Walang Iba

Chapter 7 I Miss The Way He Smile

***************

(Classroom)

Pagpasok ko palang ng room......

Agad na akong umupo sa pwesto ko. Pero parang may nagbago, ang lahat lahat ang paligid at lalo ang katabi ko.....

Hindi na si Daniel ang katabi ko....

Nalungkot ako bigla.

Omg! panibagong maharot nanaman ang kikilalanin ko.

Okay na sana ako kay Daniel, pero mukang itong si Lanz hindi ko kakayanin.

Pagkalaki-laki ba namang tao niyan di ko kayang bwisitin ang isang tulad niya. Mas okay pa ako kay Daniel kasi kasingtangkad ko lang yun.

Buong magdamag tahimik kami, walang kibuan at ang boring niyang katabi di tulad ni Daniel na super daldal.. Kahit madaldal may pakinabang. Nandyan siya para daldalin ka. HAHA!

Bihira lang kaming magkibuan ni Lanz yung tipong matitipid na sagot/salita lang.

Ang hirap niyang pakisamahan at lagi pa niya akong iniiwan mag-isa sa upuan, tuloy wala akong katabi. Lagi niya kasing pinupuntahan yung mga barkada niyang sila Riel, Bryan, etc....

Ngayong ako lang mag-isa at walang magawa hinahanap ko naman ang kinauupuan ni Daniel.

Katabi niya si Kate....

Namimiss ko na si Daniel, kung dati katabi ko lang siya ngayon ang layo na niya sakin hanggang tingin nalang ako.. Baka naman matunaw.... Nabobored ako kailangan ko ng Daniel.. Hindi ka ba pupunta dito para tabihan ako? sana gawin mo yun at sana namimiss mo rin ako ngayon. Pero isang malaking IMposible yun..

Nang may pinapakopya na lecture samin,

Hindi na talaga ako mapakali gustong gumawa ng paraan para makatabi siya kahit saglit lang.....

Nakita kong umalis sa kinauupuan si Kate..

At ako todo abanger, agad akong tumayo at nagmamadaling pumunta dun sa upuan ni Kate kung saan nandun din si Daniel nagsusulat din..

Hmmmmmmmnn... Etooo na Etooo na..

Papalapit ng papalapit na ako kay Daniel dahan dahan na akong naglakad papunta dun sa upuan yung tipong normal lang ako yung parang hindi ko siya crush.

Tugtugtugtugtugtug (puso! puso! puso!)

Uh! uh!

Umaasa akong kakausapin niya ako ngayong katabi ko siya......

Perooooooo..

Iba pala!

Oh! Uh!

Di niya ko kinausap hanggang sa nakaalis na ako.. Hindi parin niya ako kinakausap..

Anong nangyari dun?

Hindi niya ba ako namiss?

Okay! Okay lang kahit nakakalungkowts...

Nakakalungkot naman yung pangyayari na yun.. Ako namiss ko siya, Pero siya di niya ko miss!

Sa bagay, crush niya ba ko? yun ang tanong.. Masyado akong assuming haysst! Tigilan ko na nga to...

~~~~~~~~~~~

Author's Note:

Sorry kung maikli...

Vote &Comment, okay?!