sea || poybat

0.1

Sesler. Sesler. Sesler.

"Bahse girerim benim kadar hızlı yüzemezsin."
"Bak sen, o kadar iddialısın demek."

Susun, lütfen susun.

"Her zaman."

Hayır, bu işkenceye daha fazla katlanmak istemiyorum. Kurtulmak istiyorum.

"Çok açılma Batu."
"Sen beni merak etme!"

Lütfen rahat bırakın beni, yalvarırım. Sadece zihnimi terk edin.

"Yoruldun mu?"
"Evet, hem de çok. Biraz dinleneceğim sanırım. Geliyor musun?"

Bunu bana yapma, duymak istemiyorum.

"Sen çıkıp kurulan, ben de birazdan geliyorum."

Gelmedin. Gelmedin. Gelmedin.

"GELMEDİN! SİKTİR, NEDEN GELMEDİN? SENİ İZLİYORDUM!" beynimin içindeki sesler son bulurken hıçkırarak ağlıyordum. Yere çöküp ellerimle kulaklarımı kapattım. Daha fazla katlanmak istemiyordum, ama bir türlü sakinleşemiyordum. "SENİ İZLİYORDUM VE SEN DERİNLERE DALDIN! SONRA-"

Sonra?

"Dalgalar-" o sırada kapının hızla açılmasıyla korkarak o tarafa döndüm. "Yapmayın." hala yaşlı olan gözlerimle onlara yalvarırcasına baktım ama üzerime doğru gelmeye devam ettiler. "Dokunmayın." hızlıca kollarımdan tutup yatağa yatırdıklarında hiçbir şey yapamadım, gözlerimden yaşlar süzülürken tavanı izliyordum sadece.

"Bugün çok dalga var Batuhan, girmek istediğinden emin misin?"

HAYIR, HAYIR SUS. İSTEMİYORUM, O DENİZE GİRMEK İSTEMİYORUM POYRAZ.

"Eminim, hem azıcık dalgadan korkacak değilim ya."

APTAL OROSPU ÇOCUĞU. O GÜN SEN ÖLMELİYDİN, BOĞULARAK CAN VEREN SEN OLMALIYDIN.

"Ben ölmeliydim. Ben-" o sırada koluma giren iğne ile sözüm anında kesilmişti, bütün vücudumun ağırlaştığını hissettim. Düşüncelerim yavaşladı ve gözlerim tamamen kapanmadan önce tekrardan onu duydum.

"Biliyorum, çok cesursun."

Cesursam neden seni kurtaramadım? Neden yapamadım? Göz yumdum. Boğulurken çektiğin acılara göz yumdum. Dalgalar seni götürürken canın çok acıdı mı sevgilim? Dalgalar. Dalgalar. Dalgalar.

"10'a kadar say Batuhan, henüz 5'e gelmeden son bulacak."

1, 2, 3-

***