Come Back Home' minsung

0.6

2018, Ekim 11

Sana yazmayı bırakalı çok olmuştu. Seni düşünmemeye çalışıyordum.

Sadece işe gidiyor, oğlumuza bakıyor ve bir robot gibi yaşıyordum. Böylesi bir kalbim olduğunu unutturup acımı biraz olsun dindiriyordu.

Bazen duş alırken gelip arsız ve tatlı bir gülüşle bana katılacakmışsın, oğlumuzun oynadığını izlerken yanımda oturup 'Ne çabuk büyüdü.' diyecekmişssin gibi hissediyorum.

Ama elde ettiğim tek şey yokluğunun yüzüme bir tokat gibi çarpan gerçekliği.

Bu yüzden seni düşünmemeye ve iyileşmeye çalışıyordum.

Ama bugün bir zamanlar ortak arkadaşımız olan Bangchan geldi.

Onu en son sen bizi bırakmadan 2 hafta önce eğlenmeye gittiğimiz bir mekanda görmüştüm.

Bana olanları bildiğini bir ihtiyacım varsa yardımcı olabileceğini söyledi. Hah.

Seni geri getirebilecekse bunu yapsın istedim. Hatta o kadar zavallıyım ki seni geri döndürmesi için ayaklarına bile kapanabilirdim.

Ama sadece ona cevap bile vermeden içeri girip kapıyı kapatabildim. Ah bir de her zaman olduğu gibi ağladım.

Bir zamanlar yüzümden gülümsememin eksik olmamasını sağlarken şimdi gülüşlerimi yüzümden silen kişinin sen olduğunu bilmek canımı yakıyor.

Geri gelecek misin bilmiyorum ama sana aşık olan kalbim hala geceleri en son çekindiğimiz aile fotoğrafına bakarken ağlamamı sağlıyor.

Geri gel, geri gel, geri gel.

Yuvana geri dön.