Prologue

30 11 1
                                    

Warning: This chapter contains sexual abuse.

Our wounds are often the openings into the best and most beautiful part of us.

"Kuya?" Napabangon ako sa kama ng makita ang step brother ko kasama ang dalawa niyang kaibigan na pumasok sa loob ng aking kwarto.

Nagtataka ko silang tinignan. What are they doing here in my room. Bakit sila napadpad sa kwarto ko ng ganitong oras? It's already 2:30 in the morning. Dapat tulog na si kuya at nakauwi na rin dapat ang mga kaibigan niya.

Kuya walked towards me, and I don't know
why but I was suddenly felt nervous.. I was surprised when two of his friends approached me and held both of my hands.

"Wait! What are you guys doing?" Nagpumiglas ako pero masyado silang malakas. "Let me go!!" Sinubukan ko ulit magpumiglas pero mahigpit talaga ang pagkakahawak nila sa mga kamay ko.

"Shhh don't be scared little kitten. Hindi ka naman namin sasaktan e, pasasayahin lang." Sabi ng isang kaibigan ni kuya sakin. Hahawakan niya sana ang mukha ko ngunit agad ko itong iniilag at muling nagpumiglas.

"Let me go! Don't touch me! Mom! Mommy help me please!" I look at my step brother and saw him smirking at me.

"Kuya why are you doing this?!" My eyes started to water "Kuya answer me?! Why are you doing this?!" I'm so scared. Hindi ko na alam kung paano ako makakatakas sa pagkakawak ng mga kaibigan niya sakin.

"Manahimik ka nalang Yumi. Hindi ka naman magsisi dito." He said and immediately took off is clothes and then he tore off my clothes. Hindi ako makapalag kasi mas lalong humigpit ang pagkakahawak ng mga kaibigan niya sakin.

Tuluyan ng tumulo ang mga luha ko ng matanggal niya na ang lahat ng saplot ko.

"Kuya, please don't do this.  Let me go, please?" My tears kept on falling. Hindi ko na alam ang gagawin ko. "Kuya please! Maawa ka, stop please!" Narinig kong tumatawa ang mga kaibigan niya habang siya naman ay pilit pinaghihiwalay ang mga binti ko.

"Shhhh shut up or I will kill you and your mom." He positioned his body between my legs and started kissing my neck. "Choose little sis. Mananahimik ka o papatayin kita at ang nanay mo?" Iyak lang ako ng iyak habang siya naman ay hinahalikan at hinahawakan ako sa maseselang parte ng katawan.

"Hmmm...masarap diba? Kaya behave ka lang para matapos agad. "He said and kissed my neck again.

Ilang minuto niya rin ako hinalikan at hinawakan sa kung saan saan at wala man lang akong magawa para pigilan o makatakas dahil mas humigpit pa ang pagkakahawak sakin ng mga kaibigan niya.

Maya-maya ay naramdaman ko na may matigas na bagay siyang ikiniskis sa pagkababae ko kaya naman naalarma ako at  muling nagpumiglas mula sa pagkakahawak ng mga kaibigan niya sa kamay at paa ko.

"No! No! Please don't ! NOO-"

"NOOO!!" Agad akong napabalikwas ng bangon at napahagulgol.

Narinig kong bumukas ang pinto ng kwarto ko ngunit hindi ko na ito pinansin. Lumipas ang ilang segundo ay naramdaman kong may yumakap sakin mula sa gilid kaya naman ay agad akong nagpumiglas.

"Don't touch me! Don't touch me!" Pilit kong tinutulak ang taong yumayakap sakin pero mas lalo lang nitong hinigpitan ang kanyang pagkakayakap. "Stop! don't touch me!" Patuloy parin ako sa pagpupumiglas ng hindi ako binitawan ng kung sino man ang nakayakap sakin.

"Yumi! It's me Phoebe." Napahinto ako sa pagpupumiglas ng malaman kong si Phoebe ang nakayap sakin, ngunit patuloy parin ang pag agos ng mga luha ko. "Shhh im here. Everythings gonna be okay." Napapikit ako at humiling na sana tama siya...

It's been a year , one damn year and I should get over it because I'm not staying in that hell house anymore. But I can't, because it still haunts me every fucking day.

Napayakap nalang ako ng mahigpit kay Phoebe habang patuloy parin sa pag iyak. Napatingin ako sa labas ng veranda and stared at the night sky.

Bakit kailangang maranasan ko ang ganito? Kailan ba matatapos ang paghihirap ko? Pagod na pagod na ako. Gusto ko na magpahinga. Ang sakit sakit na. Hindi ko na kaya..

Muli akong napapikit habang patuloy parin sa pag iyak.

Yes, I'm a rape victim and no one knows.

No One KnowsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon