sea || poybat

0.3

Bu kısım Rüzgar'ın ağzından

"Rüzgar Bey! Bir dakika bakar mısınız?" Batuhan'ın odasından yeni çıkmışken arkamdan seslenen kişi durmamı sağlamıştı. O tarafa döndüğümde seslenen kişinin doktor Aleyna Hanım olduğunu gördüm. "Buyrun Aleyna Hanım?" tamamen önümde durduğunda elimdeki dosyalara bakmıştı hızlıca. "Batuhan'la konuştunuz mu?" başımı onaylarcasına sallayıp cevapladım. "Evet konuştum, ama merak ettiğim bir şey var. Yanlış anlamazsanız, neden hiçbir doktor istemedi Batuhan'ı?"

Aleyna Hanım birkaç saniye duraksadıktan sonra dudaklarını ıslatıp cevap verdi. "Aslına bakarsanız Batuhan.. Nasıl desem ki? Buradaki çoğu hastadan daha sorunlu. Birçok psikolojik hastalığı var, 9 senedir burada olması da bunu tetiklemiş tabi. Benim pek bir bilgim yok, ama daha öncesinde Batuhan'la ilgilenen bütün doktorlar başka hastaneye nakil olmak istemiş. Siz ne diyorsunuz, o kadar da kötü değil sanki?"

Sadece gülümseyip başımı sallamakla yetindim. "Hayır, hiç değil. Aslında bana oldukça normal gözüktü. Travma sonrası stres bozukluğu yaşıyor, ama çok ağır. Birkaç şizofreni belirtisi de var fakat teşhis konulacak kadar değil. Şimdilik her şey iyi, başka bir panik atak geçirdiğinde tekrar incelemeye alacağım." Aleyna Hanım dikkatlice dinledikten sonra içtenlikle gülümsedi. "Harika, size Batuhan'la bol şans o halde." başımla onayladım ve Aleyna Hanım yanımdan ayrıldı.

Hızlı adımlarla odama geçip koltuğa oturdum. Batuhan'ın 2012'den bu yana olan bütün dosyalarını önüme yığıp her detayına kadar incelemeye başladım.

21/08/2012 - Batuhan Karacakaya (erkek, 15)

- Travma sonrası stres bozukluğu
- Depresyon belirtileri
- Bipolar bozukluğu

- Hastaneye geldiğinden beri söylediği tek kelime 'Poyraz'

- Uykusuzluk problemi
- Yeme bozukluğu başlangıcı

03/12/2012 - Batuhan Karacakaya (erkek, 15)

- Yeme bozukluğunda artış, ciddi kilo kaybı
- Gerçek dışı şeyler görüp duyma
- Şizofreni belirtileri
- Uyurgezerlik, uykusunda sayıklama

- İlk defa konuştu

"Boğuldu. Çok fazla dalga geldi, Poyraz boğuldu. Ben çok korktum, ama çıkaramadım onu."

15/02/2013 - Batuhan Karacakaya (erkek, 16)

- İlk intihar girişimi, başarısız

"Kendimi kestiğim için özür dilerim, lütfen onun yanına gitmeme izin verin."

- Ciddi derecede kendine zarar verme
- Şizofreni teşhisi
- Öfke sorunları
- Sürekli olarak kabus görme

Daha fazla okuyamadım, dosyaları masaya bırakıp yüzümü sıvazladım. Onlarca dosya vardı ve her bir cümlesinde daralıyordum. Derin bir nefes alıp gözlerimi kapattım. "Seninle ne yapacağım Batuhan? Nasıl iyileştireceğim seni?"

___

"Nereye gidiyoruz Poyraz?" Poyraz gülümseyip Batuhan'a çevirdi bakışlarını. "Seveceğin bir yere."

Kısa bir yoldan sonra sahilin önünde durdular. Batuhan pırıl pırıl parlayan denize bakıp güldü. "Harika görünüyor!" Poyraz hızlıca Batuhan'ın elini kavradı. "Seveceğini söylemiştim." Hızlıca denize doğru koştular ve-

"BATUHAN! BATUHAN UYAN! HADİ KALK LÜTFEN!" beni rüyamdan ayıran şey birinin omuzlarımdan tutup sarsması olmuştu. Korkuyla gözlerimi açtığımda karşımda o vardı. "P- Poyraz?" üzerime doğru eğilmiş bana bakarken bir anda derince nefes aldı. "Rüzgar ben, doktorun." karanlıkta yüzü zar zor seçilen doktoruma baktım, hala Poyraz'a benziyordu. "Işığı açar mısın lütfen?" başını olumlu anlamda sallayıp yatağımın yanındaki lambayı yaktı, şimdi yüzünün yarısı aydınlanıyordu.

"Neden beni uyandırdın Poyraz?" bana hala şaşkınca bakarken ona istemsizce tekrar Poyraz diye seslendiğimi yeni farketmiştim. "Çok kötü bağırıyordun, odana geldiğimde neredeyse nefessiz kalacaktın. Bu yüzden seni uyandırmak zorunda kaldım, kusura bakma." kısa bir gülümsemeden sonra masanın üzerinde duran pet şişeyi alıp kapağını açtı. "Korkmuş görünüyorsun, iç istersen." şişeyi ağzıma doğru uzattı ve reddetmeden içmeye başladım. Ben içerken doktorum da boğulmamam için başıma arkadan destek veriyordu.

"Teşekkür ederim." gülümseyip şişenin kapağını kapattı. "Rica ederim. İyi hissediyor musun?" tam ağzımı açmış bir şey diyecekken beynimde o sesler yankılanmaya başladı yeniden.

"Nereye gidiyoruz Poyraz?"

Geçmişte yaşadığım bir anıydı bu rüya, Poyraz'ın beni ilk kez denize götürüşüydü.

"Seveceğin bir yere."

"Gitmek istemiyorum Poyraz, denize gitmeyelim." refleks olarak doktorumun elini tutmuştum sıkıca. Şaşırsa da hiç sorgulamadan elimin üstüne diğer elini yerleştirdi. "Ne duyuyorsun Batu? Neler geçiyor aklından?" ıslanmış gözlerimi benimle konuşmaya çalışan doktoruma çevirmiştim. "Beni ilk kez o denize götürmüştü, hala hatırlıyorum. Ve ben- ben aklıma geldikçe çok korkuyorum." başıyla anladığını belirtti ve elimi daha sıkı tutup gülümsedi. "Korkuyorsan bu gece burada kalabilirim. İster misin?"

Birkaç kez şaşkınca gözlerimi kırpıştırdım. Neden bana böyle davranıyordu? Fazla iyiydi. Hatta harika bir doktordu, daha önceki doktorlarıma hiç benzemiyordu. Onlar değil benimle kalmayı, odamın yanından geçmeyi bile istemezlerdi. Yeni doktorumu kaybetmek istemiyordum, ona karşı yanlış bir şeyler yapmak artık beni endişelendiriyordu.

Hala gülümseyerek bana bakarken başımla onayladım hızlıca. "Tamam öyleyse, biraz kayar mısın?" dediğini yapıp küçük yatağımda duvar kenarına doğru kayıp açabildiğim kadar büyük bir yer açtım. Ayakkabılarını ve beyaz önlüğünü çıkartıp yanıma yerleşti. Yatağımın diğer tarafının dolu olduğunu hissetmeyeli uzun zaman olmuştu, yaklaşık 9 sene. Doktorumun hemen yanımda yattığını bilmenin verdiği büyük güvenle gözlerimi kapattım hemen. Gözlerimi kapattığımda gördüğüm yüz hep aynıydı, gülümseyerek baktım sevgilime. "İyi geceler Poyraz."

"İyi geceler Batu."

***