De leerlingenkamer

547 45 14
                                    

Thuis krijg ik altijd lekker eten, maar met dit feestmaal vergeleken is het eten thuis een soort zwervers maal. Ik prop me vol met alles wat ik te pakken krijg: kipkluifjes, stukken brood, aardappels, worstjes en zelfs chocolate chip cookies. Tegen de tijd dat de toetjes opgediend worden zit ik eigenlijk al helemaal vol. Toch besluit ik om van de chocomouse, tiramisu en drie soorten ijs een hapje te proeven. Ik werp een blik op Korzel en Kwast. Die lijken nog lang niet vol te zitten. Samen hebben ze minstens vijf kommen met ijs, pudding, meringuetaart, brownies, een soort paars gekleurde cake en chocolade truffels voor zich staan. Na een tijdje verdwijnen ook de toetjes van tafel en staat Perkamentus op om wat te zeggen. Hij verteld dat het verbodenbos verboden terrein is (goh), en de regels van Vilder de conciërge. Ook verteld hij wat over zwerkbal, maar aangezien ik toch nog niet mee mag doen, stop ik met luistere en begin een gesprek met Korzel.


Mijn aandacht wordt weer getrokken als Perkamentus het volgende meedeelt: "En ten slotte wil ik jullie op het hart drukken dat de rechtergang op de derde verdieping dit jaar verboden terrein is voor iedereen die geen uiterst pijnlijke dood wil sterven." Eerst schrik ik, maar dan besef ik dat het niet serieus kan zijn, en trek ik een wenkbrauw op naar mijn maten, die Perkamentus beide met grootte ogen aanstaren. 'Laten we het schoollied zingen,' roept Perkamentus ineens vrolijk. ik druk mijn handen tegen mijn oren, voor ik meer kan horen dan: "Zweinstein, Zweinstein, Zwijnig Zweinstein." Ik kan me niet voorstellen dat er school bestaat met een slechter lied dan dit... Korzel en Kwast zingen uit volle borst mee, maar als ik ze boos aankijk houden ze snel hun mond.


Als het lied af is, wordt er luid geklapt en ik vlucht zo snel mogelijk naar onze leerlingen kamer bij de kerkers. Heel even vraag ik me af waar Zweinstein kerkers voor nodig heeft, maar al snel wordt ik afgeleid door Kwast, die ongelukkig met zijn handen tegen zijn buik gedrukt langs me loopt, en als eerste bij de wc probeert te komen. Ik sla mijn ogen ten hemel en lach zachtjes.


Als ik mijn slaapkamer toegewezen heb gekregen, ik deel een kamer met Korzel, Kwast en nog een jongen met wie ik nog geen kennis gemaakt heb, plof ik op mijn bed ik kijk gefascineerd rond. Om de brede bedden hangen groene gordijnen van zijde. Ook de hoge ramen zijn van groen glas gemaakt, en ik gok dat het licht prachtig is wanneer de zon schijnt. Verder is alles in de kamer versierd met slangen, rond de poten en de gordijn houder van het bed, rond de ramen en ook de in de nachtkastjes zijn houten slangen uitgehouwen.


Ik ga in bed liggen en sluit mijn gordijnen. Eerlijk is eerlijk, ik voel me hier best thuis...


hey! sorry dat het zoooo lang duurde (3 maanden) voor ik weer update... ik zal mijn best doen het vaker te doen, maar verwacht niet te veel van me :(

bedankt voor het lezen, like and comment!!!

DracoWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu