Uçurumdaki dev-Eren jeager x Rosie(Okuyucu)

4

Sabah kalktığımda Ereni bana sarılmış bir şekilde gördüm. İlk başta utansamda Onu kaldırmak zorundaydım.

"Eren kalk."

"Ne."

"Kalk."

"Ha...Özür dilerim dün gece burada uyuya kalmışım."

"Sorun yok Eren."

ÖLME KARARI ALMAK İLK GÜN-YAZAR-

Bir ormana girmişti kız. Nerede olduğunu bile bilmiyordu, bir uçurum gördü. Uçurumun sonuna kadar geldi oturdu, ayakları aşağıya sarkıyor ağlıyordu, ani bir hareketinde ölebilecek bir yerdeydi.

Bir evin içinden dışarıya bakan oğlan kızın uçurumun ucunda gördü. İlk günler pek fazla merak etmedi. Kız hergün gelince ve aşağıya baktığını görünce intihar edeceğini düşünmüştü.

Oğlan git gide içinde kıza karşı beslediği karışık duygular vardı ama somurtkan yüzünden hç bir şey anlaşılmıyordu.

Oğlan son zamanlarda dev formuna dönüşüp kızı izlerdi. En sonda kızın bağırmasını duydu Her kimsen çık karşıma. Oğlan bunu duyunca biraz öne gelmişti, kız oğlanı görünce korkup ve gülümseyip kaçmıştı. Oğlan korktuğunu sanıyordu oysa.

SON

Erenin bana dün verdiği kıyafetleri giydim ve içeri gittim. Bomboş oturuyorlardı. Evde hiç bir şey yoktu, bahar gelmesine rağmen soğuktu, iyi güneş alıyordu ama.

"Bugün günlerden pazar mı."

"Ah evet pazar."

"Oh benim maaşım verilecekti. Bak aklıma fikir geldi bugün ne kadar istiyorsan verecekler, para miktarı belirleyip evi yenileyelim."

"Bu iyi fikir Rosie."

"Rosie doğru söy-"

"Ev filan yenilenmeyecek, nasılsa öyle kabul edin."

Nasıl yani daha  dün bana karşı iyiydi bu kadarmıydı.

"Tamam istemiyorsan bile para çekip yanımızda bulunduralım. Yoksa böyle aç kalıcağız."

"Aynen Eren."

"Kokuk kokuk mu gideceğiz."

"Siz o işi bana bırakın buradaki kumaşlardan bize bir kaç şey dikerim."

"Hızlı  olmamız la-"

"Ben okulda gösterimde kendime dikiyordum sorun yok."

"Biliyorsun yani."

"Evet."

"Tamam yap."

Dikiş için gerekli olan malzemeleri almak için çok ayrı bir oda vardı, Mikasa hemen yanıma gelmişti.

"Burası annemizle babamızın odasıydı."

"Şu sandığı hiç açtınız mı."

"Hangi sandık."

"Görmüyor musun." 

Dediğim yere gittikten sonra sandığı Mikasanın da görebileceği gibi çektim. Mikasa şok olmuş gibiydi.

"Siz bu evde yaşamıyor musunuz."

"Yaşıyoruz da annemizle babamız öldükten sonra bu odaya hiç girmedik."

Kafamı salladım sandığı açtığımızda bir kaç elbise bir kaç da pantolon gömlek ceket vardı. Bunlar anne ve babalarından kalan olmalı.

"Mikasa Bak burada hazırda var."

"Bunlar annemin, alıp giyemediği kıyafetler."

"Sorun olmaz değil mi."

"Ah hayır sorun olmaz."

Kendimize birer elbise seçtik, Armin ve Eren içinde bir kaç parça seçtikten sonra onların olduğu odaya gittik. Hepimiz giyindikten sonra odalardan çıktık.

"Rosie sana tam oturmuş ve çok güzel duruyor, aynı annemiz gibi değil mi Eren."

"Evet."

"Sizede yakışmış."

Bir kaç dakikalık süren sessizlik ile çıktık. 

...................................

Kafeye geldiğimizde beni petra görmüştü, Direk patronların olduğu odaya gitti,sonra odadan patronlarla birlikte çıktı. Bana doğru yaklaştılar, Levi paron her zaman aynıydı huysuz, Erwin ise bugün biraz daha çocuğuna şefkat gösteren baba gibi bakıyordu. Anormal bir zamanda geldim galiba.

"Hoşgeldin Rosie."

Bence de anormal bir günde geldim. Önün de eğildim.

"Bu ay ne kadar istiyorsun."

"1089183.16 Yen istiyorum." (Bilmeyenler için yen Japonya nın para birimi türk para karşılığı 80,000.00 )

"Ohoo hiç bu kadar yüksek istememiştin."

"Bu yen bana lazım."

"Tamam."

Çok büyük bir kazanç elde ediyorlardı Japonyanın her yerinde kafeleri vardı yani bana bu parayı verebilirlerdi. Erwin elinde küçük bir çanta ile geldi.

"Al bakalım, birde geçenki durum için beni bağışla."

Gerçekten bir şey vardı.

"Sorun yok."

"İnsanları çabucak affetmen yararlı bir sonuç değil aksine kötü bir sonuç, gidelim."

"Ah neyse, sen burada işe devam edecek misin Rosie."

"Kabul eder-"

"Tabi ki kabul ediyorum."

Hiç bir şekilde ne olduğunu anlayamadım. Kafeden çıkıp alışveriş merkezine giderken sessizliği bölen Armin olmuştu.

"Rosie senin kafenin yakınlarından bir ev alalım, eşya koyduralım, bizde işe girelim düzen kuralım. Olmazmı."

"Ormandaki ev ne olucak."

"Rosie doğru diyor bir de o var."

"Siz ne yapıyorsanız yapın."

"Eren yaşamımızı hep ormanda geçiremeyiz, bahar geldi sonuçta istediğimiz zaman oraya gidebiliriz."

"......"

"Sessiz kalma, hem ormandaki evi daha güzel yaparız."

"Siz ne yapıyorsanız yapın ben gidiyorum."

"Eren bek-"

Eren giderken arkasından yetişmek için yola atılmıştım, gelen arabayı fark etmemiştim ama biri benim kolumdan çekmişti.

...................................................

--------------------------------------------------------------------------------------------

Selamlarr. Arkadaşlar benim hesap adımda Rosie kitaptaki kızın adıda Rosie çünkü

İsim bulmaya üşendim aklımda isim yok yani  idare edin zaten anlıyorsanız okuyucu olduğunu sorun çıkartmazsınız isim önemli değildir yani...

Gece 3 ten beride kitabın bölümünü yazdım artık bir ara gözlerim ağrıdı. 

Neyse

Oylamayı unutmayın...

Hoşçakalınnn....