Dashuria e Parë ✔

#29

Pas disa muajsh

- Mabel gjyshi thot të vish në kompani- i tha Beatriksi në telefon teksa Mabeli po dilte nga spitali duke vendosur syzet në kokë

- në rregull  tani po vi - tha ajo dhe mbylli telefonin dhe hipi në makinë.

- Mireserdhet z. Sentaj - iu drejtua një punonjëse Unikut i cili ishte i veshur me kostum të zi dhe me syze në sy

- mirë se ju gjetëm,  z.Hiran është këtu?- pyeti ai duke hequr syzet dhe i vendosi në xhepin e xhaketes

- po , po ju pret në sallën e mbledhjes - tha ajo dhe i beri me dorë që të ecnin përpara

- Zonjush po ju presin ne salle - iu drejtua po e njëjta vajzë Mabelit sapo hyri në hyrje të kompanisë

- Mabel ku je ?- e pyeti Beatriksi duke iu afruar

- erdha Triks nk kisha si të fluturojë- tha Mabeli duke vendosur syzet mbi kokë

- vetëm në të dyja mungojme,  edhe gjyshi nk pushoi njëherë se telefonuari- tha Beatriksi duke shikuar telefonin

- pse kjo mbledhje e papritur ?- pyeti Mabeli duke ecur serioze

- me duket se gjyshi do që të ndajë aksionet e vetë, dmth të leje pasardhësin e kësaj kompanie- tha Beatriksi

- ku është kate ?- pyeti Mabeli vajzën që po e ndiqte

- këtu jam zonjush- thashë femër e veshur klasike me tablet dhe dosje në duar

- janë të gjitha gati ?- pyeti Mabeli

- po- u përgjigj ajo dhe Mabeli i buzëqeshi dhe vajza e parë hapi derën e sallës dhe se pasi hyri Beatriksi dhe pastaj Mabeli me vëmendje në tablet

- zotërinj ju prezantoi me mbesën time të madhe Beatriks- tha një burrë i moshuar me një buzëqeshje drejtë Beatriksit- dhe mbesa e vogël Mabel- tha ai me një ton tjetër drejtë saj dhe atëherë Mabeli fiku talentin dhe ia dha Kates

- Beatriks,  Kosulkuqe - thirri Eloni i habitur duke shikuar ato të dyja

- çfarë dreqin ?- komentoi Mabeli e shokuar duke shikuar të tre djemtë në atë tryezë

- njihni ju ?- pyeti e ëma e Mabelit që po qëndronte me bashkëshortin dhe më djalin

- po , janë djemtë që jetojnë në fshat tek gjyshi -u përgjigj Beatriksi e shokuar dhe u ul përballë Elonit

- e dini se pastruesit dhe punëtorët fshatare nk e kanë vendin në këtë tryezë?- pyeti Mabeli duke u ulur si zonjë përballë Unikut që po e shikonte me vëmendje çdo gjë të saj.

Mund të vinte bast që ajo kishte ndryshuar , nk ishte e njejta Mabel dhe këtë e vuri re qëkur ajo hodhi hapin e parë në atë zyrë

- Mabel kujdes si flet , - i tha Gjyshi i saj serioz- mos harro se edhe ti je një punëtore këtu- shtoi ai dhe Uniku e shikoi serioz dhe jo i pëlqeu aspak toni dhe fjalët që ai përdori drejtë saj

- unë të paktën jam më me pozitë si ai - tha Mabeli duke bërë me gisht nga Uniku

- të dukem gjë si pastrues kokekuqe ?- pyeti Uniku duke i buzëqeshur teksa i beri me dorë nga veshja e tij

- me keq se pastruesit- i tha ajo dhe Uniku buzëqeshi

- na kishin munguar këto fjalët e tuja Kosulkuqe - i tha Elvisi

- mua jo , fundja fundit jam e rrethuar me qenie njerëzore budallenj si puna juaj - tha Mabeli duke u mbështet në karrigen rretulluese - mesa mora vesh do heqësh dorë nga aksionet zotëri dhe do ia kalosh dikujt,  por këto qenie pse janë këtu?- pyeti Mabeli drejtë gjyshit të saj.