Sıradan bir gün sıradan bir sabah. Annem:Tatlım y.n uyan güzelim. S.a:Biraz daha anne. Annem:Hayır kalk. S.a:İyiiii. Benim anlatımım:Yataktan kalıktım ve elimi , yüzümü yıkadım okul için kıyafet seçmek için dolabıma yöneldim. Seçtiğim kıyafet:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Annem:Tatlım kahvaltın hazır. S.a:tamam geldim. Benim anlatımım:Annemin hazırladığı kahvaltıyı hemen yiyip okula doğru ilerlemeye başladım okula yürüyerek gidiyordum çünkü benim yaşadığım yer küçük bir kasa baydız okula geldim ve En öne oturdum çünkü benim bir hayalim vardı üniversiteyi İngiltere'de okumak istiyordum ve bunun için de çok çalışmam gerekiyordu tabi çok çalıştığım için sınıftaki çocuklar hep benle dalga geçiyordu bu durum beni üzüyordu ama çok belli etmiyordum nedeni ben biraz içime kapanık bir kızım zaten dertlerimi paylaşacak bir arkadaşım yoktu. Okul çıkışı eve doğru yürümeye başladım Eve geldim ama her zamanki gibi evde hiç kimse yoktu babam ben küçükken ölmüştü annem de iş kadınıydı bana bakmak için çalışması gerekiyordu her zamanki gibi odama gidip ders çalıştım.Ve bir gün bu çalışmaların karşılığını alacağımı biliyordum üniversiteyi kazanmıştım hem de İngiltere'de çok heyecanlıydım hemen yola çıkmak için valizimi hazırladım annemle vedalaştım ve havalimanına gitmek için bir taksiye bindim. Taksici: merhaba hanımefendi nereye gidiyoruz. S.a: beni en yakın havalimanına bırakır mısınız. Taksici: tabi. Benim anlatmam:Taksiyle bir 10 dakika yol gittikten sonra havalimanına varmıştık taksiden indim ve havalimanın İçine girdim.Sanki içerdeki herkes telaşla bir yere yetişmeye çalışıyordu Bu durum beni biraz germişti Ama pek umursamadım ve sonra uçağa bindim uçaktan indikten sonra beni annemin tanıdığı bir arkadaşı alacaktı onu beklemek için Havalimanın önüne çıktım bekledim bekledim tam olarak orada 3 saat bekledim ama ne gelen var ne giden vardı sonra Siyah bir araba Önümde durdu açıkçası biraz korkmuştum Sonra arabanın camı yavaşça açıldı arabanın içinde takım elbiseli bir adam vardı. Adam: Sen y.n olmalısın değil mi. Benim anlatmam: Adam ismimi nereden bilmişti acaba annemin arkadaşı mıydı ama benim bildiğim kadarıyla annemin böyle bir arkadaş çevresi yoktu şaşırmıştım ve şöyle dedim. S.a: evet benim. Adam: atla o zaman. Benim anlatmam: atla mı? Açıkçası korkmaya başlamıştım.
