlatacağım, Profesör. Ancak şimdi biraz yürümem lazım, doğum günüm ve yeni bir hayat beni bekliyor.
